Page 84 - Untitled-1
P. 84
ु
े
े
ै
े
फार काळ वटकला नाही, तसच त्यामळ बणजारा शीख सऩॎय घाबरल नाही
े
े
े
े
ां
की हतबलही झाल नाही. त्यानी शहराच दरवाज तोडल आवण शहर ताब्यात
े
े
घतल.
े
ु
े
ै
े
ां
ु
ू
े
शीख सऩॎयाला अनक वहद मख्यत्व गज्जर यऊन सामील झाल.
ां
ु
े
ां
े
े
तसच काही दराचारी लोक दखील त्याछॎयात सामील झाल. वशखाना सामील
ां
े
ां
ु
ां
ां
े
ु
े
होण्याचा त्याचा उद्दश कवळ लटपाट असाच होता. परत जव्हा बदावसगाला
ां
ां
ै
े
े
ू
ू
ां
े
त्याछॎयाबाबत कळल तव्हा त्यानी त्या सवाना दटावल आवण सऩॎयातन काढन
े
ू
ां
े
ां
ू
ु
ां
टाकल. त्याना काढन टाकल्यावर या दुष्टानी आजबाजछॎया काही खेड्ामध्य
ु
े
वशरुन लटपाट कली.
ु
ां
ू
े
ु
े
ू
सहारनपर मख्यत्व मस्तिम शहर होत आवण स्थावनक वहद रवहवाशी
ां
ां
ां
स्थावनक प्रशासनाछॎया अत्याचाराना बळी पडत असत. अशाना वशखानी शहर
े
ां
ू
े
े
े
े
े
ताब्यात घतल्यावर हायस वाटल. जव्हा वशखानी सहारनपर ताब्यात घतल
ु
े
ां
ू
ां
ां
े
े
तव्हा अनक श्रीमत आवण रईस मस्तिम शहर सोडन जाऊ लागल. बदावसग
े
े
ू
े
ां
े
ू
यथ खप वदवस वास्तव्य कऱून होत. त्यानी या सहारनपर शहराच नाव
े
े
े
भागन वाला नगर (भागनगर) अस ठवल.
ं
े
बहातच्या पीरज़ादयाना शा न
ू
े
े
ां
ां
जव्हा बदावसग अजूनही सहारनपरात वास्तव्य कऱून होत तेंव्हा
ू
ू
ां
ू
े
बहातमधील काही वहद (सहारनपर पासन साधारण २५ वकलोमीटर
े
ां
े
ां
ा
े
ां
अतरावरील, पवतीय प्रदशाकडील वठकाण) त्याछॎया भटीला आल आवण त्यानी
ां
ां
ां
ां
े
ां
त्याछॎयावर होणाऱ्या अऩॎयाय अत्याचाराची कथा त्यास सावगतली. त्यानी सावगतल
ु
ु
े
ां
े
ा
की पीरजादा (शब्दश: अथ होतो पीर याची मल, पीर यॎहणज मस्तिम
ां
े
ां
े
े
ु
ां
ा
ू
ा
ां
ू
धमगरुचा वग) वहदशी अत्यत क्ररतन व्यवहार करत आहत. ते त्याछॎया
े
ां
ां
ां
ू
ां
ां
मवहलाना छळण्याची एकही सधी सोडत नाहीत. ते ऐकन बदावसगान वशखाची
ु
ां
ू
एक मोठी तकडी पीरजाद्याना धडा वशकवायला धाडन वदली.
ै
े
ु
े
शीख सऩॎयाला शहर ताब्यात घण्याकररता काही फार नकसान सोसाव
ा
ू
े
ां
ा
े
े
ां
े
े
ां
लागल नाही. जव्हा त्यानी सपण शहर ताब्यात घतल तव्हा त्यानी सव
ु
े
े
ां
ां
ां
े
ा
पीरजाद्याना उघड्ावर उभ कल आवण लोकाना त्याछॎया ककमाचा पाढा
ां
े
ा
ा
ां
वाचायला सावगतला. त्याना समजल की सवछॎया सव पीरजादे बलात्कार, क्र ूरता
ां
ु
े
े
ा
ा
ां
आवण इतर गन्याच अपराधी आहत. त्या सवछॎया सव अपराध्याना वतथल्या
े
ू
ां
ू
े
ृ
वतथ मत्यदडाची वशक्षा लगचच करण्यात आली. ही घटना १७१० मधील जन
े
मवहऩॎयातील आह.
जलालगढीवरील अयशस्वी आक्रमण
ां
े
े
ां
ै
बहात ताब्यात घतल्यानतर काही वदवसानी बणजारा शीख सऩॎयानी
े
े
े
े
(जलालउवदनची गढी) जलालगढीवर आक्रमण करण्याच ठरववल. यथ
ै
े
ू
े
जलाल-उद-वद्दनन (ज्यास जलाल खान यॎहणनही ओळखतात) त्याच सऩॎय
े
े
ां
े
े
े
े
ठवल होत. तसच वतथच बहुताशी शहॎथॎरात्र साठा आवण वतजोरी दखील होती.
े
ै
े
शीख सऩॎयाला हे वमळवायच होत.
ां
े
ु
े
ु
दसरीकड जलाल-उद-वद्दनला दखील वशखाचा मनसबा ठाऊक होता
े
ू
ा
े
आवण तो पणपण लढण्यास तयार होता. या वशवाय त्यान वजहादची (पववत्र
61
