Page 61 - Shabd Boond December2022
P. 61

ੱ
                                            ੱ
                                                                                    ੰ
                    ੰ
                                                        ੰ
           ਜ ਦੀ ਹੈ। ਿਜ਼ਦਗੀ ਦਾ ਲੁਤਫ਼ ਲੁਟਣਾ ਉਸਦਾ ਹਕ ਹੈ, ਉਹ   ਇਝ  ਭਟਕ-ਿਵਗੜ  ਕੇ  ਆਪਣੀ  ਿਜਦ  ਖ਼ਰਾਬ...”
                                                                            ੱ
                                                                                ੱ
                                    ੂ
                                   ੰ

                          ੰ
           ਇਸ ਦੀ ਕੈਫੀਅਤ ਅਕਲ-ਆਂਟੀ ਨ ਿਕ  ਦੇਵੇ। ਉਹ ਘੂਰੀ   ਸੁਰਪ ੀਤ ਨ ਿਵਚਕਾਰ ਹੀ ਗਲ ਛਡ ਕੇ ਤ ਭਕ ਕੇ ਬਸ
           ਵਟ ਕੇ ਅਣਸੁਣੀ ਕਰ ਿਦਦੀ । ਇਹ ਤ  ਚਗਾ ਸੀ ਿਕ      ਇਨਾ  ਹੀ  ਿਕਹਾ  ਸੀ,  “ਮ   ਆਪਣਾ  ਭਲਾ-ਬੁਰਾ
                              ੰ
                                                        ੰ
            ੱ
                                           ੰ
           ਸੁਰਪ ੀਤ ਦੇ ਘਰ ਦੇ ਿਹਸੇ ਦਾ ਰਸਤਾ ਬਾਹਰ  ਸੀ ਪਰ ਿਫਰ   ਸਮਝਦੀ ਹ ।”
                           ੱ
                      ੇ
                                           ੱ

           ਵੀ  ਹੇਠ   ਵਾਲ  ਆਂਟੀ-ਅਕਲ  ਦੀ  ਪੁਛਿਗਛ  ਅਕਸਰ       ਉਸ ਤ  ਮਗਰ  ਰਮਨਦੀਪ ਦੇ ਨਾਲ ਰਲ ਕੇ ਉਸ ਨ
                                       ੱ
                              ੰ

                                                                             ੰ
                    ੰ
                                                                                 ੰ
                                                                                    ੱ
           ਚਲਦੀ ਰਿਹਦੀ ਸੀ।                              ਇਕ ਦੋ ਹੋਰ ਘਰ ਵੀ ਵੇਖੇ ਪਰਤੂ ਇਨ ਘਟ ਿਕਰਾਏ ’ਤੇ
                           ੰ
                                                                                           ੂ
                                                                                          ੰ
                            ੂ
                                                                           ੱ
                ਨੀ ਜਨਵਰੀ ਨ ਉਸ ਦੇ ਜਨਮ ਿਦਨ ’ਤੇ ਰਮਨ       ਅਿਜਹਾ ਹਵਾਦਾਰ ਅਤੇ ਸੁਰਿਖਅਤ ਘਰ ਉਸ ਨ ਨਹ
           ਉਸ ਦੇ ਘਰ ਉਹਨ ਬਾਹਰ ਲ ਜਾਣ ਲਈ ਆਇਆ ਸੀ           ਿਮਲ ਸਿਕਆ ਸੀ। ਹਾਲ ਤ  ਘਰ ਵੇਖ ਹੀ ਰਹੀ ਸੀ ਿਕ
                                 ੈ
                          ੂ
                                                                        ੇ
                         ੰ
           ਅਤੇ ਘਰ ਤ  ਿਨਕਲਣ ਲਈ ਉਨ  ਨ ਇਕ-ਡੇਢ ਘਟੇ ਦਾ      ਲਾੱਕਡਾਊਨ ਹੋ ਿਗਆ। ਹੁਣ...ਹੁਣ ਕੀ?
                                               ੰ
                                     ੰ

