Page 66 - Untitled-1
P. 66
े
े
े
ुां
ां
ू
े
े
दोन तोफा रवाना कल्या, जण कऱून कजपूरा यथच वशखाना वचरडन टाकता
े
यईल.
ु
ू
ां
ुां
ू
ां
ु
परत वझीर खानाची ही कमक पोहोचण्यापवीच वशखानी कजपरा
ै
े
े
े
ां
े
े
े
े
े
ताब्यात घतल होत. जव्हा वझीर खानाच सऩॎय तथ पोहोचले तव्हा वशखानी
े
े
े
े
े
ै
जोरदार हल्ला कला आवण काही क्षणातच शकडाने सऩॎय ठार कल. अशी
ां
ै
ै
ू
ां
े
ू
ृ
हानी झाल्याबरोबर सरवहदचे सऩॎय त्याच मत सवनक आवण तोफा सोडन पळन
े
ां
ां
े
ां
ै
े
े
गल. लागलीच वशखानी त्या तोफाचा ताबा घतला. तोफावशवाय शीख सऩॎयान
े
े
े
े
ां
ू
ां
े
े
खप सख्यन इतर शहॎथॎर आवण घोड दखील हस्तगत कल. यानतर शीख
ां
ु
े
े
े
े
े
ै
सऩॎयान या क्षत्रातील दाहमला हे दसर श्रीमत शहरही सहज कावबज कल.
ू
कापरीचा सवजय
ु
ू
त्या काळात कदम-उद ्-वदन हा कापरीचा प्रमख सरदार होता.
े
ां
े
ु
्
(औरगजबाछॎया काळात गुजरातचा सरदार असललया अम्मानुल्लाचा मलगा)
ां
ु
ै
ां
कदम-उद ्-वदनला गर मस्तिम लोकाचा वतटकारा होता आवण अशाना
े
ां
ा
ू
े
छळण्याची एकही सधी तो दवडत नस. तो इतका क्ररकमा होता की त्यान
ू
ु
ां
ां
ू
ै
ु
तर त्याछॎया सवनकाची एक तकडीच वहद मलीांना पळवन आणण्यासाठी व
ू
ां
े
ै
े
ै
ू
े
ुां
वासनापती कररता तनात कली होती. इतकच नाही तर या सतानान सदर वहद
े
ु
ां
े
ु
मलीबाळीांबद्दल मावहती दणाऱ्या दलालाचीही वनयक्ती कली होती. हे दलाल
ां
ू
ु
ुां
अशा सदर वहद मलीांछॎया वववाहाबद्दल मावहती काढण्यात व्यस्त राहत आवण
ु
ां
ा
ूां
ू
हा हरामखोर या नववधना पळवन आणण्याकररता त्याछॎया वववाहाचा मऺूत
ां
ू
ां
ै
ु
साधायचा. सवनकाची टोळी पाठवन या मलीांना वववाह होण्याछॎया आधी वकवा
ां
े
ु
ैं
े
झाल्यानतर लगचच पळववण्यात यायच. हा नराधम लवगक सखाछॎया इतक्ा
ां
ू
े
े
े
ू
आहारी गला होता की तो त्याछॎया दलालाना परगण्यामध्य पाठवन तथनही
े
ां
ू
ु
ू
ऱूपवान वहद मलीांना पळवन आणत अस. कदम-उद ्-वदनाला त्याछॎया
ू
ां
े
ां
े
ां
वपत्याकडन अमाप सपत्ती प्राप्त झालली होती. वशवाय त्यानही प्रचड सपत्ती
ा
े
ां
ा
ैं
जमा कली होती व सवछॎया सव सपत्तीचा उपयोग तो त्याछॎया लवगक
ू
इछॎछापतीसाठी करीत होता.
ां
ू
ां
ां
ू
े
ां
एक वदवशी कापरीमधील वहदचा एक गट बदावसग याना जाऊन
ां
ां
े
े
ां
भटला आवण त्यानी त्याची दु:खद पररस्तस्थती त्याछॎयासमोर कथन कली.
े
ै
ू
ां
ां
े
ू
ां
बदावसगाने लागलीच त्याछॎया शीख सऩॎयाला कापरीछॎया वदशन कच करण्यास
ां
ां
े
ु
ां
े
सावगतल. सरुवातीला कदम-उद ्-वदनछॎया माणसानी वशखाचा प्रवतकार कला.
ां
ुां
े
ां
ु
पण त्या गड, मवाली आवण हरामखोर भाडोत्रीांचा कडव्या, वनष्ठावत वशखापढ
ां
ां
ू
ू
काय वनभाव लागणार होता. ते त्याछॎया कदम-उद ्-वदनाला एकट सोडन पळन
े
े
े
े
गल. त्यानही काही काळ झुांज वदली पण त्याला लवकरच जाणवल की
े
े
ां
े
ु
े
वशखासमोर त्याचा वनभाव लागण कठीण आह. त्यामळ त्यान स्वत:ला
े
ां
े
ां
े
ै
स्वत:छॎया महालात बद कऱून घतल. बराच वळ शीख सवनकानी महालात
ां
े
े
े
ां
ु
ां
ु
घसण्याचा प्रयत्न कला, परत त्याना यश आल नाही. अखर त्यानी महालाला
ू
ू
आग लावन टाकली आवण कदम-उद ्-वदन त्यातच जळन खाक झाला. १६
43
