Page 28 - Shabd Boond December2022
P. 28

ੂ
                                        ੰ
                     ੰ
                                                   ੰ
                                                                ੱ
                                                            ੱ
                                                                              ੰ
           ਇਸ ਸੋਹਣੇ ਮੁਡੇ ’ਤੇ ਮੋਿਹਤ ਹੋ ਕੇ, ਇਹਨ ਹੁਣੇ ਆ ਦੇ ਨ  ੂ     ਅਡੋ ਅਡਰਾ ਹੈ ਸਾਡਾ ਭੇਸ ਹੁਦਾ।
                                                                                 ੰ
           ਜੋਗ ਦੇਣ ਲਈ ਿਤਆਰ ਹ ਗਏ ਹੋ। ਰ ਝਾ ਉਹਨ  ਜੋਗੀਆਂ       ਸਾਡੇ ਦਮ ਹੀ ਅਸ  ਦਾ ਵਤਨ ਹੁਦਾ,
                             ੋ
           ਅਗੇ ਿਮਨਤ ਮਾਜਰਾ ਕਰਦਾ ਹੈ ਿਕ ਮੇਰਾ ਬਣਦਾ ਕਮ ਨਾ       ਸਾਡਾ ਖ਼ਾਸ ਕਬੀਲੜਾ ਖ਼ਸ ਹੁਦਾ।
                                                                               ੰ
             ੱ
                                                                            ੇ
                                               ੰ
                 ੰ
           ਅਟਕਾਉ।  ਜੋਗ  ਿਮਲ  ਿਗਆ  ਤ   ਚੇਿਲਆਂ  ਦੇ  ਈਰਖਾ      ਪ ੇਮ ਦੁਨੀਆਂ ਨਾਲ ਪਾ ਕੇ ਕੀ ਲਣਾ,
                                                                                ੈ
                                                             ੱ
                                   ੱ
                                                                            ੇ
           ਕਰਨ  ’ਤ  ਧੀਦੋ  ਉਹਨ   ਦੀ  ਗਲ  ਸੁਣ  ਕੇ  ਉਹਨ   ਨ  ੂ     ਿਜਥੇ ਸਦਾ ਹੀ ਖੜਾ ਕਲਸ਼ ਹੁਦਾ।”
                                                                               ੰ
                                                   ੰ
                   ੇ
                                                                  ੰ
           ਸਮਝਾ ਦਾ ਹੈ:-                                    ਸਹੁਰੇ ਿਪਡ ਦੀਆਂ ਕੁੜੀਆਂ ਨਾਲ ਹੀਰ ਦੇ ਧੀਦ
               “ਸੇਵਾ ਕਰਿਦਆਂ ਅਸ  ਦੇ ਘੁਡ ਮੁੜ ਗਏ          ਬਾਰੇ ਸੁਆਲ ਹੁਦੇ ਹਨ, ਿਜਸ ’ਤੇ ਕਵੀ ਹੀਰ ਵਲ ਜੋ ਕੁਝ
                                                                                        ੱ
                                  ੰ

                                                                  ੰ
                ੱ
               ਲਗੀ ਚੋਟ ਨਾ ਸਾਥ  ਨਗਾਿਰਆਂ ਨ। ੂ            ਅਖਵਾ ਦਾ  ਹੈ,  ਵਾਰਤਾਲਾਪ  ਦੀ  ਉਹ  ਸ਼ੈਲੀ  ਬੜੀ
                                      ੰ
                ੱ
                             ੈ
               ਕਲ  ਆਏ ਜੋ ਜੋਗ ਲ ਬਣੇ ਤੁਰਦੇ,              ਮੁਹਾਵਰੇਦਾਰ ਹੈ:-
                                          ੰ
               ਨਾਥ ਸੁਣਦਾ ਿਕ  ਨਾ ਸਾਡੇ ਹਾਿੜਆਂ ਨ। ੂ           “ਬਾਰ  ਤਾਲੀਉ ਖਸਮ  ਨ ਖਾਣੀਉ ਨੀ,
                                                                            ੰ
                                                                             ੂ
                                   ੰ
                 ੱ
               ਿਪਛੇ ਮੁੜ ਕੇ ਧੀਦੋ ਜਵਾਬ ਿਦਦਾ,                 ਿਵਗੜ ਗਈ ਏ ਤੁਸ  ਦੀ ਚਾਲ ਕੁੜੀਉ।
                                                                              ੱ

