Page 48 - Shabad bood july
P. 48
ੰ
ਿਚਕੂ ਖ਼ਰਗੋ ਤੇ ਿਹਰ ਦੀ ਸੈਰ
ਡਾ. ਦੇਿਵਦਰ ਪਾਲ ਿਸਘ
ੰ
ੰ
ੇ
ੰ
ਿਪਛਲ ਕਈ ਿਦਨ ਤ “ਹਰੇ ਭਰੇ ਜਗਲ ਦਾ ਵਾਸੀ,
ੰ
ੂ
ਿਚਕੂ ਖ਼ਰਗੋ ਨ ਅਚਵੀ ਸਭਨ ਦਾ ਿਪਆਰਾ।
ੰ
ਲਗੀ ਹੋਈ ਸੀ। ਜਗਲ ਦੇ
ੱ
ੰ
ੁ
ਖ਼ ੀਆਂ ਨਾਲ ਭਰ ਜਾਵ ,
ਪਾਰ, ਿਹਰ ਦੀਆਂ ਰਗ-
ੰ
ਜਦ ਵੇਖ ਅਜਬ ਨਜ਼ਾਰਾ।
ੰ
ਿਬਰਗੀਆਂ ਰੌ ਨੀਆਂ ਹਰ
ੱ
ੰ
ਰਗ ਬਰਗੇ ਫੁਲ ਵਾਲਾ,
ੰ
ੂ
ੱ
ਰਾਤ ਉਸ ਨ ਆਪਣੇ ਵਲ
ੰ
ੰ
ੂ
ਜਗਲ ਖ਼ਬ ਸੁਹਾਵਾ।
ਬੁਲਾ ਦੀਆਂ ਲਗਦੀਆਂ।
ਮਖ਼ਮਲੀ ਘਾਹ ਦੇ ਪਰ,
ਕਈ ਿਦਨ ਤ ਉਹ ਲਗਾਤਾਰ
ੱ
ਿਜ਼ਦ ਕਰ ਿਰਹਾ ਸੀ ਿਕ ਉਸ ਨ ਿਹਰ ਦੀ ਸੈਰ ਲਈ ਜਾਣ ਉਲਟ ਬਾਜ਼ੀਆਂ ਪਾਵ ।
ੂ
ੰ
ੰ
ੱ
ੰ
ੰ
ੂ
ੰ
ੰ
ਿਦਤਾ ਜਾਵੇ। ਤਗ ਆ ਕੇ ਿਚਕੂ ਦੀ ਮਮੀ ਨ ਉਸ ਨ ਿਹਰ ਹਰੇ ਭਰੇ ਜਗਲ ਦਾ ਵਾਸੀ,
ਜਾਣ ਦੀ ਆਿਗਆ ਦੇ ਹੀ ਿਦਤੀ। . ਸਭਨ ਦਾ ਿਪਆਰਾ।
ੱ
ੁ
ਹੁਣ ਉਹ ਮਸਤ ਚਾਲ ਚਲਦਾ ਹੋਇਆ ਆਪਣੇ ਖ਼ ੀਆਂ ਨਾਲ ਭਰ ਜਾਵ ,
ਗੁਆਂਢੀ ਮੋਤੀ ਚਾਚਾ ਨ ਨਾਲ ਚਲਣ ਦਾ ਸਦਾ ਦੇਣ ਜਾ ਜਦ ਵੇਖ ਅਜਬ ਨਜ਼ਾਰਾ।”
ੱ
ੱ
ੂ
ੰ
ਿਰਹਾ ਸੀ। “ਓ ਿਚਕੂ! ਿਕਧਰ ਜਾ ਿਰਹਾ ਹੈ ਸਵੇਰੇ-ਸਵੇਰੇ।” ਕੁਝ
ੰ
ੰ
“ਚਾਚਾ! ਚਲੀਏ ਿਫਰ।” ਿਚਕੂ ਨ ਮੋਤੀ ਦੀ ਖੁਡ ਿਵਚ ਦੂਰ ਘਾਹ ਤੇ ਲਟੇ ਗੋਲਮਟੋਲ ਭੋਲੂ ਿਰਛ ਨ ਅਖ ਮਲਦੇ
ੱ
ੱ
ੇ
ੱ
ੱ
ੰ
ਮੂਹ ਵਾੜਿਦਆਂ ਸਲਾਹ ਮਾਰੀ। ਹੋਏ ਪੁਿਛਆ।
ੱ
ੱ
ੱ
“ਚਲ ਪੁਤਰ! ਮ ਤ ਿਤਆਰ ਹ ।” ਬੁਢਾ ਖ਼ਰਗੋ “ ਿਹਰ ਜਾ ਿਰਹਾ ਹ , ਭਾਅ।” ਿਚਕੂ ਦੇ ਖ਼ ੀ ਭਰੇ
ੱ
ੁ
ੰ
ੱ
ਲਕ ਝਟਕਿਦਆਂ ਠ ਖੜ ਾ ਹੋਇਆ। ਬੋਲ ਸਨ।
