Page 70 - APRIL 2022
P. 70

ਂ

                                                                             ੰ
                                                                                   ੋ
            ਦਸ ਰਹੇ ਸੀ ਿਕ ਬਸ ਜੀ ਿਕਆ ਬਤਾਏ, ਮੈਡਮ ਤ  ਐਕਸੀਡ ਟਲੀ ਪ ੈਗਨਟ ਹੋ ਗਈ... ਫੇਰ ਕਿਹਦੇ, ਚਲ ਜੀ ਜੋ ਕੁਦਰਤ ਨ  ੂ
             ੱ
                                                                                               ੰ
                ੂ
            ਮਨਜ਼ਰ..।”
                                                                                               ੰ
                                                                                 ੱ
                                         ੂ
                                         ੰ
                                                                          ੰ
                                                         ਂ

              "ਕਣ ਮਨ ਲਊ ਮੈਮ ਇਹਨ  ਗਲ  ਨ? ਪਰਮਾਤਮਾ ਦੀਆ, ਕੁਦਰਤ ਦੀਆਂ ਦੋਖੋ ਿਕਨੀਆਂ ਗਲ  ਕਰਦੇ ਨ।” ਮੈਨ   ੂ
                    ੰ
                                     ੱ
                 ੌ
                                 ੱ
                                                                      ੱ
                                                                         ੈ
                                                                               ੰ
                                                       ੱ
            ਡਾਕਟਰ ਰਣਬੀਰ 'ਤੇ ਬਹੁਤ ਗੁਸਾ ਆ ਿਰਹਾ ਸੀ ਅਤੇ ਸਾਰਾ ਗੁਸਾ ਿਜਵ  ਮ  ਹੁਣੇ ਹੀ ਕਢ ਲਣਾ ਚਾਹੁਦੀ ਸ ।
                                                           ੱ
              ਫਾਈਲ  ਪੂਰੀਆਂ ਕਰਨ ਲਈ ਡਾ. ਆਰਤੀ ਦੀ ਕਲਮ ਫਟਾਫਟ ਚਲ ਰਹੀ ਸੀ। ਕੁਝ ਯਾਦ ਕਰਿਦਆਂ ਉਹ ਬੋਲੀ, “ਸਾਡੇ
                                                                  ੰ
            ਗਵ ਢ ’ਚ ਬਲਜੀਤ ਅਕਲ ਹੁਦੇ ਸੀ। ਉਹਨ  ਦੀਆਂ ਦੋ ਕੁੜੀਆਂ ਸਨ। ਉਹ ਮੈਨ ਬਹੁਤ ਚਗੀਆਂ ਲਗਦੀਆਂ ਸੀ। ਰੋਜ਼ਾਨਾ
                                                                   ੂ
                                                                          ੰ
                                 ੰ
                            ੰ
                                                                        ੱ
                               ੱ

             ਾਮੀ ਹੋਮ ਵਰਕ ਦਾ ਕੁਝ ਪੁਛਣ ਬਹਾਨ ਸਾਡੇ ਘਰ ਆ ਜ ਦੀਆਂ ਅਤੇ ਿਕਤਾਬ-ਕਾਪੀ ਰਖ ਕੇ ਖੂਬ ਖੇਡਦੀਆਂ। ਆਪਣੇ ਘਰ

                                                ੱ
            'ਚ ਉਹਨ  ਦਾ ਖੇਡਣਾ ਲਗਭਗ ਮਨ  ਹੀ ਸੀ। ਸਗ  ਗਲ-ਗਲ 'ਤੇ ਡ ਟ ਪ ਦੀ ਰਿਹਦੀ ਸੀ। ਆਟੀ ਦਾ ਚਾਰ ਵਾਰ ਅਬੌਰ ਨ
                                                                   ੰ
                                                                           ਂ
                                                    ੱ
                                                                 ੂ
            ਹੋਇਆ। ਹਰ ਵਾਰ ਹਸਪਤਾਲ ਤ  ਪਰਤ ਕੇ ਉਹ ਆਪਣੀ ਗਾਥਾ ਮੇਰੀ ਮਮੀ ਨ ਦਸਦੀ ਹੁਦੀ ਸੀ। ਮ  ਬਚੀਆਂ ਨ ਟ ਹਦੀ ਤ
                                                                        ੰ
                                                                   ੱ
                                                                                 ੱ
                                                                                       ੰ
                                                                                       ੂ
                                                                ੰ
                                                             ੰ
                                   ੰ
            ਉਹ ਦਸਦੀਆਂ ਿਕ ਮਮਾ ਉਹਨ  ਨ ਅਰਦਾਸ ਕਰਨ ਲਈ ਕਿਹਦੀ ਹੈ ਤ  ਿਕ ਉਹਨ  ਦੇ ਖੇਡਣ ਲਈ ਉਹਨ  ਦੇ ਘਰ ਇਕ
                                    ੂ
                                                       ੰ
                ੱ
                          ੰ

