Page 27 - Shabd Boond December2022
P. 27

ੰ
                                ੇ
                      ੰ
                                                                               ੰ
               “ਇਹ ਪਲਘ ਤੇਰਾ ਨਾਲ ਹੀਰ ਤੇਰੀ,              ਿਵਆਹ ਦੀ ਿਤਆਰੀ ਆਰਭ ਿਦਦਾ ਹੈ। ਹੀਰ ਿਵਆਹ
                 ੱ
               ਜਗ ਿਜਊਿਣਆ ਤੈਥ  ਘੁਮਾਈ ਹ  ਮ ।             ਲਈ ਰਜ਼ਾਮਦ ਨਹ । ਖੇਿੜਆਂ ਦੀ ਜਞ ਆ ਚੁਕੀ ਹੈ। ਕਾਜ਼ੀ
                                                                                      ੱ
                                                                                ੰ
                                                               ੰ
                ੰ
                                                                ੰ
                        ੰ
                         ੂ
               ਮਦਾ ਤੁਸ  ਨ ਅਸ  ਬੋਿਲਆ ਨਹ ,               ਨਾਲ ਹੀਰ ਲਬਾ ਬਿਹਸ ਮੁਬਾਿਹਸਾ ਕਰਦੀ ਹੈ। ਜਦ  ਹੀਰ
                                                                          ੱ
               ਤੇਰੇ ਿਪਛੇ ਤ  ਹੋਈ ਸ਼ੁਦਾਈ ਹ  ਮ ।           ਦਾ ਬਾਪ ਚੂਚਕ ਉਸਦਾ ਧਕੋ ਜੋਰੀ ਿਨਕਾਹ ਪੜ ਨ ਲਈ
                    ੱ
               ਆਪਣੇ ਿਪਤਾ ਪਾਸ ਿਸਫਾਰਸ਼ ਕਰਕੇ ਹੀਰ ਧੀਦੋ ਨ  ੂ  ਕਿਹਦਾ ਹੈ ਤ  ਹੀਰ ਆਖਦੀ ਹੈ:-
                                                   ੰ
                                                          ੰ
                                                                           ਂ
                                                                                 ੱ
                                             ੇ
                              ੰ
             ੱ
           ਮਝੀਆਂ ਦਾ ਛੇੜੂ ਲੁਆ ਿਦਦੀ ਹੈ। ਦੋਹ  ਿਵਚਾਲ ਪ ੇਮ ਦੀ      “ਪੇਸ਼ ਗਈ ਨਾ ਲਗਾ ਏ ਕਰਨ ਧਕਾ,
                                                                      ੱ
                                           ੇ
           ਪ ਘ ਹੁਲਾਰੇ ਚੜ  ਜ ਦੀ ਹੈ। ਹੀਰ ਰੋਜ਼ ਬੇਲ ਿਵਚ ਚੂਰੀ      ਜਬਰੀ ਪੜ ੇ ਨਾ ਹੋਣ ਿਨਕਾਹ ਮੀਆਂ।
           ਕੁਟ ਕੇ ਰ ਝੇ ਲਈ ਭਤਾ ਲ ਕੇ ਜ ਦੀ ਹੈ। ਉਸਦਾ ਚਾਚਾ      ਪਲਾ ਇਸ਼ਕ ਦਾ ਧੁਰ  ਹੀ ਫੜ ਆਈ,
             ੱ
                               ੈ
                          ੱ
                                                            ੱ
                                                            ੱ
                                                                       ੂ
           ਕੈਦ , ਿਪਤਾ ਪਾਸ ਹੀਰ ਦੇ ਰ ਝੇ ਨਾਲ ਇਸ਼ਕ ਕਰਨ ਦੀ       ਰਬ ਕਰੇਗਾ ਤੈਨ ਤਬਾਹ ਮੀਆਂ।
                                                                      ੰ
           ਚੁਗਲੀ ਕਰਦਾ ਹੈ। ਪਰ ਹੀਰ ਦਾ ਿਪਤਾ, ਚੂਚਕ, ਉਸ ਦੀ      ਰੂਹ ਚਾਕ ਦੀ ਰਲੀ ਿਵਚ ਰੂਹ ਮੇਰੀ,
                   ੰ
           ਗਲ ’ਤੇ ਕਨ ਨਹ  ਧਰਦਾ। ਅਖੀਰ ਕੈਦ , ਹੀਰ ਰ ਝੇ ਨ  ੂ     ਇਸ ਤਥ ਦਾ ਰਬ ਗਵਾਹ ਮੀਆਂ।
                                                   ੰ
                                                                     ੱ
             ੱ
                                                                ੱ
                                             ੰ
                       ੱ
           ਬੇਲ  ਿਵਚ  ਇਕਿਠਆਂ  ਹੋਇਆਂ  ਨ  ਚੂਚਕ  ਨ  ਿਲਆ        ਜੇ ਿਫਰ ਵੀ ਤੂ ਨਹ  ਇਤਬਾਰ ਕਰਦਾ,
                                    ੰ
                                     ੂ
              ੇ
                                                                    ੰ
                                              ੂ
           ਿਵਖਾ ਦਾ ਹੈ। ਹੀਰ ਇਹ ਬਹਾਨਾ ਲਾ ਕੇ ਬਚ ਜ ਦੀ ਹੈ ਿਕ      ਇਸ ਵਕਤ ਹੈ ‘ਜੀਤ’ ਤਰਫ਼ਗਾਹ ਮੀਆਂ।
                                  ੱ
                                                                ੂ
                                                                                   ੈ
                     ੂ
           ਮਝ  ਦਾ ਛੇੜ, ਸਵੇਰ ਦਾ ਘਰ  ਭੁਖਣ ਭਾਣਾ ਆਇਆ ਸੀ।       ਹੀਰ ਨ ਖੇੜੇ ਡੋਲੀ ਿਵਚ ਪਾ ਕੇ, ਲ ਜ ਦੇ ਹਨ।  ਥ
                                                                ੰ
             ੱ
                                                                               ੰ
            ੱ
           ਰਬ ਤਰਸ ਮ  ਉਹਦੀ ਰੋਟੀ ਦੇਣ ਆ ਗਈ ਸ । ਿਫਰ ਰ ਝੇ   ਕੋਈ ਹੋਰ ਨਵ  ਿਵਆਹੀ ਕੁੜੀ, ਝਘ ਿਸਆਲ ਜ ਦੀ ਹੈ,
                                                            ੇ
                                             ੰ
                                                              ੱ
                       ੰ
                        ੂ
                                                                            ੰ
                                                                                   ੱ

