Page 41 - Shabad bood july
P. 41

ੇ

                                                                        ੱ
           ਲਦੀਆਂ  ਹਨ।  ਪੂੜੇ,  ਗੁਲਗੁਲ  ਪਕਾਏ  ਜ ਦੇ  ਹਨ।  ਸਭ       ਤੀਆਂ ਤੀਜ ਦੀਆਂ ਨਚੋ ਵਾਰੋ-ਵਾਰੀ।
                         ੱ
           ਰਲ-ਿਮਲ ਕੇ  ਇਕਠੀਆਂ ਬੈਠ ਕੇ ਖ ਦੀਆਂ ਹਨ। ਤੀਆਂ ਤ
             ੱ
                                ੂ
                                ੰ
           ਇਕ ਿਦਨ ਪਿਹਲ  ਦੇ ਿਦਨ ਨ ਦੂਜ ਿਕਹਾ ਜ ਦਾ ਹੈ । ਇਸ      ਆ ਦੀ ਕੁੜੀਏ ਜ ਦੀ ਕੁੜੀਏ,
                                                                  ੱ
                                                                     ੰ
                                                                     ੂ
           ਿਦਨ  ਕੁੜੀਆਂ,  ਨਵ-ਿਵਆਹੀਆਂ  ਔਰਤ   ਸਭ  ਮਿਹਦੀ       ਤੁਰਦੀ ਿਪਛੇ ਨ ਜਾਵ  ।
                                                 ੰ
                                                                             ੱ
                            ੰ
           ਲਗਵਾ ਦੀਆਂ ਹਨ, ਵਗ  ਚੜ ਵਾ ਦੀਆਂ ਹਨ। ਪਿਹਲ           ਨੀ ਕਾਹਲੀ ਕਾਹਲੀ ਪੈਰ ਪਟ ਲ  ੈ
                                                                       ੱ
                                                                ੱ
                                               ੰ
           ਕੁੜੀਆਂ ਤੀਲੀਆਂ ਨਾਲ ਹੀ ਆਪਣੇ ਹਥ  ਤੇ ਮਿਹਦੀ ਦੇ       ਤੀਆਂ ਲਗੀਆਂ ਿਪਪਲ ਦੀ ਛਾਵ  ।
                                      ੱ
           ਖ਼ਬਸੂਰਤ ਿਡਜ਼ਾਈਨ ਬਣਾ ਲਦੀਆਂ ਸਨ ਤੇ ਸਾਰੀ ਰਾਤ          ਿਕਕਲੀ ਪਾ ਦੀਆਂ ਹਨ ਤੇ ਇਹ ਇਕ ਰਗਲ ਪਜਾਬ
                                                                                         ੇ
                                                                                           ੰ
                                                             ੱ

             ੂ
                                                                                      ੰ
                                                 ੰ
           ਲਗਾ ਕੇ ਰਖਦੀਆਂ ਸਨ ਤੇ ਸਵੇਰੇ ਆਪਣੇ ਹਥ  ’ਤੇ ਮਿਹਦੀ   ਦੀ ਤਸਵੀਰ ਪੇ  ਕਰਦੀਆਂ ਹਨ।   ਿਗਧਾ ਪਜਾਬਣ  ਦੇ
                                         ੱ
                  ੱ
                                                                                   ੱ
                                                                                       ੰ
                          ੰ
                                               ੰ
                                                        ੰ
                              ੰ
                                                                      ੰ
                                                                       ੂ
                                            ੁ
           ਦੇ ਚੜ ੇ ਸੂਹੇ ਲਾਲ ਰਗ ਨ ਦੇਖ ਕੇ ਬਹੁਤ ਖ਼  ਹੁਦੀਆਂ   ਅਦਰੂਨੀ ਜਜ਼ਿਬਆਂ ਨ ਿਬਆਨ ਕਰਦਾ ਹੈ। ਉਹਨ  ਦੇ ਮਨ
                               ੂ
                                           ੰ
                                                  ੰ
           ਸਨ। ਮਿਨਆ ਜ ਦਾ ਸੀ ਿਕ ਿਜਸ ਕੁੜੀ ਦੇ ਮਿਹਦੀ ਦਾ ਰਗ   ਿਵਚ ਜੋ ਹੁਦਾ ਹੈ ਉਹ ਿਗਧੇ ਦੀਆਂ ਬੋਲੀਆਂ ਰਾਹ  ਕਢ
                                                               ੰ
                ੰ
                                                                         ੱ
                                                                                             ੱ
             ੰ
                                            ੱ
                                                                                     ੰ
                                                                          ੱ
           ਿਜਨਾ ਗੂੜ ਾ ਚੜ ਦਾ ਹੈ ਉਹ ਕੁੜੀ ਆਪਣੀ ਸਸ ਨ ਵਧ    ਲਦੀਆਂ ਹਨ।  ਬੋਲੀਆਂ ਿਵਚ ਉਹ ਦਰਦ ਹੁਦਾ ਹੈ ਜੋ ਉਸ
                                                ੂ
                                                  ੱ
                                               ੰ


