Page 64 - APRIL 2022
P. 64

ੱ
                                                  ੱ
              ਅਲਟ ਾਸਾ ਡ ਕਰਿਦਆਂ ਮ  ਪੁਿਛਆ, “ਤਕਲੀਫ ਿਕਥੇ ਕੁ ਹੈ?”
                                                                   ੱ
              ਉਹ ਬੋਲੀ, “ਤਕਲੀਫ਼ ਤ  ਮੇਰੇ ਕਰਮ  ਿਵਚ ਹੈ ਡਾਕਟਰਨੀ ਜੀ।" ਅਤੇ ਰੋਣ ਲਗ ਪਈ।
                                                                                       ੱ
              ਇਹਨ  ਿਦਨ  ਦੌਰਾਨ ਥੋੜ ੀ ਬਹੁਤ ਿਡਪਰੈ ਨ ਵਰਗੀ ਹਾਲਤ ਿਵਚ ਕਈ ਔਰਤ  ਅਕਸਰ ਇ  ਕਰਨ ਲਗ ਪ ਦੀਆਂ
                                                           ਂ
                                                ੱ
                                                                            ੋ
                                    ੱ
            ਹਨ, ਸੋਚਿਦਆਂ ਮ  ਿਕਹਾ, “ਕੋਈ ਗਲ ਨਹ , ਹੁਣ ਇਥੇ ਆ ਗਈ ਐ ਤ  ਸਭ ਠੀਕ ਹੋਜੂ। ਰ ਨਾ।” ਅਤੇ ਕੀ-ਬੋਰਡ ਨਾਲ
                                        ੱ
            ਯੂ.ਐਸ.ਜੀ. ਦੀ ਇਟ ਿਸਟੀ ਸੈ ਟ ਕਰਨ ਲਗੀ।
                                                                                         ੱ
                                        ੱ
                   ੰ
              ਮੇਰੇ ਇਨਾ ਕਿਹਣ ਦੀ ਦੇਰ ਸੀ ਿਕ ਝਟ ਰੋਣਾ ਬਦ ਕਰਕੇ ਉਸ ਨ ਮੇਰੇ ਵਲ ਆਸ ਭਰੀਆਂ ਨਜ਼ਰ  ਨਾਲ ਤਕਿਦਆਂ
                                                ੰ
                                                                  ੱ

            ਪੁਿਛਆ, “ਕੀ ਹੈ, ਡਾਕਟਰਨੀ ਜੀ?”
             ੱ
                                 ੰ
                                  ੂ
              “ਕੋਈ ਿਬਮਾਰੀ ਨਹ  ਹੈ ਤੈਨ। ਮ  ਦੇਖ ਿਲਐ... ਸਭ ਕੁਝ ਨਾਰਮਲ"
              "ਨਹ ,   ਕੀ ਐ?”
              “  ਵੀ ਨਾਰਮਲ ਹੈ, ਬਚੇ ਦੀ ਗਥ, ਮੈਿਚਉਿਰਟੀ, ਧੜਕਨ, ਫਿਲਊਡ, ਿਡਫੋਰਿਮਟੀ, ਆਲ ਓਕੇ।”
                                     ੋ
                              ੱ
                       ੱ
                                                ੱ
              “ਮੇਰੇ ਪੇਟ ਿਵਚ ਕੀ ਹੈ?" ਕਿਹ ਕੇ ਉਹ ਬੁਸਕਣ ਲਗ ਪਈ।
              “ਤੇਰੇ ਪੇਟ ਿਵਚ ਤੇਰਾ ਅ  ਹੈ, ਹੋਰ ਕੀ ਹੈ?"
                               ੰ
                       ੱ
                                                      ੱ
                                                                                           ੱ

              "ਅਣਸ ਨਹ , ਮੇਰਾ ਕਾਲ ਐ।" ਕਿਹਿਦਆਂ ਉਸ ਨ ਮੇਰਾ ਹਥ ਫੜ  ਿਲਆ ਅਤੇ ਪਿਹਲਾ ਵ ਗ ਹੀ ਹਟਕੋਰੇ ਲਣ ਲਗੀ।
                                       ੰ
                                                                                        ੈ
                                                      ੰ
                                                                                ੱ

