Page 53 - Untitled-1
P. 53
े
े
ां
ां
ू
े
ां
े
ू
प्रवचनानी त्याच जीवन बदलन टाकल होत आवण ते खपच चागल्या प्रकार
ु
े
े
ां
े
ां
े
जीवन जगायला लागल होत. गरुसावहबानी त्याची मदत करण्याच ठरववल. ते
ां
ै
े
ु
ृ
ु
े
वझीर खानाला यॎहणाल, ’तयॎही इतर कदयाची सटका कली तरच मी कारागह
े
ू
े
े
े
सोडन जाईन’. वझीरखानन याबाबत सम्राटाशी बोलन अस वचन वदल.
ां
ां
े
े
े
े
ु
वझीरखान सम्राटाला भटला आवण त्यान गरुछॎया इछॎछबाबत त्याला सावगतल.
े
े
े
ां
सम्राट फारच प्रभाववत झाला. त्यान आदश वदल की ज्याना छोटी वशक्षा (एक
े
े
ां
ु
ा
े
ां
ते दोन वर्ाची) दण्यात आली आह त्याना मक्त कराव आवण उवरीत
ै
े
ां
ां
े
ु
ु
ां
े
े
ां
ै
कदयापकी जवढ गरुछॎया अगरख्याला धरुन बाहर पडतील त्याना मक्त कराव.
े
े
ु
े
े
े
त्याला पहायाच होत की गरु कोणाला प्राधाऩॎय दतात कारण तथ छोटी वशक्षा
े
े
ै
े
े
े
भोगणार ४९ कदी होत तर ५२ मोठी वशक्षा झालल होत.
े
ां
ां
ां
े
े
ु
जव्हा गरु हरगोववद याना सम्राटाछॎया आदशाबाबत समजल तेंव्हा त्यानी
ां
े
े
े
ां
हरीदास यादव या जलरला ववनती कली की त्याछॎयाकररता ५२ पट्ट्ा असलला
ां
ू
ां
ु
ू
अगरखा वशवन द्यावा. दसऱ्या वदवशी सकाळी अगरखा वशवन तयार होता!
ु
ै
ां
े
ां
े
गरुनी तो अगरखा घातला आवण प्रत्यक कदयाने एकक पट्टी धरली आवण
ा
ु
ां
ै
ु
ां
े
ां
सव कदयाची मक्तता झाली. मक्तता झालल्यामधे पजाबछॎया डोांगराळ
ु
े
े
े
ू
प्रदशातील (वबलासपर, हुांद ूर इत्यादी), राजपताना आवण इतर क्षत्रातील अनक
ु
े
ु
ां
े
ां
ु
राज आवण राजपत्राचा समावश होता. गरुची मक्तता २६ ऑक्टोबर १६१९
ां
े
रोजी करण्यात आली. जहागीरला जेंव्हा ही बातमी समजली, तव्हा त्याला
े
ां
ु
ू
जाणीव झाली की गरु यॎहणज खरोखरीच एक महान पीर असन त्याछॎयासाठी
ां
ां
ा
े
े
े
े
े
ां
सव समान आहत. यानतर जहागीरान शख अहमद सारहडीछॎया अटकच
े
ृ
ां
े
ै
े
आदश वदल व तो ग्वाळॎहर वकल्ल्यातील कारागहाचा नवा कदी बनला.
रुसहलाची लढाई:
े
े
े
वबयास नदीछॎया उजव्या काठावर एककाळी रुवहला नावाच गाव होत.
ां
ू
ां
ुा
ु
े
ां
त्याछॎया अवशर्ाछॎया वठकाणीच गरु अजन यानी गोववदपर (आता ज्यास
ां
े
ू
ां
े
ू
े
ू
ां
े
ां
हरगोववदपर यॎहणन ओळखल जात) वसववल. त्याछॎया अटकनतर चद आवण
ु
ां
े
ां
े
े
े
े
भगवान दास घरार (त्याछॎया सनच वडील) यानी या खड्ाचा ताबा घतला.
ा
े
ु
े
े
े
ु
े
ां
े
जव्हा गरु साहबानी गरु-दा-चक्क यथ वनवास करण्याचा वनणय घतला तव्हा
े
ां
ां
े
े
ू
त्यानी गोववदपर ताब्यात घण्याच ठरववल. जरी सन १६२० छॎया उन्हाळ्यात
ां
े
ु
े
ू
े
ां
चद मारला गला होता तरी त्याचा मलगा करमचदच धडा वशकण अद्याप
े
े
ां
ां
ु
े
े
ू
बाकी होत. त्याला जेंव्हा कळल की गरुनी गोववदपराचा ताबा घतला आह,
ू
े
े
े
ें
े
े
ै
ां
तव्हा त्यान खप सऩॎय जमववल आवण वशखावर आक्रमण कल. २७ सप्टबर
ू
े
१
ां
ां
१६२१ रोजी गोववदपराछॎया ताब्याकररता लढाई लढली गली. वशखानी
ां
े
ु
े
ां
ां
ां
े
हल्लखोराशी यध्द कल अन त्याना चागलीच अद्दल घडववली. त्याछॎया
े
े
ु
ां
ां
े
ां
पराभवानतर ते जालधरछॎया पोलीस प्रमख- दोआब- कड गल आवण त्यानी
े
े
े
ां
े
े
ै
े
ां
त्याला पस दऊ कल. मोबदल्यात मदत करण्याची ववनती कली. त्यान त्याची
े
े
े
ां
ु
ै
ू
ववनती माऩॎय कली आवण अनक मघल सवनक मदतीकररता पाठवन वदल. हे
े
े
ै
सऩॎय ३ ऑक्टोबर १६२१ रोजी सकाळी रुवहला यथ पोहोचले; त्या वदवशी
ा
े
े
ू
ां
े
आणखी एक लढाई लढली गली. हे युध्द वनणायक ठरल. यामध्य चदचा
ां
े
ु
मलगा करम चद, त्याचा सासरा भगवान दास घरार आवण (भगवानचा
30