                                                              ੱ
                                                ੂ
                                                                                           ੱ
                                                                                 ੁ
            ਕਾਕਾ ਆਵੇ। ਆਖਰ ਜਦ  ਮੁਡਾ ਹੋਇਆ ਤ  ਆਂਟੀ ਨ ਿਪਛਲ ਸਾਰੇ ਦੁਖ ਭੁਲ ਗਏ ਅਤੇ ਉਹਨ  ਨ ਖ਼ਦ ਖ਼  ਹੋ ਕੇ ਦਿਸਆ
                                               ੰ
                               ੰ
                                                     ੇ
                                                                                    ੁ
                                                           ੱ

                  ੱ
                     ੱ
                                                                                         ੌ
                              ੱ
            ਸੀ ਿਕ ਕੁਲ ਸਤਵ  ਚ ਸ ਿਵਚ ਵਾਿਹਗੁਰੂ ਨ ਕੁੜੀਆਂ ਦੇ ਖੇਡਣ ਲਈ ਕਾਕੇ ਦੀ ਦਾਤ ਬਖ਼ ੀ ਹੈ। ਵਡੀ ਕੁੜੀ ਉਦ  ਨਵ  ਿਵਚ
                                                                                              ੱ
                                                                              ੱ
                                           ੰ
            ਸੀ ਅਤੇ ਸਕੂਲ ਦੀ ਹਾਕੀ ਟੀਮ ਿਵਚ ਖੇਡਦੀ ਹੁਦੀ ਸੀ।”
                                   ੱ
                                                                                         ੱ
              ਿ ਫਟ ਖ਼ਤਮ ਹੋਣ ਤ  ਬਾਅਦ ਜਦ  ਮ  ਹੋਸਟਲ ਵਲ ਜਾ ਰਹੀ ਸੀ, ਗੈਲਰੀ ਿਵਚ ਦੋ ਨਰਸ  ਵਡਾ ਸਾਰਾ ਡਬਾ ਚੁਕੀ
                                                                     ੱ
                                                 ੱ
                                                                                             ੱ
                                                                                ੱ
            ਬਰਫੀ ਵਡਦੀਆਂ ਿਮਲੀਆਂ।
                  ੰ
                                                 ੱ
                 ੂ
              ਮੈਨ ਦੇਖ ਕੇ ਕਿਹਦੀਆਂ, “ਡਾਕਟਰ ਸਾਬ ,  ਮੂਹ ਿਮਠਾ ਕਰੋ,  ਡਾ. ਰਣਬੀਰ ਦੇ ਜੁਆਕ ਹੋਇਐ।”
                 ੰ
                          ੰ
                                             ੰ
              ਮ  ਬਰਫ਼ੀ ਵਲ ਦੇਖੇ ਿਬਨ  ਹੀ ਪੁਿਛਆ, “ਕੀ ਹੋਇਆ?”
                                    ੱ
                       ੱ
                           ੂ
              “ਪਤਾ ਨਹ । ਸਾਨ ਿਕਹੜਾ ਿਕਸੇ ਨ  ਧਰ ਜਾਣ ਿਦਤੈ। ਬਸ ਡਬਾ ਆਇਐ ਸਾਡੇ ਕੋਲ ਤ ।”
                                                         ੱ
                          ੰ

                                                 ੱ
              ਦੋਵ  ਨਰਸ  ਖੁ । ਬਰਫੀ ਵਡੀ ਵੀ ਜਾਣ ਤੇ ਖਾਈ ਵੀ ਜਾਣ।
                                 ੰ
                                    ੰ
                                    ੂ
                                      ੱ
                                                                           ੱ
                                 ੱ
                                                                                   ੰ
                       ੱ
                                         ੱ


