Page 50 - Shabad bood july
P. 50

ੱ
                               ੱ
                                                            ੱ
                                                        ੱ
                                                                       ੱ
           ਜਲਦੀ ਹੀ ਉਸ ਨ ਪੈਦਲ ਚਲਣ ਦੀ ਮੁ ਿਕਲ ਦਾ ਹਲ ਵੀ    ਥਕ ਚੁਕਾ ਸੀ। ਬੈਲ-ਗਡੀ ਦੇ ਹਲਕੇ-ਹਲਕੇ ਿਹਚਕੋਿਲਆਂ
            ੱ

           ਲਭ ਿਲਆ।                                     ਨ ਉਸ ਨ ਗਿਹਰੀ ਨ ਦ ਸੁਆ ਿਦਤਾ। ਜਦ ਉਸ ਦੀ ਅਖ
                                                              ੂ
                                                                               ੱ
                                                                                             ੱ
                                                             ੰ
               ਕੁਝ ਦੂਰੀ  ਤੇ, ਿਚਟਾ ਿਲਬਾਸ ਪਿਹਨੀ ਵਡੇ-ਵਡੇ   ਖੁਲ ੀ ਤ  ਿਦਨ ਕਾਫ਼ੀ ਢਲ ਚੁਕਾ ਸੀ। ਦੂਰ ਅਬਰ ਿਵਚ
                                                                                        ੰ
                                                        ੱ
                                              ੱ
                             ੱ
                                                  ੱ
                                                                            ੱ
                                 ੱ
                                        ੱ
                                     ੰ
                     ੱ
                ੌ
                                                                                   ੱ
                                      ੂ
           ਦੋ ਜਨਰ, ਲਕੜ ਦੇ ਦ ਤ (ਗਡੇ) ਨ ਿਖਚੀ ਿਲਜਾ ਰਹੇ    ਫੈਲੀ ਸੂਰਜ ਦੀ ਲਾਲੀ  ਾਮ ਹੋਣ ਦੀ ਦਸ ਪਾ ਰਹੀ ਸੀ।
                                                 ੰ
                       ੱ
                                                                                     ੇ
                                                                                       ੱ
                                                                  ੱ
                                                                   ੇ
                                                                             ੂ
           ਸਨ। ਦ ਤ ਦੀ ਿਪਠ  ਤੇ ਸੁਖੇ ਘਾਹ (ਤੂੜੀ) ਦੀਆਂ ਪਡ    ਹਵਾ ਦੇ ਤੇਜ਼ ਬੁਲ ਅਸਮਾਨ ਨ ਕਾਲ-ਕਾਲ ਬਦਲ  ਨਾਲ
                               ੱ
                                                                                 ੇ
                                                                            ੰ
            ੱ
           ਲਦੀਆਂ ਹੋਈਆਂ ਸਨ ਤੇ ਉਹ ਘ -ਘ  ਦੀ ਆਵਾਜ਼ ਪੈਦਾ     ਢਕਦੇ ਜਾ ਰਹੇ ਸਨ।
                                                                   ੂ
                                                                   ੰ

                                 ੱ
           ਕਰਦਾ ਹੌਲੀ-ਹੌਲੀ  ਿਹਰ ਵਲ ਵਧਦਾ ਜਾ ਿਰਹਾ ਸੀ।         ਹੁਣ ਉਸ ਨ ਭੁਖ ਨ ਸਤਾਉਣਾ  ੁਰੂ ਕਰ ਿਦਤਾ ਸੀ।
                                                                                         ੱ
                                                                     ੱ
           ਦ ਤ ਦੇ ਕੋਲ ਪਹੁਚ ਿਚਕੂ ਨ ਉਸ ਦੀ ਿਪਠ  ਤੇ ਚੜ ਨ   ਹੌਲੀ-ਹੌਲੀ ਅਗੇ ਵਲ ਸਰਕਦੇ ਹੋਏ ਉਸ ਨ ਦੇਿਖਆ ਿਕ
                                         ੱ
                        ੰ
                                                                 ੱ

