Page 65 - Shabd Boond December2022
P. 65

ੰ
                                                 ਿਸਘਣੀ
                                                                                       ੰ
                                                                              ਗੁਰਦਾਸ ਿਸਘ ਪਾਲਣਾ
                                        ੰ

                                                                                    ੋ
                                        ੂ
                               ਧਨ ਉਸ ਨ ਿਪਆਰ ਨਾਲ        ਫਰ ਸਮਦਰ ਵ ਗ ਭਰ ਜ ਦੀਆ। ਮਹ ਰ-ਰੋ ਕੇ ਲਾਲ ਹੋ
                                                                              ਂ
                                                                                ੰ
                                ੰ
                                                                                 ੂ
                                                        ੇ
                                                             ੁ
                                                             ੰ
                                                                                          ੈ
                                                                ੰ
                            ਕਿਹ ਰਹੀ ਸੀ, “ਰੋਏ ਤ  ਕੀ ਬਣ  ੂ  ਿਗਆ ਸੀ। ਿਪਜਰੇ 'ਚ ਿਘਰੇ ਜਾਨਵਰ ਵ ਗ ਸਗੜੀ ਬਠੀ ਸੀ।
                                                                                    ੁ
                                                                                    ੰ
                                                                      ੋ
                                                                                  ੇ
                            ਭਲ ।   ਠ  ਹ ਸਲਾ  ਕਰ,  ਭੈਣ      ਮਨ ਹੀ ਮਨ ਸਚ ਰਹੀ ਸੀ, “ਮਰਾ ਦੀਨ ਿਭ ਟ ਹੋ

                                                                                              ੰ
                                                                                    ੈ
                                                                                              ੈ
                                                                         ੱ
                            ਨਸੀਰਾ।  ਐਵ   ਸਾਰਾ  ਿਦਨ  ਨਾ   ਿਗਆ। ਮ  ਬਗਾਿਨਆਂ ਦੇ ਵਸ ਪੈ ਗਈ। ਮ  ਕਦ ਹੋ ਗਈ। ਮਨ  ੂ
                                                                              ੇ
                                              ੰ
                                                                            ੂ
                                                                                       ੁ
                            ਰੋਇਆ ਕਰ।  ਠ ਕੇ ਮਜੇ ’ਤੇ     ਬਿਹਸ਼ਤ ਿਵਚ ਢਈ ਿਕਵ  ਿਮਲ। ਮਰੀ ਇਜ਼ਤ ਲਟੀ ਜਾਊ।”
                                                                   ੋ
                                                                                       ੱ
                                                                                  ੱ
                                                               ੰ
                                                                   ੱ
                            ਬੈਠ, ਇਹ ਤ  ਕੁਦਰਤ ਦਾ ਭਾਣਾ       ਪਰ ਧਨ ਬੁਕਲ ਿਵਚ ਲ ਕੇ ਛੋਟੀ ਭੈਣ ਵ ਗ ਿਪਆਰ
                                                                            ੈ

                                                                       ੱ
                                            ੱ
           ਹੈ। ਨਸੀਰ , ਤੇਰੇ ਵਰਗੀਆਂ ਬਹੁਤ ਕੁੜੀਆਂ ਇਧਰ ਰਿਹ   ਕਰਦੀ। ਗੁਲਾਬ ਦੇ ਫੁਲ ਵਰਗਾ ਮੂਹ ਚੁਮਦੀ। ਿਦਲਾਸਾ
                                                                                ੰ
                                                                                    ੰ
                                                         ੰ
                                                  ੱ
                                                                                   ੱ
                                                                                 ੂ
                         ੰ
                    ੱ
                                                                             ੰ
           ਗਈਆਂ। ਇਧਰ ਿਹਦੁਸਤਾਨ ਬਣ ਿਗਆ ਤੇ ਿਛਪਦੇ ਵਲ       ਿਦਦੀ। ਉਸ ਦੇ ਸਰੀਰ ਿਵਚ  ਧਨ ਨ ਅਲ ੜ ਜਵਾਨੀ ਦੀ

                                                                                ੰ
                                   ੱ
           ਪਾਿਕਸਤਾਨ।   ਧਰ  ਿਹਦੂ  ਿਸਖ   ਦੀਆਂ  ਮੁਿਟਆਰ    ਮਿਹਕ ਆ ਦੀ।
                              ੰ
           ਕੁੜੀਆਂ ਮੁਸਲਮਾਨ  ਨ ਮਲ-ਮਲੀ ਰਖ ਲਈਆਂ। ਕਟਾ-          ਨਸੀਰ  ਚਗੇ ਮਸਲਮਾਨ ਘਰਾਣੇ ਦੀ ਧੀ ਸੀ। ਬਹਤ
                                      ੱ
                                                                      ੁ
                                                                  ੰ

