Page 67 - Shabd Boond December2022
P. 67

ੰ
                                      ੱ

                                                                                              ੰ
                                                                                 ੰ
               ਭਾਨ ਘੜੀ-ਘੜੀ ਬੈਠੀ ਕੁੜੀ ਵਲ ਵੇਖ ਿਰਹਾ ਸੀ।       ਕਈ  ਿਦਨ   ਬਾਅਦ  ਧਨ  ਿਪਡ  ਆਈ।  ਉਸ  ਨ  ੂ
                                                                              ੰ
                                                                                    ੁ

                                                                   ੁ
           ਆਪਣੀ ਭੈਣ ਤ  ਵੀ ਸਗਦਾ ਸੀ।                     ਨਸੀਰ  ਦਾ ਬਹਤ ਿਫ਼ਕਰ ਸੀ। ਧਨ ਨ ਹਣ ਕਦੇ ਨਸੀਰ

                          ੰ
                    ੂ
                    ੰ
                                      ੱ
               ਉਸ ਨ ਉਹ ਇਕ ਮੂਰਤ ਵ ਗ ਲਗ ਰਹੀ ਸੀ। ਿਜਵ      ਨਹ  ਿਕਹਾ, ਉਹ ਨਸੀਬ ਕਰ ਆਖ ਕੇ ਬਲਾ ਦੀ। ਨਸੀਰ
                                                                                   ੁ
                                                                          ੌ

                                                                                           ੰ
                                                        ੰ
                                                        ੂ
                                                             ੰ

                                                                                              ੰ
           ਇਕ ਿਫਲਮੀ ਅਦਾਕਾਰ ਹਣ ਦਾ ਰੋਲ ਕਰ ਰਹੀ ਹੋਵੇ। ਉਸ   ਨ ਤ  ਧਨ ਨਾਲ ਬਹਤ ਿਪਆਰ ਪੈ ਿਗਆ ਸੀ। ਧਨ ਨ    ੂ
                                                                       ੁ
                              ੋ
                    ੱ
                        ੱ
                                                  ੱ
           ਦਾ  ਰੂਪ  ਡੁਲ -ਡੁਲ   ਪ ਦਾ  ਸੀ।  ਿਜਵ   ਗੁਲਾਬ  ਦਾ  ਫੁਲ   ਇ  ਜਾਪਦਾ, ਿਜਵ  ਉਸ ਦਾ ਭਾਈ ਿਵਆਿਹਆ ਿਗਆ
                                                        ੋ
           ਟਾਹਣੀ ਨਾਲ ਟੁਟ ਕੇ ਿਡਗ ਿਪਆ ਹੋਵੇ। ਉਹ ਮਨ-ਮਨ,    ਹਵ। ਉਸ ਨ ਇਸ ਗਲ ਦਾ ਵੀ ਚਾਅ ਸੀ ਿਕ ਭਾਈ ਦਾ ਘਰ
                       ੱ
                             ੱ

                                                          ੇ
                                                                     ੱ

                                                               ੰ
                                                                ੂ
             ੱ
                                         ੰ
                                          ੂ
                                            ੰ
                 ੱ
                                                                              ੰ
                                                                   ੇ
                                                        ੱ
           ਅਲ ਾ-ਅਲ ਾ ਕਰ ਰਹੀ ਸੀ। ਆਪਣੇ-ਆਪ ਨ ਿਪਜਰੇ ਿਵਚ    ਬਝ ਿਗਆ। ਨਾਲ ਨਸੀਰ  ਦੀ ਿਜ਼ਦਗੀ ਬਚ ਗਈ।
                                                                                             ੱ

                                                                         ੰ
           ਬਦ ਪਛੀ ਵ ਗ ਸਮਝਦੀ ਸੀ।                            ਨਸੀਰ  ਫੇਰ ਵੀ ਧਨ ਦੇ ਗਲ ਲਗ ਕੇ ਰੋਣ ਲਗ
                                                                                   ੱ
                ੰ
             ੰ
                                      ੈ
                                                                           ੰ

                                                              ੰ
                                                                  ੱ
                                          ੋ
                        ੁ
                                                                                         ੱ
               ਭਾਨ ਵੀ ਕਝ ਿਦਨ  ਵਾਸਤੇ ਭਣ ਕਲ ਹੀ ਿਰਹਾ।     ਜ ਦੀ।  ਧਨ  ਅਗ   ਆਖ  ਿਦਦੀ,  “ਐਵ   ਨਾ  ਿਚਤ  ਭੈੜਾ
                                                  ੋ