                                        ੰ
               ਿਪਆਰ ਨਾਲ ਜੋ ਆਖਦਾ ਸਾਿਰਆਂ ਨ।                  ਤਾਹਨ ਤੁਸ  ਦੇ ਸੁਣ-ਸੁਣ ਭੁਜ ਗਈਆਂ,
                                         ੂ
                                                                         ੰ
                                                                      ੱ
                                        ੂ
               ਜੋਗ ਿਮਲਦਾ ਹੈ ਕਰਮ  ਵਾਿਲਆਂ ਨ,                 ਿਬਨ  ਬਾਲਣ  ਮਚੇ ਕਕਾਲ ਕੁੜੀਉ।
                                       ੰ
                                       ੰ
                                                                          ੱ
                      ੇ
               ਕਦੇ ਿਮਲ ਨਾ ਕਰਮ  ਦੇ ਹਾਿਰਆਂ ਨ। ੂ              ਫੋਲ ਕੇ ਿਕਸਮਤ ਦੇ ਪਤਰੇ ਮ  ਰੋਵ ,
                     ੱ
                                                                ੰ
               ਅਸ  ਜਟ ਨਾ ਜੋਗ ਨ ਜਾਣਦੇ ਸ ,                   ਮੇਰਾ ਮਦਾ ਹੋਇਆ ਬੜਾ ਹਾਲ ਕੁੜੀਉ।
                             ੰ
                              ੂ
                   ੂ
               ਸਾਨ ਬਖਿਸ਼ਆ ਰਬ ਨਕਾਿਰਆ ਨ।  ੂ                   ਯਾਰ ਆਣ ਜੇ ਮੈਨ ਦੀਦਾਰ ਦੇਵੇ,
                                                                       ੰ
                            ੱ
                  ੰ
                                                                        ੂ
                                       ੰ
                    ੱ
               ਵੇਖੋ ਰਬ ਨ ‘ਜੀਤ’ ’ਤੇ ਿਮਹਰ ਕੀਤੀ,              ਖੁਸ਼ ਹੋਵੇਗਾ ਮੇਰਾ ਵਾਲ-ਵਾਲ ਕੁੜੀਉ।”

                                                                ੰ
               ਜੋ ਹੈ ਮਨਦਾ ਉਹਦੇ ਇਸ਼ਾਿਰਆਂ ਨ।”                 ਜਗੀ ਨ ਖੇਿੜਆਂ ਦੇ ਿਪਡ ਦੇ ਮੁਡੇ ਿਮਲਦੇ ਹਨ ਤ
                                                            ੋ
                                                                 ੂ
                    ੰ
                                       ੂ
                                                                                 ੰ
                                                                           ੰ
                                      ੰ
                                                                                        ੱ
               ਹੀਰ ਦੀ ਇਸ ਕਹਾਣੀ ਿਵਚ ਵਾਿਰਸ ਸ਼ਾਹ ਿਜ        ਜੋਗੀ ਬਿਣਆ ਧੀਦੋ, ਉਹਨ  ਦੀ ਹਮਦਰਦੀ ਿਜਤਣ ਿਵਚ
           ਕਵੀ ‘ਜੀਤ’ ਵੀ ਥ  ਪੁਰ ਥ , ਧੀਦੋ ਭਾਬੀਆਂ, ਧੀਦੋ ਹੀਰ,   ਸਫ਼ਲ ਹੋ ਜ ਦਾ ਹੈ ਿਕ ਿਕ ਜੋਗੀ ਦੀਆਂ ਿਹਜਰ ਦੇ ਹਝੂਆਂ
                                                                                           ੰ
                                                                                   ੰ
                                                                             ੰ
           ਹੀਰ ਕਾਜ਼ੀ, ਧੀਦੋ ਜੋਗੀ, ਧੀਦੋ (ਜੋਗੀ) ਆਜੜੀ, ਸਿਹਤੀ   ਨਾਲ ਪੁਰ ਨਮ ਅਖ  ਵੇਖ ਕੇ, ਮੁਿਡਆਂ ਨ ਤਰਸ ਆ ਦਾ
                                                                   ੱ
                                                                                    ੂ
                                     ੰ
           ਜੋਗੀ, ਸਿਹਤੀ ਹੀਰ ਇਿਤਆਿਦਕ ਸਵਾਦ ਉਸਾਰਦਾ ਹੈ,     ਹੈ ਤੇ ਉਹ ਉਸ ਦੀ ਟੁਟੀ ਗਢਣ ਦਾ ਉਪਰਾਲਾ ਕਰਿਦਆਂ
                                                                      ੱ
                                                                          ੰ
           ਿਜਸ ਕਾਰਨ ਹੀਰ ਦੀ ਕਹਾਣੀ ਰਵਾਨੀ ਪਕੜਦੀ ਹੈ। ਇਸ    ਆਖਦੇ ਹਨ:
                                                                                ੰ