                                                                                              ੁ
                                  ੱ
                                ੋ
                              ੱ
                                                                   ੰ
                                                                                     ੱ
           ਵਢੀ ਬਹੁਤ ਹੋਈ ਜ ਦੀ ਹੈ। ਨਸੀਰ  ਿਕਸੇ ਦੇ ਸਹਾਰੇ ਦੀ   ਸਹਣੀ, ਗਰੀ ਤੇ ਲਮੇ ਕਦ ਵਾਲੀ। ਸਹਣੇ ਤੇ ਿਤਖੇ ਨਣ-ਨਕ ।
                                                                      ੱ
                                                                              ੋ
                                                        ੋ

                                                              ੋ
                                    ੋ
           ਗਲ ਨਹ  ਹੈ। ਐਧਰ ਮੁਸਲਮਾਨ ਲਕ ਮਾਰੇ ਗਏ। ਇ  ਹੀ        ਉਹ  ਧਨ  ਦੇ  ਭਰਾ   ਾਮ  ਨ  ਲੜਾਈ  ਿਵਚ   ਕਢ


             ੱ
                                                                ੰ
                                                                                             ੱ
                                       ੇ
            ਧਰ ਹੋਇਆ ਹੈ। ਸਾਰੇ ਪਾਸੇ ਹੀ ਕਤਲਆਮ ਹੋ ਿਰਹਾ ਐ।   ਿਲਆਂਦੀ ਸੀ। ਸ਼ਾਮ ਦੀ ਸਲਾਹ ਸੀ ਿਕ ਉਹ ਨਸੀਰ  ਨ  ੂ
                                                                                              ੰ
                   ੱ

                                     ੰ
           ਭਾਵੀ ਦਾ ਚਕਰ ਐ, ਭੈਣ ਨਸੀਰ ।" ਧਨ ਹਮਦਰਦੀ ਨਾਲ    ਆਪਣੇ ਘਰ ਵਸਾ ਲਵੇਗਾ। ਉਹ ਘੇਰ ਕੇ ਆਪਣੀ ਭੈਣ ਦੇ
                  ੰ
                                                                                 ੰ
                   ੂ
                                                                             ੰ
           ਨਸੀਰ  ਨ ਚੁਪ ਕਰਾ ਦੀ। ਜਦ  ਿਟਕ-ਿਟਕਾ ਹੋ ਿਗਆ ਤੇ   ਘਰ ਲ ਆਇਆ ਸੀ।  ਾਮ ਸਨ ਸਤਾਲੀ ਦੇ ਰੌਲ ਵੇਲ   ੇ
                                                                                           ੇ
                                                            ੈ
                     ੱ
                                                                 ੰ

                                                                          ੰ
              ੂ
              ੰ
                        ੈ
                                         ੰ
                                           ੱ
                                         ੂ
           ਤੈਨ ਤੇਰਾ ਕੋਈ ਲਣ ਆ ਿਗਆ, ਅਸ  ਤੈਨ ਘਲ ਦੇਵ ਗੇ।   ਆਪਣੀ ਭੈਣ ਧਨ ਕੋਲ ਬਿਠਡੇ ਚਲਾ ਿਗਆ ਸੀ।  ਾਮ ਵੀ
                                                                          ੱ
           ਜੇ ਭਾਈ ਮ -ਿਪਓ ਮਾਰੇ ਗਏ ਤ  ਸਾਡੇ ਕੀ ਵਸ ਹੈ। ਸਬਰ   ਬਣਦਾ-ਤਣਦਾ ਸੋਹਣਾ ਗਭਰੂ ਸੀ। ਉਹਨ  ਿਦਨ  ਉਹ
                                          ੱ
                                                                      ੰ
                                                          ੰ
           ਕਰ, ਮੇਰੀ ਭੈਣ...। ਤੇਰੀ ਜਾਨ ਤ  ਬਚ ਗਈ, ਰਬ ਦਾ   ਬਿਠਡੇ ਆਪਣੀ ਭੈਣ ਨ ਿਮਲਣ ਿਗਆ ਹੋਇਆ ਸੀ। ਉਧਰ
                                               ੱ
                                                                       ੂ
            ੁਕਰ ਕਰ। ਤੇਰੇ ਵਰਗੀਆਂ ਮੁਿਟਆਰ ਜਵਾਨ ਕੁੜੀਆਂ ਨ  ੂ  ਕਤਲਆਮ  ੁਰੂ ਹੋ ਿਗਆ। ਬਦੇ, ਬੁੜ ੀਆਂ ਤੇ ਬਚੇ ਬਹੁਤ
                                                                            ੰ
                                                                                        ੱ
                                                   ੰ
                                                           ੇ
                    ੈ