                                                                     ੱ
                            ੰ

                           ੱ
                                                                               ੱ
                                       ੱ
                                                                                             ੰ
           ਲਈ ਛਲ ਗ ਲਗਾ ਿਦਤੀ। ਦ ਤ ਦੀ ਿਪਠ  ਤੇ ਚੜ  ਉਹ     ਬੈਲ-ਗਡੀ ਦੇ ਚਾਲਕ ਦੇ ਠੀਕ ਿਪਛੇ ਸੁਕੇ ਘਾਹ ਦੀ ਪਡ
                                                            ੱ
                                                                                   ੱ
                     ੰ
                                               ੱ
           ਵਡੀ ਸਾਰੀ ਪਡ ਦੇ ਨੜੇ ਦੁਬਕ ਕੇ ਬੈਠ ਿਗਆ। ਧੁਪ ਤ    ਪਈ ਸੀ। ਿਚਕੂ ਨ ਪਡ ਕੋਲ ਪਹੁਚ ਘਾਹ ਦੇ ਿਤਣਿਕਆਂ ਨ  ੂ
                                                                ੰ
                                                                                              ੰ
            ੱ
                                                                     ੰ

                                                                             ੰ

                                                                        ੱ
                                                                                              ੰ
                                                                                  ੱ
           ਬਚਾਅ ਵੀ ਹੋ ਿਗਆ ਸੀ ਅਤੇ  ਿਹਰ ਦੀ ਸੈਰ ਦਾ ਨਜ਼ਾਰਾ   ਚਬਾਉਣਾ  ੁਰੂ ਕਰ ਿਦਤਾ। ਡਾਢੀ ਭੁਖ ਕਾਰਨ ਉਸ ਨ  ੂ
                                                        ੱ
           ਵੀ ਿਦਖ ਿਰਹਾ ਸੀ, ਉਹ ਵੀ ਬੈਠ ਿਬਠਾਏ।            ਸੁਕਾ ਘਾਹ ਵੀ ਸਵਾਦ ਲਗ ਿਰਹਾ ਸੀ। ਭੁਖ ਤ  ਰਾਹਤ

                                                                                     ੱ
               ੱ

               ਕੁਝ ਦੇਰ ਬਾਅਦ ਉਸ ਨ ਸੜਕ ਦੇ ਦੋਨ ਪਾਸੇ ਖੜੇ,   ਿਮਲਿਦਆਂ ਹੀ ਉਸ ਨ ਸੁਖ ਦਾ ਅਿਹਸਾਸ ਹੋਇਆ।
                                                                      ੰ
                                 ੂ
                                                                        ੱ
                                ੰ
                                                                      ੂ
                                                                         ੇ

                             ੱ
                                                                               ੇ

            ੀ ੇ  ਦੀਆਂ  ਅਨਕ  ਅਖ   ਵਾਲ   ਚੇ- ਚੇ  ਘਰ ਦੇ       ਉਸ ਨ ਆਪਣੇ ਆਲ-ਦੁਆਲ ਨਜ਼ਰ ਦੌੜਾਈ,  ਾਮ
                                     ੇ
                                                ੱ
                                            ੰ
                                  ੱ
           (ਇਮਾਰਤ ) ਨਜ਼ਰ ਆਉਣ ਲਗੇ। ਰਗ-ਿਬਰਗੇ ਕਪੜੇ         ਦਾ ਘੁਸਮੁਸਾ ਹਰ ਪਾਸੇ ਫੈਲਦਾ ਜਾ ਿਰਹਾ ਸੀ। ਤਦ ਹੀ
                                      ੰ
                                                            ੂ
                                                         ੰ
                                                                                     ੇ