              "ਓਹ! ਦੇਖ”, ਮ  ਪਰਚੀ 'ਚ  ਉਸ ਦਾ ਨ  ਦੇਖ ਕੇ ਿਕਹਾ, “ਕਚਨ, ਿਸਆਣੀ ਬਣ। ਪਿਹਲ  ਿਕਨ ਬਚੇ ਨ ਤੇਰੇ?”

                                                                            ੰ


              “ਦੋ ਕੁੜੀਆਂ ਨ।” ਉਸ ਨ ਦਿਸਆ।
                                 ੱ
                     ੰ
              “ਉਹ ਤੈਨ ਕਾਲ ਲਗਦੀਆਂ ਨ?”
                           ੱ
                     ੂ

                                                                                   ੱ
                                                                                      ੱ
                                                           ੱ
                                                   ੱ
              ਕੋਈ ਜਵਾਬ ਨਾ ਦੇ ਕੇ ਉਹ ਅਲਟ ਾਸਾ ਡ ਮੋਨੀਟਰ ਵਲ ਦੇਖਣ ਲਗੀ। ਕੁਝ ਪਲ  ਦੇ ਵਕਫ਼ੇ ਮਗਰ  ਛਤ ਵਲ ਦੇਖਿਦਆਂ
                                                                        ੰ
                  ੱ
                                       ੰ
                      ੂ
            ਬੋਲੀ, “ਸਸ ਨ ਪੋਤਾ ਚਾਹੀਦੈ। ਉਹਨ ਮੈਨ ਿਜਊਣ ਨਹ  ਦੇਣਾ। ਡਾਕਟਰਨੀ ਜੀ, ਮ  ਮਰਜੂਗੀ ਕੁਝ ਖਾ ਕੇ।”
                                        ੂ

                     ੰ
              “ਕੁਝ ਨੀ ਖਾਣ ਦੀ ਲੜ। ਪਜੀਰੀ ਖਾ ਤੇ ਿਸਹਤ ਬਣਾ। ਠੀਕ ਐ ਨਾ।” ਮ  ਉਸਨ ਨਾਰਮਲ ਕਰਨ ਦੀ ਗਰਜ਼ ਨਾਲ ਿਕਹਾ।

                            ੋ
                                ੰ
                                                                   ੂ
                                                                  ੰ

                                         ੰ
                           ੂ
                                   ੰ
              “ਕੁੜੀਆਂ ਦੀ ਮ  ਨ ਕੋਈ ਨੀ ਪਜੀਰੀ ਿਦਦਾ।” ਉਸ ਨ ਬੁਸਕਿਦਆਂ ਿਕਹਾ।
                           ੰ
              “ਪਿਹਲੀਆਂ ਕੁੜੀਆਂ ਵੇਲ ਨਹ  ਿਮਲੀ ਸੀ?”
                                ੇ
              “ਿਸਰਫ ਪਿਹਲੀ ਇਕ ਵੇਲ ਈ ਿਮਲੀ ਸੀ।?” ਉਸ ਨ ਸਿਹਜ ਹੀ ਿਕਹਾ।
                                                       ੇ

                                ੇ
                      ੰ
                                          ੰ
                      ੂ
                        ੱ
                                      ੰ
              ਸੁਣ ਕੇ ਮੈਨ ਹਸੀ ਆ ਗਈ, “ਲ, ਤੂ ਤ  ਪਜੀਰੀ ਖਾਣ ਲਈ ਮਰੀ ਜਾਨੀ ਐ! ਮੋਟੀ ਹੋਜ ਗੀ।”
                                    ੈ
                                                   ੰ
                       ੰ
                                                                ੱ