           ਜਟ ਵਸਾ ਲਣਗੇ। ਹੋਰ ਚਾਰਾ ਵੀ ਕੀ ਐ? ਮੇਰਾ ਭਰਾ  ਾਮ   ਹੀ ਮਾਰੇ ਗਏ । ਮੁਿਟਆਰ  ਕੁੜੀਆਂ ਲਕ  ਨ ਘੇਰ ਕੇ
                                                                                    ੋ
             ੱ
                          ੂ
             ੰ
                            ੱ
                  ੂ
                  ੰ
                          ੰ
           ਿਸਘ ਤੈਨ ਿਜ ਦੀ ਨ ਕਢ ਿਲਆਇਆ। ਤੈਨ ਹੁਣ ਐਥੇ ਕੀ    ਆਪਣੇ ਘਰ  ਲ ਆਂਦੀਆਂ ਸਨ।
                                         ੰ
                                                                  ੈ
                                          ੂ

           ਖਤਰੈ, ਕੁੜੇ।  ਠ ਰੋਟੀ-ਪਾਣੀ ਖਾਹ।”                  ਉਸ ਜ਼ਮਾਨ ਿਵਚ ਿਬਨ  ਜਨਾਨੀ ਕੋਈ ਵੀ ਨਹ
               ਿਦਨ-ਰਾਤ ਧਨ ਨਸੀਰ  ਨ ਧੀਰਜ ਿਦਦੀ। ਰ ਦੀ ਨ  ੂ  ਿਰਹਾ ਸੀ। ਇ  ਹੀ ਨਸੀਰ  ਦੀ ਜਾਨ ਬਖ ੀ ਗਈ ।
                                                   ੰ
                                   ੂ

                                  ੰ
                         ੰ
                                          ੰ
           ਚੁਪ ਕਰਾ ਦੀ। ਪਰ ਕੂਜ ਡਾਰ ’ਚ  ਿਵਛੜੀ ਕੁਰਲਾਏ     ਮੁਿਟਆਰ  ਨ ਕਣ ਮਾਰੇ?
                             ੰ
                                                                ੰ
                                                                ੂ ੌ
             ੱ
                                                                                       ੱ
                                                                       ੰ
                                                                       ੂ
           ਿਬਨ  ਿਕਵ  ਰਹੇ। ਘਰ ਦੇ ਜੀਆਂ ਦਾ ਿਪਆਰ। ਘਰ ਦੇ         ਾਮ, ਨਸੀਰ  ਨ ਆਪਣੀ ਭੈਣ ਕੋਲ ਛਡ ਕੇ ਆਪ
                                                                                    ੇ
                               ੰ
           ਜੀਆਂ ਦਾ ਿਵਛੋੜਾ। ਿਦਲ ਥਿਮਆ ਵੀ ਿਕਵ  ਜਾਵੇ? ਿਜਸ   ਫੇਰ ਬਾਹਰ ਚਲਾ ਿਗਆ। ਉਹ ਬਹੁਤ ਦਲਰ ਆਦਮੀ ਸੀ।
                                                            ੰ
                                                            ੂ
                                                                                             ੱ
           ਤਨ ਲਾਗੈ ਸੋਈ ਜਾਣੈ, ਦੂਜਾ ਕੀ ਜਾਣੇ ਪੀੜ ਪਰਾਈ।    ਉਸ ਨ ਮਰਨ ਦੀ ਪ ਵਾਹ ਨਹ  ਸੀ। ਇਕ ਢਾਈ ਫੁਟੀ
                                                                                             ੱ
                               ੰ
                               ੁ
                                       ੱ
                           ੰ
               ਨਸੀਰ  ਿਬਦ-ਿਬਦੇ ਚਨੀ ਨਾਲ ਅਖ  ਪਝਦੀ। ਅਖ     ਿਕਰਪਾਨ ਰਖਦਾ। ਅਗ  ਮੁਸਲਮਾਨ ਵੀ ਕੋਈ ਖਾਲ ੀ ਹਥ
                       ੰ
                         ੇ
                                                 ੱ
                                                                ੱ
                                                                      ੱ
                                            ੂ
                                           ੰ
                                                ਦਸਬਰ - 2022                                  63
                                                  ੰ
   60   61   62   63   64   65   66   67   68   69   70