Page 22 - Shabd Boond December2022
P. 22

ਸਾਿਹਬਜ਼ਾਿਦਆਂ ਨੀਹ  ਿਵਚ ਲਾ ਆਪਾ,
                                ੱ

                                                                               ਆਓ ਉਨ  ਦੀ
                                    ੱ
                   ੱ
               ਚੇ ਿਸਖੀ ਮੀਨਾਰ ਉਸਾਰ ਿਦਤੇ।                                         ਗਲ ਕਰੀਏ
                                                                                 ੱ
                        ੱ
              ਜ਼ਲਮ ਵੇਖ ਇਟ  ਸ਼ਰਮਸਾਰ ਹੋਈਆਂ,
               ੁ
                                 ੱ
                            ੰ
              ਪਿਹਲ  ਲਾਲ  ਤ  ਕਧ ਬੇਸੁਧ ਹੋਈ।
                                                                                      ੰ
                                                                              ਸੁਖਦੇਵ ਿਸਘ ਸ਼ ਤ
                          ੁ
              ਭਾਰਾ ਵੇਖ ਕੇ ਜ਼ਲਮ ਨਾ ਸਿਹ ਸਕੀ,
                   ੱ
                           ੱ
               ੱ
                                   ੱ
              ਇਟ ਇਟ ਉਹ ਿਖਲਰ ਅਵਰੁਧ ਹੋਈ।
                                                           ਆਓ ਉਨ  ਦੀ ਗਲ ਕਰੀਏ।

                                                                      ੱ
                  ੂ
                 ੰ
              ਉਹਨ ਿਡਗਣੋ ਰਾਜ ਨਾ ਰੋਕ ਸਕੇ,                    ਜੋ ਸਚ ਦੀ ਗਲ ਕਿਹਦੇ ਨ।
                     ੱ
                                                              ੱ
                                                                   ੱ
                                                                         ੰ

                                                           ਜੋ ਮਾਰੂਥਲ ’ਚ  ਗ ਕੇ ਵੀ
                               ੱ
              ਏਨੀ ਵੇਖ ਅਣਹੋਣੀ ਕਰੁਧ ਹੋਈ।
                                                           ਕੋਈ ਹਿਰਆ ਬੂਟ ਰਿਹਦੇ ਨ।
                                                                          ੰ

              ਵੇਖ ਇਹ ਿਕ ਸ਼ਮਾ ਪ ਤਖ ਅਖ ,
                                  ੱ
                              ੱ
                                                           ਇਿਤਹਾਸ ਦਾ ਮਾਣ ਬਣਦੇ ਨ
              ਿਸਧੀ ਫੇਰ ਨਾ ਵੈਰੀ ਦੀ ਬੁਧ ਹੋਈ।                 ਇਿਤਹਾਸ ਦੀ ਸ਼ਾਨ ਹੁਦੇ ਨ।
                                 ੱ
                ੱ

                                                                         ੰ
                                                           ਉਹ ਧਰਤ ਦਾ ਧੌਲ ਬਣਦੇ ਨ
              ਚੁਕ ਲਾਲ  ਨ ਲ ਗਏ ਬੁਰਜ ਠਡੇ,
                                    ੰ
                        ੂ
                       ੰ
               ੱ
                          ੈ
                                                           ਉਹ ਧਰਤ ਦੀ ਜਾਨ ਹੁਦੇ ਨ।
                                                                          ੰ

              ਰੁਖ ਿਸਤਮ ਤਕ ਤਕ ਹਝੂ ਕੇਰਦੇ ਨ।                  ਦਰਬਾਰ ਜਦ ਝੂਠ ਦਾ ਲਗੇ
               ੱ
                               ੰ
                        ੱ

                            ੱ
                                                                           ੱ
                                                               ੱ
                                                                     ੱ

              ਤੜਕੇ ਫੇਰ ਕਚਿਹਰੀ ਿਵਚ ਪੇਸ਼ ਕੀਤੇ,                ਉਹ ਸਚ ਦੀ ਗਲ ਕਰਦੇ ਨ।
                                ੱ
                                                            ੁ
                                                           ਜ਼ਲਮ ਜਦ ਹੋਣ ਹੈ ਲਗਦਾ
                                                                         ੱ


              ਕਾਰੇ ਅਜੇ ਬਕਾਇਆ ਹਨਰ ਦੇ ਨ।
                                                           ਉਹ ਿਨਆਂ ਦਾ ਪਖ ਭਰਦੇ ਨ।
                                                                      ੱ

              ਐਪਰ ਸਿਹ ਕੇ ਜ਼ਲਮ ਨਾ ਫੇਰ ਡੋਲ, ੇ                 ‘ਹਾਅ’ਦਾ ਮਾਰਨਾ ਨਾਅਰਾ
                           ੁ
                                                                          ੰ
                                                                   ੱ
                                                           ਿਕਤੇ ਕੋਈ ਘਟ ਨਹ  ਹੁਦਾ।

