Page 61 - Untitled-1
P. 61
ु
ं
ं
बदास गाने शाही खसजना लटला :
ां
े
ां
ां
एक वदवशी बदावसग यास खबर वमळाली की शाही खवजना वदल्लीला
े
े
े
े
ै
घऊन जाण्यात यत आह. जव्हा हे लोक कथाल जवळील बाऺून या गावी
े
ां
ां
े
ां
े
ां
पोहोचले, तव्हा ते वतथ काही काळ ववश्रातीकररता थाबल. बदा वसगाछॎया
े
े
ां
ां
ां
ृ
नतत्वाखाली वशखानी त्याछॎयावर हल्ला कला आवण खवजना पळववला. वशखाना
े
ै
ू
ू
े
ै
ू
ै
े
पाहताच भाडोत्री सऩॎय खवजना सोडन पळन गल. पळन हे सऩॎय थट कथालीछॎया
ू
े
ां
ु
े
ु
ां
ा
े
े
ै
प्रमखाकड गल आवण त्यानी सव घटना कथन कली. कथालीचा प्रमख वहद
ू
ां
ां
ु
असला तरी मघलाशी इमान राखन होता. वशखाबद्दल मावहती वमळताच, तो
ां
े
ै
े
ां
त्याच सऩॎय घऊन वशखावर हल्ला करण्यास वनघाला. वशखाना त्याछॎया प्रस्थानाची
े
ां
खबर वमळाली व त्याला चागलाच धडा वशकववण्याकररता तेही तयार झाल.
े
े
े
ै
ै
ु
शीख सऩॎय जवळच झाडीमध्य दबा धऱून बसल आवण मघल सऩॎय टप्प्यामध्य
ां
े
े
ां
यताच, वशखानी त्याछॎयावर आकस्तस्मक हल्ला चढवला. अचानक चपळाईन
ु
े
ै
े
े
े
ै
ु
े
ु
े
े
े
कलल्या हल्ल्यामळ बरच मघल सऩॎय मारल गल. कथालीचा प्रमख दखील
े
ां
े
ां
े
े
ां
वशखाछॎया हाती लागला. त्याला जव्हा बदावसगाछॎया समोर हजर कल तव्हा तो
ां
ां
ू
े
े
े
ां
त्याछॎया प्राणाची भीक माग लागला. बदावसगाने त्याला माफ कल, पण त्याच
े
ां
ा
ां
ू
ू
ां
े
े
े
सव घोड आवण शहॎथॎरात्र ठवन त्याला सोडन वदल. बदावसग यानी त्यास
े
ू
ु
े
ै
े
े
ां
े
कथालीचा शीख प्रमख यॎहणन नमल. त्यानतर त्यान घोड आवण शहॎथॎरात्र
े
े
ु
ू
े
े
ां
े
े
लढणाऱ्या फौजत वाटन टाकल, त्यानी स्वत:कड काहीही ठवल नाही. यामळ
ां
े
ां
ां
ु
त्याछॎया साथीदारामध्य त्याछॎयाबद्दलचा आदर दणावला.
ां
े
ां
या घटननतर काही वदवसानी, भाई रुपा, भाई बावहलो आवण
ां
े
ु
ां
ां
े
ां
े
माळवा प्रातातील इतर घराण्याच अनक शीख यवक बदावसगाछॎया छावणीमध्य
ां
ै
े
ां
े
दाखल झाल. काही आठवडया मध्यच शीख सऩॎयाची सख्या चार हजाराछॎया
े
ां
ां
े
वर गली. त्याना तातडीन सरवहदचा सरदार वझीर खानाला वशक्षा दयायची
ां
ै
ां
होती. त्या तऱूण सऩॎयाला बदावसगानी थोडा धीर धरण्याचा सल्ला वदला कारण
े
े
ां
सरवहदछॎया सरदाराकड फार मोठा फौजफाटा होता. इतकच नाही तर त्याछॎया
े
े
वर हल्ला कल्यास त्याछॎया भोवतालछॎया सामाना, मालरकोटला, सानानौर,
ु
े
ु
ुां
ु
ु
गरहम, शहाबाद, मस्ताफानगर आवण कजरपरा यथील प्रमख त्याछॎया मदतीला
े
े
े
ू
ु
ू
ां
धावन यऊ शकणार होत. त्यामळच सरवहदवर हल्ला करण्यापवी शीख
ै
े
े
ु
े
े
े
सऩॎयाकड परशा प्रमाणात शहॎथॎरात्र, दाऱूगोळा आवण घोड असण आवश्यक
े
होत.
े
ां
े
ु
े
ै
े
आवश्यक शहॎथॎरात्र घण्याकररता वशखाकड पसा नव्हता; त्यामळच
ां
ां
बदावसगाने नारनौल, वभवानी आवण वहस्सार वफरोजा इत्यादी वठकाणी हल्ला
े
े
े
े
ै
े
े
कला आवण शहॎथॎरात्र व घोड हस्तगत कल. या हल्ल्यादरयॎयान शीख सऩॎयान
े
या राज्यातील वतजोऱ्या दखील पळववल्या.
ं
सशखाचा पसहला सवजय – ामाना :
े
ां
ु
ां
ां
बदावसग हा अगदी हुशार सनापती होता. सरवहद कमकवत
े
े
ु
े
े
करण्याकररता त्यान त्या भोवतालच वकल्ल कावबज करण्यास सरुवात कली.
ां
ां
पवहला हल्ला सामानावर करण्यात आला. हे नगर १३६० पयत पजाबची
े
ु
ां
राजधानी होत. वफरोजशहा तघलकछॎया आधी राजधानी सामऩॎयाऺून सरवहदला
38