                                                                                             ੱ
                          ੂ
           ਆਪਣੇ ਭਾਈ  ਾਮ ਨ ਉਡੀਕਦਾ ਿਰਹਾ, "ਜੇ ਆਵੇ ਤ  ਦਨ   ਕਿਰਆ ਕਰ। ਹੋ ਿਗਆ, ਸੋ ਹੋ ਿਗਆ। ਨਸੀਬ ਕੁਰੇ ਛਡ,
                         ੰ
                       ੁ
                                                                 ੋ
           ਭਾਈ ਿਪਡ ਨ ਮੜੀਏ। ਪਰ  ਾਮ ਨ ਿਕਥ  ਆਉਣਾ ਸੀ। ਉਹ   ਖੁ  ਹੋ ਕੇ ਵਸ-ਰਸੋ।”
                 ੰ
                     ੂ
                    ੰ

                                     ੱ
                                            ੰ
                                                                  ੌ
                                             ੂ

                     ੋ
                                                  ੂ
           ਤ  ਧਨ ਦੇ ਲਭ 'ਚ ਮਾਿਰਆ ਿਗਆ ਸੀ। ਧਨ ਨ ਵੀ ਪਰਾ        ਨਸੀਬ ਕਰ ਵੀ ਆਪਣੀ ਨਣਦ ਦਾ ਪੂਰਾ ਸਿਤਕਾਰ
                                         ੰ

                                               ੋ
                                                                                ੱ
           ਵਿਹਮ ਸੀ ਿਕ ਸ਼ਾਮ ਤ  ਜਰਰ ਹੀ ਮਾਿਰਆ ਿਗਆ ਹਊ।      ਕਰਦੀ। ਉਸ ਦਾ ਸਾਊ ਸੁਭਾਅ, ਿਮਠੀ ਬੋਲੀ ਨ ਗੁਆਂਢ
                              ੂ
                                  ੰ
                                      ੱ
               ਆਪਣੇ ਭੈਣ-ਭਾਈ ਦਾ ਿਕਨਾ ਦੁਖ ਹੁਦਾ ਹੈ। ਜਦ    ਿਵਚ ਵੀ ਮੋਹ ਪਾ ਿਲਆ ਸੀ।
                                          ੰ
           ਐਸਾ ਮਾਹੌਲ ਬਣ ਜਾਵੇ, ਹਰ ਪਾਿਸ  ਮੌਤ ਦਾ ਸੁਨਹਾ,       ਇਸ ਤਰ   ਮੁਸਲਮਾਨ  ਦੀਆਂ ਕੁੜੀਆਂ ਛਿੜਆਂ ਤੇ

                                                        ੰ
                     ੱ
           ਮੌਤ ਦੀਆਂ ਗਲ ।                               ਰਿਡਆਂ ਦੇ ਘਰ ਵਸੀਆਂ ਦਾ ਕੋਈ ਅਚਰਜ ਨਹ  ਸੀ।
                                                                     ੰ
                                                                     ੂ

                                       ੰ
                                                                   ੇ
               ਨਸੀਰ  ਮੌਤ ਨਾਲ ਤ  ਿਵਛੋੜਾ ਚਗਾ ਸਮਝਦੀ ਸੀ।       ਹੁਣ ਤ  ਰੌਲ ਨ ਕਈ ਸਾਲ ਹੋ ਗਏ ਸਨ। ਨਸੀਬ ਕਰ
                                                                                             ੌ
                   ੱ
                                               ੰ
                                                                                       ੂ
                                                                           ੰ
                                                                                      ੰ
           ਇਹ ਤ  ਝਲਣਾ ਹੀ ਸੀ। ਜਦ  ਆਪਣੇ ਕੋਲ ਬੈਠੀ ਧਨ ਵੀ   ਤੇ ਭਾਨ ਵੀ ਕਈ ਵਾਰੀ ਬਿਠਡੇ ਜਾ ਕੇ ਭੈਣ ਨ ਿਮਲ ਆਏ

                                                                       ੇ
           ਰ ਦੀ ਤ  ਉਸ ਦਾ ਦੁਖ ਜਾਣ  ਵਿਡਆ ਿਗਆ ਹੋਵੇ। ਉਹ    ਸਨ । ਨਸੀਬ ਕਰ ਕੋਲ ਹੁਣ ਦੋ ਿਨਆਣੇ ਸਨ। ਇਕ ਮੁਡਾ,
                                  ੰ
                                                                                            ੰ
                          ੱ
                                                                  ੌ
           ਸਬਰ ਕਰ ਲਦੀ।                                 ਇਕ ਕੁੜੀ। ਕੁੜੀ ਵਡੀ ਸੀ। ਜਵਾਕ  ਦੇ ਮੋਹ ਿਵਚ ਿਪਛਲਾ