                              ੱ
              ਆਖਰ ਇਹ ਵੀ ਤ  ਬਚੇ ਸ਼ੇਰ ਦੇ ਨ।
                                                           ਸਦਾ ਲਈ ਜੜ   ਦਾ ਵਰ
               ੱ
              ਸਦ ਫੇਰ ਜਲਾਦ  ਨ ਸ ਪ ਿਦਤੇ,
                             ੂ
                                   ੱ
                            ੰ
                                                                 ੱ
                                                                        ੰ
                                                           ਐਵ  ਹੀ ਖਟ ਨਹ  ਹੁਦਾ।
                                                                        ੱ
                                                                ੂ
                                                               ੰ

                  ੱ
              ਵੇਖੋ ਫੁਲ ਅਿਗਆਰ  ਤੇ ਗੇਰਦੇ ਨ।                  ਜਾਨ ਨ ਤਲੀ ’ਤੇ ਰਖ ਕੇ
                      ੰ
                                                           ਕਿਹਰ ਦੇ ਬੁਰਜ ’ਚ ਜ ਦੇ ਨ।

                           ੱ
              ਰੋਏ ਪਥਰ ਪਰ ਪਥਰ ਿਦਲ ਨਹੀ ਿਪਘਲ,  ੇ
                  ੱ
                                                                           ੰ
                                                           ਅਰਸ਼  ਦੇ ਫਿਰਸ਼ਿਤਆਂ ਨ  ੂ
               ੱ
              ਜਗ  ਤੇਰ ਵ  ਕਰ ਵਖਾਈ ਸੂਬੇ।                     ਉਹ ਹਥ  ਦੁਧ ਿਪਆਂਦੇ ਨ।
                                                                   ੱ
                                                               ੱ

              ਿਸਦਕ ਲਾਲ  ਦਾ ਨਹੀ ਡੁਲਾ ਸਕੇ,                   ਦਾਦੀ ਦੇ ਿਦਲ ਦੇ ਿਵਚ
                                                           ਉਹ ਅਸੀਸ  ਖ਼ਬ ਪ ਦੇ ਨ।

                                                                     ੂ
                         ੱ
              ਬੁਜ਼ਿਦਲੀ ਦੀ ਹਦ ਮੁਕਾਈ ਸੂਬੇ।

                                                           ਉਹ ਹੀਰੇ ਨ ਉਹ ਮੋਤੀ ਨ।

              ਸਾਿਹਬਜਾਦੇ ਸ਼ਹੀਦ ਹੋ ਅਮਰ ਹੋ ਗਏ,                 ਉਹ ਅਜ ਵੀ ਜਾਣੇ ਜ ਦੇ ਨ।

                                                               ੱ
                                                                 ੰ
                                                           ਉਹ ਵੀ ਧਨ ਨ ਿਜਹੜੇ

                     ੱ
              ਕਾਲਖ ਮਥੇ ਦੇ ਉਤੇ ਲਵਾਈ ਸੂਬੇ।
                                                           ਸਸਕਾਰ ਦਾ ਹ ਸਲਾ ਕਰਦੇ।
              ਿਮਲ ਬਾਜਵਾ  ਨੀ ਦੀ ਹੋ ਇਕੀ,
                                   ੱ
                 ੇ
                                                           ਜਾਬਰ ਤ  ਡਰਦੈ ਲਾਸ਼  ਤ
                                                                   ੂ
                                                                   ੰ
              ਭਾਜੀ ਮੌਤ ਦੀ ਿਜਹੜੀ ਚੜ ਾਈ ਸੂਬੇ।                ਉਹ ਲਾਸ਼  ਨ ਿਸਜਦਾ ਕਰਦੇ।
                                                           ਹਵਾ ਦੇ ਨਾਲ ਨਹ   ਡਦੇ
                                                           ਉਹ ਝਖੜ  ’ਚ ਵਫ਼ਾ ਕਰਦੇ।
                                                               ੱ
                                                           ਉਹ ਬੀਰ ਬਣਦੇ ਉਹ ਮਲ ਬਣਦੇ
                                                                          ੱ
                                                                    ੂ
                                                                   ੰ
                            ੰ
                           ਿਪਡ ਹਰੀਪੁਰਾ, ਜਗਜੀਤ ਨਗਰ,         ਉਹ ਫ਼ਰਜ਼  ਨ ਅਦਾ ਕਰਦੇ।
                                             ਿਜ਼ਲ ਾ-ਿਸਰਸਾ (ਹਿਰਆਣਾ)
                                                                        ੰ
                                                                  ਏਵੋਨ, ਇਡੀਆਨਾ (ਯੂ. ਐਸ. ਏ)-46123
                                                   94167-34506
                                                                             001-317-406-0002
           20                                   ਦਸਬਰ - 2022
                                                  ੰ
   17   18   19   20   21   22   23   24   25   26   27