Page 109 - Untitled-1
P. 109
े
ै
ू
े
ु
ु
े
ां
ां
बदावसगाकड जादटोण्याची शक्ती आह; वजछॎयामळ शत्र सऩॎयाछॎया तलवारी
ां
े
ां
े
ां
े
ै
आवण भाल वनकामी होऊन जातात. बदावसगान त्याछॎया सवनकाना वरदान वदल
ु
े
ां
ू
े
आह की जर ते युध्दभमीवर गतप्राण झाल तर त्याचा पढील जन्म अवधक
े
ां
ु
े
ु
उच्च वठकाणी होईल. अशा अफवामळ मघल बादशहा आवण त्याच वररष्ठ
े
े
े
े
े
े
ू
सनापती गोांधळन गल होत अन वनराश झाल होत.”
ां
े
ू
ां
वशखाछॎया ववरोधातील या प्रदीघा मोवहमनतर बहादर शहाला जाणीव झाली
े
े
ां
े
ां
े
की वशखाचा लोहगढासारखा अवजक् वकल्ला घण कवळ अशक् आह आवण
े
े
ां
े
ां
ां
ा
वकल्ला ताब्यात घ्यायचा एकच माग आह तो यॎहणज त्याचा नता बदावसग
ा
े
ां
ु
े
ां
ू
ै
बहादरला जरबद करण. यानतर मघल बादशहाने त्याची सव शक्ती, पसा
ा
े
ू
ां
ां
ां
ु
बाबा बदावसग बहादरला पकडण्या कररताच खच कली. मघलाछॎया दप्तर
े
ै
ु
ु
ै
ू
नोांदीनसार, १७११ छॎया मे-जन मवहऩॎयामध्य मघल सऩॎयाची आवण शीख सऩॎयाची
े
ै
े
े
आमन सामन लढाई झाली. यामध्य शीख सऩॎयाची मोठी हानी झाली असली
ां
े
ां
ां
ां
ू
े
ां
े
तरीही शीख नता बदावसग बहादर यास जरबद करण्यात त्याना अपयश आल.
ां
ां
ु
े
े
ां
ू
ां
ृ
बाबा बदावसग आवण मघल बादशाह बहादर शहा या दोघाछॎया नतत्वामध्य
ां
ै
ां
ै
ां
े
ां
प्रचड तफावत होती. बाबा बदावसग स्वत: मदानात उतऱून शीख सवनकाच
ां
ु
मनोबल वाढवीत, तर मघल बादशहा ३५ वकलोमीटर लाब राऺूनच लढाईवर
े
ां
ां
ु
े
े
दखरख करीत होता. त्याउपर बदावसगाच युध्दकौशल्य आवण ज्ञानाची तलना
े
े
ां
ां
े
े
ु
ां
करता यण शक्च नव्हत. बदावसगान नकतीच वतशी ओलाडली होती तर
ां
ू
ां
ां
ां
बहादर शहा ६५ वर्ाचा यॎहातारा होता. काही कालावधी नतर बदा वसगाना
े
ृ
े
ु
ां
ू
े
े
जाणीव झाली की मघल बादशहा डरपोक असन त्यास मोवहमच नतत्व करायच
ू
ू
ां
े
ू
े
नाही यॎहणन शहाबाद जवळील खडयात तळ ठोकन लाबनच लढाईच वनयोजन
ै
े
े
ां
ु
ू
े
करतो आह. खप मोठ्या सख्यन मघल सऩॎय आपल्या बादशहाचे रक्षण करीत
े
े
त्याछॎया भोवतीच होते. बादशहाने शहाबाद परगण्यामध्य उगला खेडयामध्य
ु
तळ ठोकला होता, मघल सैऩॎयाची हानी पाऺून बादशहा इतका वबथरला की
ां
े
ां
ां
ू
ां
े
नतर तर त्यान त्याछॎया वनष्ठावत वहद सनापती आवण सरदारानाही त्याछॎया
ु
े
ू
ां
े
े
े
तबमध्य प्रवश करण्यास मज्जाव कला. त्याछॎया मनातील असरवक्षततची भावना
े
ां
ै
े
े
ां
पराकोटीला पोहोचली आवण त्यान त्याछॎया वनष्ठावत सवनकावर ववश्र्वास ठवणही
ां
े
े
बद कल.
ु
ु
ै
ु
े
मघल सऩॎयाछॎया रसद परवठ्यावर दखील पररणाम व्हायला सरुवात
ां
ू
ु
े
झाली. वशखाना नस्तनाबत करण्याकररता बादशहाने खप मोठया प्रमाणात
े
ां
े
ै
े
े
ु
फौज तनात कली होती. त्यामळ त्याना लागणारा अन्नधाऩॎय, शहॎथॎरात्र, और्ध,
ां
ु
े
े
ु
ै
घोड इत्यादीचा परवठाही मोठ्या प्रमाणात आवश्यक होता. मघल सऩॎयाच
ू
े
ु
ु
ां
ु
े
प्रमख परवठादार बणजारा होत आवण ते तर मघलाछॎया शत्रला यॎहणजच
ां
े
वशखाना सहाय्य करत होत. ते फक्त अन्नधाऩॎय आवण इतर आवश्यक गोष्टीच
ां
ां
ु
ै
ु
े
े
े
परवीत होत अस नाही तर शहॎथॎरात्रही परवीत होत वकवा शीख सऩॎयाची जी
े
े
काही गरज असल ते ती भागवीत होत.
े
ै
े
े
े
गवनमी काव्यामध्य शीख सवनक अगदी तरबज होत. ते नहमीच
े
े
ू
ां
शत्रवर प्रथम हल्ला करीत. त्याचा हल्ला अगदी वगान आवण अचानक होत
े
े
े
े
अस. ते अगदी वचत्त्ाछॎया चपळाईन यऊन हल्ला करीत आवण त्याच गतीन
ां
ां
ां
ै
े
े
पसार होत असत. त्यानी कधीच थट रस्त्याचा वा मदानाचा वापर कला नाही.
86