              ਮੇਰੇ ਮਨ ਿਵਚ ਆਇਆ ਡਬੇ ਨ ਪੁਠ ਹਥ ਨਾਲ ਦੂਰ ਵਗਾਹ ਕੇ ਮਾਰ , ਿਜਵ  ਿਫ਼ਲਮ  ਿਵਚ ਕਰਦੇ ਹੁਦੇ ਨ। ਪਰ ਮ  ਤ
            ਬਰਫ਼ੀ ਲਣ ਤ  ਵੀ ਮਨ  ਨਹ  ਕਰ ਸਕਦੀ ਸੀ। ਮੈਨ ਪਤਾ ਹੈ, ਇਹ ਿਕਨੀਆਂ ਚੁਗਲਖੌਰ ਹੁਦੀਆਂ ਨ। ਹੁਣੇ ਗਲ ਫੈਲਾ
                                                                             ੰ
                                                ੰ
                                                 ੂ


                                                                                         ੱ
                                                              ੰ
                  ੈ
                           ੰ

            ਦੇਣਗੀਆਂ, ਫਲਾਣੀ ਇਟਰਨ ਨ ਬਰਫ਼ੀ ਨਹ  ਲਈ...।
                                                                                      ੱ
                                                                                               ੰ
                   ੱ
              ਸੋ ਮ  ਚੁਪਚਾਪ ਇਕ ਪੀਸ ਚੁਕ ਿਲਆ ਅਤੇ ਹਸਪਤਾਲ 'ਚ  ਬਾਹਰ ਆ ਗਈ। ਬਰਫ਼ੀ ਦਾ ਟੁਕੜਾ ਮੂਹ ਿਵਚ ਪਾਉਣ ਨ  ੂ
                                  ੱ
                                                                                  ੰ
                                         ੱ
                                             ੱ
                                                 ੱ
           ਮਨ ਨਹ  ਕੀਤਾ। ਸੜਕ ਕਢੇ ਲਗੀ ਹੈ ਜ ਿਵਚ ਸੁਟ ਿਦਤਾ।
                              ੰ
                                 ੱ
                                                               ੱ
                   ੇ
             ਅਗਲ ਿਦਨ ਜਦ  ਅਸ  ਹੋਸਟਲ 'ਚ  ਿਨਕਲੀਆਂ, ਇਹੀ ਚਰਚਾ ਫੇਰ ਚਲ ਪਈ, ਪਤਾ ਚਿਲਆ ਕੁਝ, ਡਾ. ਰਣਬੀਰ ਦੇ
                                                                           ੱ
           ਕੀ ਹੋਇਆ?"
                    ੂ
                   ੰ
             ਿਕਸੇ ਨ ਵੀ ਪਤਾ ਨਹ  ਸੀ।

                                                                                      ੰ
             ਸਪਨਾ ਬੋਲੀ, “ਜੋ ਹੋਣਾ ਸੀ, ਪਤਾ ਹੀ ਹੈ। ਬਰਫੀ ਵਡ ਤ  ਰਹੇ ਸੀ। ਮ  ਤ  ਲਈ ਵੀ ਨਹ । ਹੁਣ ਵੀ ਿਜਨ ਿਦਨ ਇਹ
                                                  ੰ
           ਪਾਰਟੀਆਂ ਚਲਣਗੀਆਂ, ਆਪ  ਤ  ਫਾਸਟ ਰਖ ਗੇ। ਦੋਗਲਪਨ ਦੀ ਵੀ ਕੋਈ ਹਦ ਹੁਦੀ ਹੈ ਿਕ ਨਾ?"
                     ੱ
                                                                 ੱ
                                          ੱ
                                                                    ੰ
                                                    ੇ
                                                                                             ੰ
                                                                                ੰ
                                                            ੱ
                                                                             ੇ
             ਸਪਨਾ ਇਸ ਐਪੀਸੋਡ ਤ  ਕਾਫੀ ਨਾਰਾਜ਼ ਸੀ। ਜੋ ਵੀ ਉਸ ਦੇ ਮਨ ਿਵਚ ਹੋਵੇ, ਉਹ ਤ  ਅਗਲ ਦੇ ਮੂਹ 'ਤੇ ਹੀ ਕਿਹ ਿਦਦੀ
           ਹੈ।
                            ੰ
             ਹਸਪਤਾਲ ਿਬਲਿਡਗ ਦੇ ਗੇਟ 'ਤੇ ਨਿਲਨੀ ਿਮਲ ਗਈ ਜੋ ਇਕ ਤਜ਼ਰਬੇਕਾਰ ਅਤੇ ਕਾਬਲ ਨਰਸ ਦੇ ਤੌਰ 'ਤੇ ਉਸ ਸਮ
                                                ਅਪੈਲ - 2022                                 68
   65   66   67   68   69   70   71   72   73   74   75