                          ੁ
                                                            ੰ

           ਪਿਹਨੀ ਅਨਕ ਮਨਖ, ਇਨ  ਘਰ ਿਦਆਂ ਦੇ ਪੈਰ  ਕੋਲ,     ਿਚਕੂ ਨ ਯਾਦ ਆਇਆ, ਘਰ ਤ  ਤੁਰਨ ਵੇਲ ਮ  ਨ ਜਲਦੀ
                         ੱ
                                                                                           ੁ
                                                                                              ੰ
           ਇਧਰ-  ਧਰ ਘੁਮਦੇ ਹੋਏ ਅਜੀਬੋ ਗ਼ਰੀਬ ਹਰਕਤ  ਕਰ      ਘਰ ਮੁੜਨ ਦੀ ਤਾਕੀਦ ਕੀਤੀ ਸੀ ਤੇ ਹੁਣ ਤ  ਉਹ ਖ਼ਦ ਨ  ੂ
             ੱ
                        ੰ
                                                          ੱ
           ਰਹੇ ਸਨ। ਿਕਧਰੇ ਕੋਈ ਕੁਝ ਵੇਚ ਿਰਹਾ ਸੀ ਤੇ ਿਕਧਰੇ ਕੋਈ   ਇਕਲਾ-ਇਕਲਾ ਵੀ ਮਿਹਸੂਸ ਕਰ ਿਰਹਾ ਸੀ। ਗਲਬਾਤ
                                                                ੱ
                                                                                          ੱ
           ਕੁਝ ਖ਼ਰੀਦ ਿਰਹਾ ਸੀ। ਿਕਧਰੇ ਕੋਈ ਿਸਰ  ਪਰ ਕੁਝ     ਕਰਨ ਲਈ ਕੋਈ ਸਾਥੀ ਵੀ ਨਹ  ਸੀ ਉਸ ਕੋਲ……ਤੇ ਹ !
           ਚੁਕੀ ਜਾ ਿਰਹਾ ਸੀ। ਕੁਝ ਦੂਰੀ  ਤੇ ਇਕ ਮੁਿਟਆਰ ਛੋਟੇ   ਮੋਤੀ ਚਾਚਾ ਨ ਜਗਲ ਦੇ ਿਕਨਾਰੇ ਉਸ ਦੀ ਉਡੀਕ ਕਰਨ
                                                                   ੰ