                                                        ੰ
                                                                                             ੰ
                                                                                         ੱ
                                                                ੱ
                   ੰ
           ਿਪਆਰੀ ਹੁਦੀ ਹੈ। ਪਰ ਹੁਣ ਬਾਜ਼ਾਰ  ਤੇ ਿਬਊਟੀ ਪਾਰਲਰ    ਨ ਉਸ ਦੀ ਸਸ, ਨਨਾਣ, ਜੇਠ, ਜਠਾਣੀਆਂ ਨ ਿਦਤਾ ਹੁਦਾ
                                                        ੂ
           ਤੇ ਜਾ ਕੇ ਅਮੀਰ ਘਰ  ਦੀਆਂ ਔਰਤ  ਮੂਹ ਮਿਗਆ ਪੈਸਾ ਦੇ   ਹੈ । ਿਜਵ :
                                         ੰ
                                      ੰ
                                                                   ੰ
                                                                ੱ
                                       ੇ
                                                                       ੇ
                ੰ
           ਕੇ ਮਿਹਦੀ ਲਗਵਾ ਦੀਆਂ ਹਨ। ਅਗਲ ਿਦਨ ਪੂਰਨਮਾ ੀ         ਆਪ ਸਸ ਮਜੇ ਲਟਦੀ
                                                                      ੱ
                                                                         ੱ
                   ੂ
                                                              ੰ
                                                              ੂ
                  ੰ
           ਦੀ  ਾਮ ਨ ਿਜ -ਿਜ  ਸੂਰਜ ਢਲਦਾ ਜ ਦਾ ਹੈ, ਤੀਆਂ ਦਾ      ਸਾਨ ਮਾਰਦੀ ਚਕੀ ਵਲ ਸੈਨਤ  ।
                                               ੂ
                                               ੰ
                                     ੱ
                                                  ੱ
           ਅਖਾੜਾ  ਪੂਰਾ  ਮਘ  ਜ ਦਾ    ਹੈ।  ਿਗਧੇ  ਪਾਉਣ  ਨ  ਪਲ  ੋ
                       ੱ
                                                                    ੱ
                                                                ੱ
           ਪਾਉਣਾ ਵੀ ਿਕਹਾ ਜ ਦਾ ਹੈ। ਕੁੜੀਆਂ ਿਸਰ  ’ਤੇ ਸਗੀ ਫੁਲ      ਪੌੜੀ ਿਵਚ ਅਧ ਮੇਰਾ,
                                                  ੱ
                                              ੱ
                   ੱ
                                ੱ
           ਲਗਾ ਕੇ ਘਗਰੇ ਪਾ ਕੇ ਮੋਰ  ਫੁਲ - ਬੂਿਟਆਂ ਨਾਲ ਕਢੀਆਂ      ਅਸ  ਜੇਠ ਚੜ ਨ ਨੀ ਦੇਣਾ।
                                               ੱ
           ਫੁਲਕਾਰੀਆਂ ਲ ਕੇ  ਸਜ-ਧਜ ਕੇ ਿਪਡ  ਿਵਚ, ਖੇਤ  ਿਵਚ,      ਇਨ  ਬੋਲੀਆਂ ਿਵਚ ਪ ੂਆਂ-ਪਛੀਆਂ, ਫ਼ਸਲ  ਆਿਦ
                      ੈ
                                         ੱ

                                                                                ੰ
                                                 ੱ
                                    ੰ
             ੱ
           ਿਪਪਲ   ਥਲ,  ਬੋਹੜ   ਥਲ  ਇਕਠੀਆਂ  ਹੋ  ਕੇ  ਪ ਘ    ਦਾ ਿਜ਼ਕਰ ਵੀ ਕਰਦੀਆਂ ਹਨ ਿਜਵ  :
                              ੱ
                   ੱ
                     ੇ
                                    ੱ
                                ੇ

