Page 90 - Untitled-1
P. 90

े
                                     े
                                े
                                                             ा
                                                              ु
                                                              ां
                            ु
                             े
          राऺू शकत होती, त्यामळ कवळ नत, वररष्ठ अवधकारी आवण धमगरुनाच
                                             ां
                                                     े
                                       े
                                                            े
                                                                 े
          गढीछॎया आत जागा वमळाली आवण उरलल्या सवाना गढी बाहर झोपाव लागल.
                                                       ां
                          े
                  ां
                               ै
                                                   े
                                               े
           े
                                                                े
          जव्हा वशखाना कळल की सऩॎय उघडयावर झोपल आह, त्यानी त्या जागला
                        ु
           े
          वढा वदला आवण दसऱ्या वदवशी सकाळी, अजून सूयोदय व्हायचाही होता,
           े
                       े
                                                           ां
                              े
                 ा
                                                 ै
          तव्हा अधवट झोपत असलल्या ’इिामछॎया पववत्र सवनकावर वशखानी हल्ला
                                              े
                                   े
                      े
                             ै
           े
                                                          े
                                                           े
                                                 े
                                               े
          कला, ’इिामच पववत्र सवनक’ शकडयाने मारल गल आवण उरलल लाहोरला
                                                             े
                               ू
            ू
                                             ां
                              े
                                     े
                 े
                                                              े
                े
                                                      े
          पळन गल. तथावप शीख तथन हलल नाहीत त्यानी ’इिामच पववत्र सनछॎया’
                                 ां
                           े
                                                              े
                        े
           े
            ृ
          नतत्वाला गढी बाहर यऊन त्याछॎयाशी दोन हात करण्यास भाग पाडल. या
                                ै
                                         े
                                       ां
                                            ु
                                                       े
                                             ा
          लढाईत  ’इिामछॎया  पववत्र  सवनक’  याच,  मतझा  खान  तसच  पराहमलचा
           ु
                                              े
                                             े
                                                      े
                                                       े
                            ू
                                                   े
                                           ा
          मलगा  (तोडरमलचा  नात),  या  सवहत  सव  नत  मारल  गल.  वभलोवलछॎया
                     ां
                             ां
               े
                 ु
                                           ु
          लढाईन मस्तिमाछॎया वशखाववरुध्दछॎया पववत्र यध्दावर पडदा पडला. वास्तवात
                                 ै
                                                 ां
                                        े
                 ै
          ’पववत्र सवनक’ हे अप्रवशवक्षत सवनक होत आवण वशखासोबतछॎया खऱ्या पवहल्या
                   ां
                                                               ां
                                            ां
          लढाईतच त्याछॎया मनात दहशत बसली आवण त्याना जाणीव झाली की वशखाछॎया
                                े
                                          े
               े
              ु
             ा
          शौयापढ आपला वनभाव लागण कठीण आह.
                                       ां
                     ां
                                          ां
                 वशखानी वभलोवल, घारी भगवत वसग आवण चावमयावचरी या वतन्हीही
                                                                ां
                              े
                               े
                                                              ा
                                           ु
                 ां
                                                               ु
                                    े
                           ु
                          ां
                                                   ू
                                                       ु
          लढाया वजकल्या,, परत तथ रावहल नाही. दसऱ्या बाजला मस्तिम धमगरुनी
           ु
                    ां
                                                           े
                        ु
                 ु
                                     ां
          मस्तिम यवकाना पन्हा एकदा वशखाववरोधात वचथावण्याचा प्रयत्न कला. पण
                    ां
                                                                ां
                                ां
           ु
          मस्तिम तरुणाछॎया मनात वशखाची अशी काही दहशत बसली होती की त्यानी
                                          े
                                                            े
                ु
                                                                  े
                                                                 ां
                      ां
          काही पन्हा वशखाववरोधात लढण्याचा प्रयत्न कला नाही. त्या क्षेत्रामध्य वशखाच
                                      े
                                                      ु
                                    ु
            ा
                                 े
                                          े
                                     े
          वचस्व  वसध्द  होण्याकररता  इतक  परस  होत.  आता  तर  मस्तिम  अवधकारी
                                       े
                                           े
           े
                   ां
                                   े
                                                        ु
                                                           ां
          दखील वशखाना घाबरायला लागल होत. जव्हा ही बातमी मघलाचा सम्राट
             ू
                                       े
                                              े
                       ां
          बहादर शहा, पयत जाऊन पोहोचली तव्हा तो दखील घाबरला. ३६
                                               ू
                                                                ां
           मोहम्मद कावसम वलवहतात की ररआकी-माजा पासन लाहोर शहराछॎया तटबदी
                                                      े
            ां
                  े
                           ां
                                ां
                                                े
                      े
                                                       ३७
                                                  े
                                 े
          पयतछॎया क्षत्रामध्य वशखानी त्याच अवधपत्य स्थावपत कल होत.
                   े
                                                         ें
                                            ें
                               ा
                  कवळ  एका  वर्ाछॎया  आत  (नोव्हबर  १७०९  ते  सप्टबर  १७१०)
                                                   े
                                                         ां
              ां
                                           े
                                               ु
                           ु
                                                                ां
          वशखानी रावी आवण यमना नदी दरयॎयानचा प्रदश मक्त कला. त्यानी सरवहद,
                                                े
                                         ू
                                                              ु
                                  ु
                        ू
          सामाना, छाट-बानर, रुपर, घरम, कापरी, ठाणसर, शहाबाद, भरीया,
                                    े
                               ू
                                                                 ू
                                                    ां
                                      ां
          ठाकसा,  सदौरा,  सहारनपर,  दवबद,  नानौटा,  अबाहता  (सहरानपर
                                                                  ू
          परगणा);  राहोन,  बटाला.  कालानौर,  पठाणकोट  आवण  बासोहली  (जम्म
                                                                 ु
                         े
                                               े
                                                               ु
           ां
                                                          ां
                                             े
                      ां
                            ां
                             े
          प्रात) या शहरामध्य त्याच अवधपत्य स्थावपत कल. यावशवाय चबा, कल,
                                                                  े
                                                        े
                                                                 ां
           ां
                                             ा
                     ू
                                                    ां
          मडी, वबलासपर, नाहन, गढवाल इत्यादी पवतीय राज्यानी दखील वशखाच
            ा
                                             ां
                                 ां
                     े
                           े
                       े
                                                  ां
                                                    े
          वचस्व माऩॎय कल होत. बहुताशी भागात वशखानी त्याच स्वत:चे अवधकारी
                                        े
                                           े
                                              े
                                                                े
                      ू
          (पोवलस, ऩॎयायमती, प्रशासक इत्यादी) नमल होत. हा तो काळ होता जव्हा
               े
                                       ू
                                 ा
                         ां
                                             े
          वदल्लीच तख्त वशखाछॎया सामर्थ्ाला वचकन होत. ३८
                                    ********

          वटपा
         1.   त्या वदवसामध्य सतलज नदी माछॎछीवाडा आवण बहलोलपर या दोन मोठ्या
                                                े
                        े
                     ां
                                                      ू
                        ू
                                      ां
                         े
                 ां
                                                   ु
              शहराछॎया बाजन वाहत होती. नतर १७५० छॎया समारास नदीचा प्रवाह
                                              े
                                                 े
                               े
                                    ू
              साधारण १० वकलोमीटरन बदलन उत्तर वदशकड गेला.
                                     67
   85   86   87   88   89   90   91   92   93   94   95