             ੱ
           ਬਚੇ ਨ ਬਗੀ ਿਵਚ ਿਬਠਾ ਿਲਜਾ ਰਹੀ ਸੀ। ਕਈ ਮੁਡੇ-    ਦਾ  ਵਾਅਦਾ  ਵੀ  ਤ   ਕੀਤਾ  ਸੀ।”  ਿਚਕੂ  ਦੇ  ਮਨ  ਿਵਚ
                 ੂ
                   ੱ
                                                                                  ੰ
             ੱ
                ੰ
                                                 ੰ
           ਕੁੜੀਆਂ ਲਹੇ ਦੇ ਜਨਰ   ਤੇ ਸਵਾਰ ਹੋ ਤੇਜ਼ੀ ਨਾਲ ਇਧਰ   ਿਵਚਾਰ  ਦੀ ਉਥਲ-ਪੁਥਲ ਚਲ ਰਹੀ ਸੀ। “ਹੁਣ ਵਾਪਸ
                   ੋ
                                                                            ੱ
                                                ੱ
                         ੌ
                                                                               ੰ
            ਧਰ ਆ-ਜਾ ਰਹੇ ਸਨ।                            ਮੁੜਨਾ ਹੀ ਠੀਕ ਹੈ, “ਅਜ ਲਈ ਇਨਾ ਹੀ ਕਾਫ਼ੀ ਹੈ।” ਉਸ
                                                                       ੱ
               ਿਜਵ  ਹੀ ਲਕੜ ਦਾ ਦ ਤ (ਬੈਲ-ਗਡੀ) ਅਗੇ ਵਿਧਆ   ਸੋਿਚਆ।
                                       ੱ
                                            ੱ
                       ੱ
                                                                                           ੰ
                ੱ
                                          ੰ
                         ੰ
                               ੇ
           ਤ   ਕਚ  ਦੀਆਂ  ਕਧ   ਵਾਲ  ਘਰ ਿਦਆਂ  ਅਦਰ  ਅਜੀਬ      “ ਿਹਰ  ਦੀਆਂ  ਸਖ਼ਤ  ਕਾਲੀਆਂ  ਪਗਡਡੀਆਂ
                                                                        ਂ
                                                                                           ੱ
                                                                         ੱ
                                                                                         ੇ
                                                                                     ੇ
           ਿਕਸਮ ਦੇ ਜਾਨਵਰ ਤੇ ਿਖਡੌਣੇ ਬਦ ਪਏ ਨਜ਼ਰ  ਪਏ।      (ਸੜਕ ), ਧੂੜ ਤੇ ਧੂਏ ਲਦੀ ਹਵਾ, ਕਾਲ-ਪੀਲ ਬਦਲ
                                    ੰ
                                                                      ੰ
                                                 ੰ
                                                                             ੰ
           ਜਲਦੀ ਹੀ ਕਈ ਵਡੇ-ਵਡੇ ਮ ੀਨੀ ਦ ਤ ਕਾਲਾ ਧੂਆਂ      ਨਾਲ  ਢਿਕਆ  ਆਸਮਾਨ,  ਕਨ-ਪੜਾਵ    ੋਰ  ਗੁਲ,
                                                                                            ੱ
                          ੱ
                             ੱ
                                                                      ੱ
                                                                                   ੱ
           ਛਡਦੇ ਿਦਖਾਈ ਦੇਣ ਲਗੇ।  ਾਇਦ ਇਹ ਬਸ , ਤੇ ਟਰਕ     ਮ ੀਨੀ ਦ ਤਾ ਤੇ ਮਨਖ  ਦਾ ਭੀੜ-ਭੜਕਾ। ਇਸ ਦੇ ਤ
                                                  ੱ
                                         ੱ
                           ੱ
             ੱ
                                                                       ੁ
                                                                   ੰ
                                                                                           ੱ
                                       ੰ
           ਸਨ। ਸਾਹਮਣੇ ਨਜ਼ਰ ਆ ਰਹੇ  ਚ-ਲਮੇ ਦ ਤ ਦੇ ਿਸਰ      ਠੀਕ ਉਲਟ ਹੈ ਜਗਲ ਦੀ ਿਨਰਮਲ ਹਵਾ, ਸਫ਼ੈਦ ਬਦਲ
           ਿਵਚ  ਿਨਕਲ ਰਹੇ ਪੀਲ-ਭੂਰੇ ਧੂਏ ਦਾ ਬਦਲ ਅਸਮਾਨ     ਨਾਲ  ਸਿਜਆ  ਨੀਲਾ  ਅਬਰ,  ਨਰਮ-ਨਰਮ  ਘਾਹ
                                         ੱ
                                                                           ੰ
                             ੇ
                                  ੰ
                                                                                         ੱ
                                                                            ੱ
                                               ੂ
                                               ੰ
           ਤਕ ਫੈਿਲਆ ਨਜ਼ਰ ਆ ਿਰਹਾ ਸੀ। ਤਦ ਹੀ ਉਸ ਨ ਮੋਤੀ     ਵਾਲੀਆਂ  ਪਗਡਡੀਆਂ  ਤੇ  ਰੁਖ   ਦੀ  ਠਡੀ-ਿਮਠੀ  ਛ ।
             ੱ
                                                                  ੰ
                                                                                   ੰ
                        ੱ
           ਚਾਚਾ ਦੀ ਦਸੀ ਗਲ ਯਾਦ ਆ ਗਈ। “ਇਹ ਜ਼ਰੂਰ ਿਕਸੇ      ਬਹੁਤ  ਫ਼ਰਕ  ਹੈ  ਜਗਲ  ਤੇ   ਿਹਰ  ਿਵਚ……ਤੇ
                                                                       ੰ
                    ੱ
                                                                  ੂ

                                                                  ੰ
           ਕਾਰਖ਼ਾਨ ਦੀ ਿਚਮਨੀ ਹੋਵੇਗੀ।” ਉਹ ਬੁੜਬੁੜਾਇਆ।      ਹ ……ਰਾਤ ਨ ਨਜ਼ਰ ਆ ਦੀਆਂ ਉਹ ਮਨ-ਲੁਭਾਣੀਆਂ
                                                             ੰ
                                                        ੰ
                              ੰ
                         ੰ

               ਿਦਨ ਭਰ ਵਨ-ਸੁਵਨ ਨਜ਼ਾਰੇ ਦੇਖਦਾ, ਹੁਣ ਉਹ      ਰਗ-ਬਰਗੀਆਂ  ਰੌ ਨੀਆਂ  ਤ   ਿਦਨ  ਿਵਚ  ਿਕਧਰੇ  ਵੀ
           48                                   ਜੁਲਾਈ - 2022
   45   46   47   48   49   50   51   52   53   54   55