                         ੱ
           ਝੂਟਦੀਆਂ ਹਨ, ਿਗਧਾ ਪਾ ਦੀਆਂ ਹਨ, ਪ ਘ  ਝੂਟਦੀਆਂ       ਸਾਉਣ ਮਹੀਨ ਘਾਹ ਹੋ ਚਿਲਆ
                                                                            ੱ
                                                                         ਂ
                    ੰ
                                                                 ੱ
             ੰ
                 ੰ
           ਅਬਰ  ਨ ਛੂਹਦੀਆਂ ਹਨ ਤੇ  ਗਾ ਦੀਆਂ ਹਨ:               ਰਜਣ ਮਝੀਆਂ ਗਾਈ ।
                                                            ੱ
                  ੂ
                                                                                         ਂ
                                                             ੱ
               ਰਲ ਿਮਲ ਸਹੇਲੀਆਂ ਹੋਈਆਂ ਕਠੀਆਂ                  ਿਗਿਧਆਂ ਿਪਡ ਵੜ ਵੇ ਲ ਭ-ਲ ਭ ਨਾ ਜਾਈ।
                                                                   ੰ
                                     ੱ
               ਿਜ  ਕੂਜ  ਦੀਆਂ ਡਾਰ ,
                    ੰ
                          ੱ
               ਿਪਪਲ  ਹੇਠ  ਲਿਗਆ ਮੇਲਾ                        ਸਾਉਣ ਦਾ ਮਹੀਨਾ ਬਾਗ਼  ਿਵਚ ਬੋਲਣ ਮੋਰ ਵੇ,
                                                                              ੱ
                 ੱ
                                                                              ੰ
               ਆਈਆਂ ਸਭ ਮੁਿਟਆਰ ।                            ਮ  ਨਹ  ਸਹੁਰੇ ਜਾਣਾ ਗਡੀ ਨ ਖ਼ਾਲੀ ਮੋੜ ਵੇ।
                                                                           ੱ
                                                                               ੂ
               ਆਓ ਕੁੜੀਓ ਝੂਟੇ ਲ ਲਓ
                             ੈ
                                                                     ੂ
                                                                    ੰ
               ਿਗਣ ਕੇ ਪੂਰੇ  ਬਾਰ ।                          ਪ ੀਤ  ਦੀ ਮੈਨ ਕਦਰ ਬਥੇਰੀ ਲਾ ਕੇ ਤੋੜ ਿਨਭਾਵ ।
                 ੱ
                                                                             ੰ
                ਲੁਟ ਲਓ ਕੁੜੀਓ ਨ                             ਨ  ਕੋਇਲ ਸਾਉਣ ਦੀਏ ਤੈਨ ਹਥ ’ਤੇ ਚੋਗ ਚੁਗਾਵ ।
                                                                              ੂ
                                                                  ੇ
                                                                                ੱ
               ਸਾਉਣ ਦੀਆਂ ਬਹਾਰ ।                            ਘਰ ਦੀ ਕਬੀਲਦਾਰੀ ਿਵਚ ਫਸੀ ਹੋਣ ਦਾ ਦਰਦ ਵੀ
               ਪ ਘ ਪਾਉਣਾ ਰਸਮ ਮਨੀ ਜ ਦੀ ਹੈ। ਗੋਲ ਘੇਰਾ ਬਣਾ   ਉਹ ਬੋਲੀਆਂ ਰਾਹ  ਿਬਆਨ  ਕਰਦੀ ਹੈ  ਿਜਵ  :
                               ੰ
                                                             ੱ
           ਕੇ ਕੁੜੀਆਂ ਿਗਧਾ ਪਾ ਦੀਆਂ ਹਨ ਤੇ ਬੋਲੀਆਂ ਪਾ ਦੀਆਂ      ਿਚਟੀ ਕਣਕ ਦੇ ਮਡੇ ਪਕਾਵ
                     ੱ
                                                                       ੰ
           ਹਨ।                                             ਨਾਲ ਤੜਕ  ਵੜੀਆਂ।
                                                              ੇ
                                                             ੱ
                ੱ
               ਨਚੋ, ਗਾਓ, ਖੇਡੋ ਕੁੜੀਓ ਰੌਣਕ ਲਾ ਿਦਓ ਭਾਰੀ,      ਿਗਧਾ ਸਾਉਣ ਦਾ ਹਾਕ  ਮਾਰੇ
                                                                    ੱ
                 ੱ
               ਗੁਤ ਪਰ ਦੇ ਨਾਲ ਰੇ ਮੀ ਸ ਭੋ ਹੁਣ ਫੁਲਕਾਰੀ।       ਮ  ਵਗਾਹ ਿਵਚ ਫੜੀਆਂ।
                                                ਜੁਲਾਈ - 2022                                 39
   36   37   38   39   40   41   42   43   44   45   46