                                                                            ੂ
           ਦੇ ਭਰਾ, ਚੂਚਕ ਨ ਖ਼ਤ ਿਲਖਦੇ ਹਨ ਿਕ ਸਾਡਾ ਮੁਡਾ ਧੀਦੋ   ਿਜਸ ਦ ਹਥ ਹੀਰ ਦਾ ਰ ਝੇ ਨ ਸੁਨਹਾ ਪੁਜਦਾ ਹੈ ਿਕ ਹੁਣ
                                             ੰ
                                                                                      ੰ
           ਵਾਿਪਸ ਭੇਜ ਿਦਉ। ਜੁਆਬ ਿਵਚ ਚੂਚਕ ਦੇ ਮੂਹ  ਕਵੀ    ਤ   ਮਰੀ  ਪਈ  ਹ ,  ਇਕ  ਵੇਰ  ਆ  ਕੇ  ਮੂਹ  ਵੇਖ  ਜਾ।
                                                                  ੱ
                                                                            ੰ
                      ੱ
                   ੇ
           ਬਹੁਤ ਦਲਰ ਗਲ  ਕਢਵਾ ਦਾ ਹੈ:-                   ਤਰਕੀਬ ਵੀ ਦਸਦੀ ਹੈ ਿਕ ਮੂਹ ਿਸਰ ਮੁਨਾ ਕੇ, ਿਸਰ ’ਤੇ
                               ੱ
                             ੰ

                                                                                          ੈ
               “ਬਹਾਨਾ ਘਿੜਆ ਸੂ ਮਝ  ਚਾਰਨ ਦਾ,             ਸੁਆਹ ਮਲ ਕੇ ਆ ਜਾਵ । ਇਸ ਲਈ ਧੀਦੋ ਜੋਗ ਲਣ ਲਈ
                               ੱ
               ਅਸਲ ਚਾਕ ਤ  ਉਹ ਜਦੀ ਹੀਰ ਦਾ ਜੇ।            ਬਾਲ ਨਾਥ ਪਾਸ ਜਾਣ ਦੀ ਸੋਚਦਾ ਹੈ:-
               ਜਾਣ ਬੁਝ ਕੇ ਮਝੀ ਚਰਾਵਨ ਹ ,                    “ਬਦੇ ਸੋਨ ਦੇ ਲਾਹੁਣ ਨ ਮਨ ਕੀਤਾ,