ਿਫਰ ਦੋਨ ਸਵੇਰ ਦੇ ਸੂਰਜ ਦੀ ਹਲਕੀ-ਹਲਕੀ “ਓ ਜਗਲ ਵਾਸੀ! ਦੇਖ ਿਕਧਰੇ ਤੈਨ ਿਹਰ ਦੀ
ੂ
ੰ
ੰ
ਰੌ ਨੀ ਿਵਚ ਿਹਰ ਵਲ ਜਾ ਰਹੀ ਪਗਡਡੀ ਵਲ ਤੁਰ ਹਵਾ ਨਾ ਲਗ ਜਾਵੇ!” ਭੋਲੂ ਨ ਨਸੀਹਤ ਿਦਦੇ ਹੋਏ ਿਕਹਾ ਤੇ
ੱ
ੰ
ੱ
ੰ
ਪਏ। ਤਾਜ਼ੀ-ਤਾਜ਼ੀ ਹਵਾ ਦੀਆਂ ਨਰਮ ਤਰਗ ਉਨ ਨ ੂ ਦੁਬਾਰਾ ਅਖ ਬਦ ਕਰ ਸੁਪਿਨਆਂ ਿਵਚ ਗੜੂਦ ਹੋ ਿਗਆ।
ੰ
ੰ
ੰ
ੱ
ੰ
ੰ
ਸਿਹਲਾ ਕੇ ਲਘ ਰਹੀਆਂ ਸਨ। ਪਛੀਆਂ ਦੀ ਚਿਹਚਹਾਟ “ ਿਹਰ ਦੀ ਹਵਾ! ਇਹ ਕੀ ਹੁਦੀ ਹੈ ਚਾਚਾ?” ਿਚਕੂ ਨ
ੰ
ੰ
ੰ
ਦਾ ਸੁਰੀਲਾ ਰਾਗ ਸਭ ਪਾਸੇ ਫੈਿਲਆ ਹੋਇਆ ਸੀ।
ੱ
ਮੋਤੀ ਵਲ ਝਾਕਿਦਆਂ ਪੁਿਛਆ।
ੱ
ੰ
ੰ
ਪਗਡਡੀ ਦੇ ਦੋਨ ਪਾਸੇ ਗੇ ਚੇ-ਲਮੇ ਘਾਹ ਿਵਚ ਸੁਣਾਈ
ੂ
“ਕੁਝ ਨਹ ਪੁਤਰ! ਤੈਨ ਿਹਰ ਜਾਣ ਦੀ ਲਲਕ ਹੈ
ੰ
ੱ
ੰ
ਿਦਦੀ ਹਰ ਹਲਕੀ ਿਜਹੀ ਸਰਸਰਾਹਟ ਵੀ ਉਨ ਦੇ ਕਨ
ੰ
ਨਾ, ਬਸ ਆਪੇ ਹੀ ਸਭ ਪਤਾ ਚਲ ਜਾਵੇਗਾ।”
ੱ
ੰ
ਖੜ ੇ ਕਰ ਿਦਦੀ।
“ਿਕ ? ਕੀ ਥੇ ਕੋਈ ਹੋਰ ਹਵਾ ਚਲਦੀ ਹੈ?”
ਤਦ ਹੀ ਇਕ ਸੀਟੀ ਦੀ ਆਵਾਜ਼ ਸੁਣਾਈ ਿਦਤੀ।
ੱ
“ ਾਇਦ ਹ । ਇਥੇ ਵਰਗਾ ਕੁਝ ਵੀ ਨਹ ਹੈ ਥੇ।
ੱ
ੱ
ਿਚਕੂ ਨ ਿਪਛੇ ਮੁੜ ਕੇ ਦੇਿਖਆ। ਦੂਰ ਪਰ ੇ ਬੋਹੜ ਦੇ ਮੋਟੇ
ੰ
ਬਹੁਤ ਫ਼ਰਕ ਹੈ ਜਗਲ ਤੇ ਿਹਰ ਿਵਚ।”
ੰ
ੇ
ਟਾਹਣੇ ਤੇ ਲਿਟਆ ਕਾਲੂ ਅਜਗਰ ਅਜੇ ਵੀ ਘੁਰਾੜੇ ਮਾਰ
“ਪਰ, ਥੇ ਨਜ਼ਰ ਆ ਦੀਆਂ ਰਗ-ਬਰਗੀਆਂ
ੰ
ੰ
ੰ
ੱ
ੱ
ਿਰਹਾ ਸੀ। ਪਲ ਕੁ ਰੁਕ ਿਚਕੂ ਅਗੇ ਵਲ ਤੁਰ ਿਗਆ।
ਰੌ ਨੀਆਂ ਤ ਬਹੁਤ ਹੀ ਸੋਹਣੀਆਂ ਲਗਦੀਆਂ ਨ। ਜਗਲ
ੰ
ਖ਼ ੀਆਂ ਲਦਾ ਉਹ ਹੁਣ ਹੌਲੀ-ਹੌਲੀ ਗੁਣਗੁਣਾ ਿਰਹਾ ਸੀ।
ੁ
ੱ
46 ਜੁਲਾਈ - 2022