                                                                    ੱ
                                                   ੰ

               ਧਨ ਤੇ ਉਸ ਦੇ ਘਰ ਵਾਲ ਿਗਆਨ ਿਸਘ ਨ ਭਾਨ ਨ  ੂ  ਦੁਖ ਭੁਲ ਗਈ ਸੀ।

                                                        ੱ
                                 ੇ
                ੰ
                                                           ੱ
                                          ੰ
                                                                     ੰ
                                     ੰ
                                  ੰ
                                        ੈ
           ਸਮਝਾਇਆ ਿਕ ਉਹ ਨਸੀਰ  ਨ ਿਪਡ ਲ ਕੇ ਚਲਾ ਜਾਵੇ।         ਨਵ  ਸਾਕ-ਸਬਧੀਆਂ ਨਾਲ ਿਪਆਰ ਪੈ ਿਗਆ ਸੀ।
                                  ੂ
                                                        ੰ
                ੱ

           ਹੁਣ ਇਥੇ  ਿਹਰ ਿਵਚ ਠੀਕ ਨਹ ।                   ਧਨ ਕੋਲ ਤ  ਉਹ ਕਈ-ਕਈ ਿਦਨ ਲਾ ਆ ਦੀ। ਨਸੀਬ
                                                             ੇ
                                                               ੰ

                                                                         ੰ
                             ੈ
                          ੰ
               ਭਾਨ ਨਸੀਰ  ਨ ਲ ਕੇ ਿਪਡ ਆ ਿਗਆ। ਘਰ ਦਾ       ਕਰ ਦਾ ਿਜਨਾ ਿਪਆਰ ਧਨ ਨਣਦ ਨਾਲ ਸੀ, ਹੋਰ ਿਕਸੇ
                                                        ੌ
                                  ੰ
                           ੂ
                 ੰ
           ਬੂਹਾ ਬਦ ਿਪਆ ਸੀ। ਹੁਣ ਭਾਨ ਦੇ ਨਾਲ ਇਕ ਜਵਾਨ      ਨਾਲ ਵੀ ਨਹ  ਸੀ।
                                                                               ੰ
                                                            ੰ

           ਮੁਿਟਆਰ  ਵਹੁਟੀ  ਸੀ।  ਭ -ਭ   ਕਰਦਾ  ਘਰ  ਫੁਲਵਾੜੀ      ਧਨ ਤੇ ਿਗਆਨ ਿਸਘ ਦਾ ਅਿਮ ਤ ਛਿਕਆ ਹੋਇਆ
                                              ੱ
                                                                         ੰ
                                                                        ੂ
           ਵ ਗ ਿਖੜ ਿਗਆ।                                ਸੀ। ਨਸੀਬ ਕਰ ਧਨ ਨ ਪੁਛਦੀ, ”ਭੈਣ ਜੀ, ਇਹ ਅਿਮ ਤ
                                                                                           ੰ
                                                                 ੌ
                                                                       ੰ
                                                                          ੱ
                                                                    ੰ


               ਚੁਲ  ’ਤੇ ਕਦੇ ਿਕਸੇ ਤੀਵ  ਨ ਰੋਟੀ ਨਹ  ਪਕਾਈ ਸੀ   ਕੀ ਹੁਦੈ।”
                  ੇ
                                                          ੰ
                        ਂ
           ਇਹ  ਤ   ਛਿੜਆ  ਦਾ  ਘਰ  ਸੀ।  ਸਮ   ਬਦਲ  ਿਗਆ।       "ਇਹ ਨਸੀਬ ਕਰ, ਆਪਣੇ ਦੇ  ਿਵਚ ਜ਼ਲਮ ਬਹੁਤ
                                                                      ੌ
                                                                                       ੁ
                             ੱ
           ਪਤਝੜ ਦੀ ਥ  ਬਸਤ ਰੁਤ ਆ ਗਈ।                    ਹੁਦੇ ਸਨ। ਮੁਸਲਮਾਨ ਲਕ ਸਾਡੀਆਂ ਧੀਆਂ ਭੈਣ  ਨ ਮਲ-
                                                                        ੋ
                                                                                              ੋ
                                                                                            ੱ
                                                                                           ੂ
                         ੰ
                                                        ੰ
                                                                                          ੰ
                                                ਦਸਬਰ - 2022                                  65
                                                  ੰ
   62   63   64   65   66   67   68   69   70   71   72