                                                             ੰ
                                                             ੁ
                                                                           ੂ
                          ੱ

                                                                          ੰ
                    ੱ
                               ੰ
                                                                ੰ
                 ੱ
               ਬਧਾ ਹੀਰ ਦੀ ਪ ੀਤ ਜ਼ਜੀਰ ਦਾ ਜੇ।                 ਚਾਅ ਕਨ  ਿਵਚ ਮੁਦਰ  ਪਾਉਣ ਦਾ ਏ।
                                                                        ੰ
                                ੰ
               ਸਾਡੇ ਚਾਕ ਤ  ਡਰਦਾ ਿਪਡ ਸਾਰਾ,                  ਤਨ-ਮਨ ਿਤਆਗ ਿਤਆਰ ਹੋਇਆ,
                                                                        ੱ
               ਬਿਣਆ ਿਫਰਦਾ ਉਹ ਰਾਖਾ ਹੀਰ ਦਾ ਜੇ।               ਿਜਸਮ ਜੋਗੀ ਦੀ ਹਟ ਿਵਕਾਉਣ ਦਾ ਏ।
                                                            ੰ
                                ੰ
                                 ੂ
                                      ੱ
                    ੱ
               ਘਰ  ਕਿਢਆ ਤੁਸ  ਉਹਨ ਕਰ ਖਜਲ,                   ਚਗੇ ਗੁਰੂ ਦੀ ਸੇਵਾ ਟਿਹਲ ਕਰੀਏ,
               ਹਕ ਿਦਤਾ ਨਾ ਉਸ ਸੂਰਬੀਰ ਦਾ ਜੇ।                 ਆਪਾ ਵਾਰ ਕੇ ਵੇਲਾ ਸ਼ਹੁ ਪਾਉਣ ਦਾ ਏ।
                ੱ
                    ੱ
               ਉਹਦੀ ਆ ਿਦਆਂ ਹੀਰ ਨਾਲ ਹੋਈ ਿਮਲਣੀ,              ਇਨ  ਆਸ਼ਕ  ਦੇ ਜੀਤ ਕੀ ਕਿਹਣੇ,

               ਪਾਸਾ ਪਲਿਟਆ ਉਹਦੀ ਤਕਦੀਰ ਦਾ ਜੇ।                ਡਰ ਭੋਰਾ ਨਾ ਿਜਦ ਗੁਆਉਣ ਦਾ ਏ।
                                                                      ੰ
               ਹੋਰ ਿਕਸੇ ਨਾਲ ‘ਜੀਤ’ ਨਾ ਗਲ ਕਰਦਾ,              ਤੇ ਜਦ  ਬਾਲ ਨਾਥ ਨਵ  ਆਏ ਜੋਗੀ ਨ ਉਸ ਦੀ
                                                                                       ੰ
                                   ੱ
                                                                                        ੂ
                                                                                            ੈ
               ਹੀਰ ਧੀਦ  ਦੀ ਤੇ ਧੀਦੋ ਹੀਰ ਦਾ ਜੇ।          ਪੁਕਾਰ ਸੁਣ ਕੇ, ਜੋਗ ਦੇਣ ਦੀ ਿਤਆਰੀ ਕਰਦਾ ਹ ਤ
               ਿਵਚਲੀ ਗਲ ਨ ਸਮਝਦਾ ਹੋਇਆ ‘ਚੂਚਕ’ ਹੀਰ        ਉਸਦੇ ਪੁਰਾਣੇ ਚੇਲ ਿਵਟਰ ਜ ਦੇ ਹਨ ਿਕ ਅਸ  ਵਿਰ ਆਂ ਤ
                           ੂ
                          ੰ
                                                                    ੇ
                                                                      ੱ
                       ੱ
                                                             ੇ
           ਦੀ ਤੁਰਤ-ਫੁਰਤ ਸੈਦੇ ਖੇੜੇ ਨਾਲ ਮਗਣੀ ਕਰਕੇ, ਉਸ ਦੇ   ਤੇਰੇ ਧੂਣ ਦੇ ਗੋਹੇ ਢੋ ਰਹੇ ਹ , ਸਾਨ ਜੋਗ ਨਹ  ਿਮਿਲਆ ਤੇ
                                                                               ੂ
                                                                              ੰ
                                    ੰ
                                                ਦਸਬਰ - 2022                                  25
                                                  ੰ
   22   23   24   25   26   27   28   29   30   31   32