              ਿਰਪੋਰਟ ਿਪ ਟ ਕਰਿਦਆਂ ਮ  ਿਕਹਾ, “ਚਲ ਨਾ ਦੇਣ ਪਜੀਰੀ। ਿਵਦੇ   ਿਵਚ ਜਨਪੇ ਵਾਲੀਆਂ ਿਕਹੜਾ ਪਜੀਰੀ ਖ ਦੀਆਂ
                                                                                    ੰ
                                         ੱ

                                                                    ੰ
                                                                                     ੱ
            ਨ। ਿਫਰ ਵੀ ਦੇਖ ਲ ਿਕਵ  ਸਾਰੀਆਂ ਈ ਲਾਲ ਟਮਾਟਰ ਵਰਗੀਆਂ ਹੁਦੀਆਂ ਨ। ਮੁਡੇ-ਕੁੜੀ ਦਾ ਵੀ ਕੋਈ ਚਕਰ ਨਹ   ਥੇ

                                                           ੰ
                         ੈ
            ਤ ।”

                        ੱ
              ਉਸ ਨ ਮੇਰੇ ਵਲ ਇ  ਦੇਿਖਆ ਿਜਵ  ਮ  ਉਸਨ ਵਿਰਆਉਣ ਲਈ ਝੂਠ ਬੋਲ ਰਹੀ ਹੋਵ ।
                                             ੰ
                                              ੂ
              "ਅਜ-ਕਲ  ਏਨ-ਏਨ ਜਵਾਕ  ਨ ਕੋਈ ਪੁਗਦੈ ਭਲਾ? ਸਾਰਾ ਲਾਣਾ ਈ ਬਸ ਕੇਰ  ਹੋਰ ਦੇਖ ਲ, ਕੇਰ  ਹੋਰ ਦੇਖ ਲ, ਕਿਹ

                                                                              ੈ
                                          ੱ
                                     ੂ
                     ੱ
                                                                                           ੈ
                                    ੰ
                 ੱ

                                                                                      ੰ
                                                                               ੱ
            ਕੇ ਿਪਛੇ ਿਪਆ ਹੋਇਐ...” ਕਿਹਿਦਆਂ ਉਸ ਨ ਮੇਰੇ ਦੋਵ  ਹਥ ਫੜ  ਲਏ ਅਤੇ ਿਮਨਤ  ਕਰਨ ਲਗੀ, "ਮੈਨ ਬਚਾ ਲਓ
                                                                     ੰ
               ੱ
                                                                                       ੂ

                                                     ੱ
                                  ੰ
                                     ੱ
                                                     ੱ
            ਡਾਕਟਰਨੀ ਜੀ। ਮੇਰਾ ਕੁਝ ਵੀ ਨੀ ਦੁਖਦਾ, ਬਸ ਤੁਸ  ਏਨਾ ਦਸ ਿਦਓ ਬਈ ਮੇਰੇ ਪੇਟ ਿਵਚ ਕੀ ਐ?”
               ੱ
                                    ੱ
              ਲਿਗਆ ਿਜਵ  ਚਾਣਚਕ ਉਸ ਿਵਚ ਬੜਾ ਭਾਰੀ ਜੋ  ਆ ਿਗਆ ਹੋਵੇ। ਕਰੋ ਜ  ਮਰੋ ਵਾਲੀ ਸਿਥਤੀ।
                             ੱ
                                       ੱ
                                                                  ੂ
                                                                 ੰ
                    ੰ
                                                                          ੂ
                                                                         ੰ
              “ਦੇਖ ਕਚਨ, ਨਾਸਮਝ  ਵਾਲੀਆਂ ਗਲ  ਨਾ ਕਰ। ਇ  ਕਰਨਾ ਗ਼ੈਰ-ਕਾਨਨੀ ਹੈ। ਤੈਨ ਸਜ਼ਾ ਹੋ ਸਕਦੀ ਹੈ। ਤੇਰੇ ਨਾਲ
                                                ਅਪੈਲ - 2022                                 62
   59   60   61   62   63   64   65   66   67   68   69