           ਿਵਚ ਥ -ਥ  ’ਤੇ ਨਾਟਕੀ ਿਦ ਸ਼ ਵੀ ਿਸਰਜੇ ਗਏ ਹਨ।        “ਸਾਡੇ ਿਪਡ ਦੀਆਂ ਕੁੜੀਆਂ ਿਤ ਞਣੀ ਬਿਹਦੀਆਂ ਨ,
                                                                 ੰ
                                                                                       ੰ
                                                                      ੰ
           ਅਲਿਕਕ ਪਾਤਰ  ਦੀ ਮਦਦ ਨਾਲ ਵੀ ਧੀਦੋ ਆਪਣਾ ਕਮ          ਆ ਜੋਗੀਆ ਤੈਨ ਿਵਖਾ ਿਲਆਈਏ।
                                                                       ੂ
                                                  ੰ
              ੌ
           ਕਢਣ ਿਵਚ ਸਫ਼ਲ ਹੁਦਾ ਹੈ। ਧੀਦੋ ਜੋਗੀ ਬਣ ਕੇ ਜਦ         ਿਵਹੜੇ ਗਾ ਦਾ ਿਫਰਦਾ ਤੂ ਰਵ   ਰ ਦਾ,
                                                                             ੰ
             ੱ
                           ੰ
                   ੱ
            ੰ
                                                                      ੰ
                                 ੰ
                                  ੂ
                                                            ੱ
                                                                      ੂ
           ਰਗਪੁਰ ਪੁਜਦਾ ਹੈ ਤ  ਉਸ ਨ ‘ਦੇਸ ਵਤਨ ਿਕਹੜੇ ਤ         ਝਟ ਪਿਹਰ ਤੈਨ ਅਸ  ਹਸਾ ਿਲਆਈਏ।
           ਆਇਆ ਹੈ’ ਿਜਹੇ ਸੁਆਲ ਪਰੇਸ਼ਾਨ ਕਰਦੇ ਹਨ। ਧੀਦ   ੋ       ਪਾਉਣ ਵਹੁਟੀਆਂ ਛੋਪਣੇ ਰਲ ਇਥੇ,
                                                                                 ੱ
                   ੂ
                  ੰ
                                                                     ੂ
           ਕੁੜੀਆਂ ਨ ਜੁਆਬ ਿਦਦਾ ਹੈ:-                         ਉਹ ਜਗ ਾ ਤੈਨ ਅਸ  ਘੁਮਾ ਿਲਆਈਏ।
                           ੰ
                                                                     ੰ


                                                                    ੂ
                                                                   ੰ
                                                            ੰ
                                                               ੱ
               “ਮੇਰੇ ਮਗਰ ਿਕ  ਐਵ  ਹੋ ਪੈ ਗਈਆਂ,               ਤਦ ਟੁਟੀ ਨ ਿਕਵ ਉਹ ਗਢਦੀਆਂ ਨ,
                                                                            ੰ
               ਸਪ, ਸ਼ੀਹ, ਫ਼ਕੀਰ ਦਾ ਨਾ ਦੇਸ ਹੁਦਾ।               ਝਟ ਿਬਦ ਜਾ ਕੇ ਫੇਰਾ ਪਾ ਆਈਏ।”
                                                                ੰ
                                      ੰ
                ੱ
                                                            ੱ
                                                                    ੰ
                                                                                       ੰ
               ਅਸ  ਵ ਗ ਪਰਦੇਸੀਆਂ ਸਦਾ ਰਹੀਏ                   ਹੀਰ ਜਦ  ਰਗਪੁਰ ਿਵਚ ਆਏ ਧੀਦੋ ਨ ਪਿਹਚਾਣ
                                                                                       ੂ
                                                  ੰ
           26                                   ਦਸਬਰ - 2022
   23   24   25   26   27   28   29   30   31   32   33