Page 89 - Untitled-1
P. 89
ु
े
ु
मसा बग (अली वरदी खान आगरखानीचा मलगा), मोहम्मद झामन र ांगार,
े
ां
मौलवी मीर मोहम्मद आवण इतराचा समावश होता.
ां
ु
े
े
े
ां
े
ू
या कडव्या मसलमानाना अनक वहद दखील यऊन वमळाल. या
े
ु
ां
ू
ां
ृ
ु
वहदचे नतत्व पहारमलचा मलगा आवण तोडरमलचा (जो मघल सम्राट
ां
े
े
ू
अकबरछॎया काळात मत्री होता) नात (ज्याच नाव कोणत्याही दस्त-ऐवजामध्य
ु
ां
े
े
े
ां
उपलभॎध नाही) याछॎयाकड होत. त्यान मस्तिमाछॎया या वजहादला अगदी
ु
ु
ां
े
े
े
े
मक्तहस्तान दणगी वदली. इतकच नाही तर स्वत:छॎया तोफा, बदका, शहॎथॎरात्र
ां
े
े
ां
े
े
े
आवण घोड दखील वदल. त्यान अनक तऱूणाची वशखाववरुध्द लढण्याकररता
े
ु
ां
ू
े
ां
वनयक्ती कली आवण त्याना आपल्या खवजऩॎयातन चागला पगार वदला. अनक
े
ु
ां
ु
ां
ू
वहदनी मस्तिमाछॎया वजहादकररता मोठ मोठया दणग्या वदल्या. पळपटा असलाम
ां
ु
े
खान (लाहोरचा उपप्रमख) वशखाना घाबरत होता आवण त्यान स्वत:ला लाहोर
े
ां
े
े
े
े
वकल्ल्यामध्य बदीस्त कऱून घतल होत. तरीही त्यान एक हजार पायदळ
ां
े
े
ु
आवण पाचश घोडदळ दऊन अताउल्ला खान आवण मवहब खान खारल याना
ां
े
ू
वशखाववरुध्द लढण्यासाठी पाठवन वदल.
े
ां
ै
ां
इिामछॎया या पववत्र सवनकानी वशखासोबत तीन लढाया कल्या :
ां
े
ां
े
चावमआरी गावाजवळील कोटला बगम, वकला भगवत वसग (सहनासारा
े
ू
े
परगणा) आवण वभलोवल (लाहोर क्षत्रातील भारली यॎहणन प्रवसध्द असणार
े
े
े
े
वठकाण). पवहली लढाई भारत आवण राणी खडयाजवळ कोटला बगम यथ
े
ै
ां
े
े
ां
झाली. तथ उपस्तस्थत असलल्या वशखाना हजारो ’इिामछॎया पववत्र सवनकानी’
े
ां
ां
े
ां
े
ू
घरल. वशखाची सख्या फार कमी होती यॎहणन त्यानी बचावात्मक पववत्रा घऊन
े
ां
ा
ु
े
ू
ां
ां
लढाई कली आवण सूयास्तानतर तथन पळ काढला. त्याचा पढचा थाबा
चावमयावचरी ३५ पयांत मुस्तिम सैऩॎयाने त्याांचा पाठलाग के ला. त्यादरयॎयान
ां
े
ु
ै
’इिामछॎया पववत्र सवनकानी’ रस्त्यात काही खडी लटली आवण काही
े
े
ां
ै
े
े
ृ
े
मवहलावर बलात्कार कल. याबाबत जव्हा ‘पववत्र सऩॎयाछॎया’ नतत्वाला कळल
े
ु
े
े
ां
तव्हा त्यानी त्यातील काहीांना वशक्षा कली. पण यामळ काही ववशर् फरक
ु
ै
े
े
े
े
पडला नाही कारण ’इिामछॎया पववत्र सवनका’ मध्य बरचस खर मस्तिम
े
े
े
नव्हतच ते फक्त शीख व्दष्टे तऱूण होत.
ु
े
े
े
दसऱ्या वदवशी, चावमयावचरी यथ शीख आवण ’इिामच पववत्र
े
ुां
े
ां
े
ै
े
सवनक’ यामध्य तबळ लढाई झाली. सख्यन कमी असल तरी शीख अगदी
ु
े
े
े
ु
े
ां
ा
शौयान लढल, परत ते सरवक्षत वठकाणाछॎया शोधात माघार घत रावहल.
ां
ां
ां
सध्याकाळछॎया आत ते (शीख) घारी भगवत वसगछॎया जवळ पोहोचले आवण
े
ां
े
े
े
े
े
े
ां
गढी मध्य वशरल. त्यानी गढीच दरवाज बद कऱून घतल. थोड्ाच वळात
े
े
े
ै
े
े
े
’इिामच पववत्र सवनक’ तथ पोहोचले आवण गढीला वढा दऊन बसल.
ू
ू
े
ु
े
े
मध्य रात्री शीख गपचप गढीछॎया बाहर पडले आवण पळन गल.
े
ै
ु
े
दसऱ्या वदवशी सकाळी ’इिामच पववत्र सवनक’ गढीत वशरल
े
े
ां
ां
ां
े
े
ां
े
आवण त्यानी त्याचा ववजय झाल्याच आनदान घोवर्त कल. आता त्यानी ववजयाच
े
े
ां
े
े
ु
ु
नार द्यायला सरुवात कली आवण त्यानी लाहोरछॎया वदशन परतीचा प्रवास सरु
ां
े
े
ु
ां
े
े
कला. त्याछॎया परतीछॎया प्रवासात त्यानी वभलोवल यथ रात्री मक्काम करण्याच
े
े
े
ठरववल. ही एक छोटीशी गढी होती आवण अगदी मोजकीच माणस त्यामध्य
66