                                     ੂ
                                       ੱ
                                          ੇ
                                                                             ੱ
                                                                                       ੂ
                                                                                      ੰ
           ਸਮ  ਲਗ ਿਗਆ ਸੀ। ਉਹ ਬਾਹਰ ਿਨਕਲ ਤ  ਗੇਟ ਦੇ           ਸੁਰਪ ੀਤ ਦੇ ਖਾਤੇ ਿਵਚ ਸਤ ਅਪ ੈਲ ਨ ਸੈਲਰੀ ਆ
                 ੱ
                             ੋ
           ਬਾਹਰ ਪਿਹਲ  ਤ  ਖਲਤੇ ਅਕਲ-ਆਂਟੀ ਦੀਆਂ ਨਜ਼ਰ        ਗਈ ਸੀ। ਸਾਢੇ ਸਤਾਈ ਹਜ਼ਾਰ ਅਤੇ ਬਸ ਛੇ ਹਜ਼ਾਰ
                                ੰ
                    ੰ
                     ੂ
                                                                                            ੱ

           ਉਨ  ਦੋਹ  ਨ ਘੂਰ ਰਹੀਆਂ ਸਨ। ਇਸ ਲਈ ਉਹ ਆਪਣਾ      ਪਿਹਲ  ਦੇ ਬਚੇ ਹੋਏ ਸਨ। ਸੁਰਪ ੀਤ ਵੀ ਤ  ਆਿਖ਼ਰ ਅਜ-
                                        ੱ

                                                        ੱ
                                                                                      ੱ
           ਿਜ਼ਆਦਾ ਿਮਲਣਾ-ਜੁਲਣਾ ਬਾਹਰ ਹੀ ਰਖਦੇ। ਹੁਣ ਚੌਦ     ਕਲ  ਦੇ ਉਨ  ਨਜੁਆਨ  ਵ ਗੂ ਸੀ ਜੋ ਬਸ ਅਜ ਿਵਚ ਹੀ
                                                                  ੌ
           ਫਰਵਰੀ ਦੀ  ਾਮ ਨ ਰਮਨਦੀਪ ਉਸ ਦੇ ਘਰ ਆ ਿਗਆ        ਿਜ ਦੇ ਹਨ। ਉਹੀਓ  ‘ਖਾਓ ਪੀਓ ਐ  ਕਰੋ’ ਢਗ ਵਾਲੀ।
                                                                                        ੰ
                          ੂ
                         ੰ

                                                                    ੰ
           ਸੀ। ਦੋਹ  ਨ ਨਾਲ-ਨਾਲ ਰਾਤ ਦਾ ਭੋਜਨ ਕੀਤਾ ਸੀ ਿਫਰ   ਉਹ ਸਾਰੇ ਪੈਸੇ ਘੁਮਨ-ਿਫਰਨ, ਖਾਣ-ਪੀਣ ਅਤੇ ਸੈਰ-
                                        ੱ
           ਿਮਊਿਜ਼ਕ ਅਤੇ ਰਾਤ ਦੇ ਸਾਢੇ ਦਸ ਹੀ ਵਜੇ ਸਨ ਿਕ ਬੂਹੇ   ਸਪਾਟੇ ਿਵਚ ਉਡਾ ਿਦਦੀ ਸੀ। ਿਸਧੇ ਸਾਦੇ ਮਮੀ-ਪਾਪਾ ਵੀ
                                                                              ੱ
                                                                                     ੰ
                                                                      ੰ
                                                                ੰ
           ’ਤੇ ਖੜਕ ਹੋਈ। ‘ਕਣ ਹੋ ਸਕਦਾ ਹੈ, ਭਲਾ?’ ਸੋਚਦੇ    ਕੀ ਅਤੇ ਿਕਨਾ ਸਮਝਾ ਦੇ। ਆਿਖ਼ਰ ਕੁੜੀ ਵਡੀ ਅਤੇ
                           ੌ
                                                                                         ੱ
                                                                   ੱ
                                                                             ੇ


                                              ੰ
           ਹੋਇਆਂ ਿਜਵ  ਹੀ ਦਰਵਾਜ਼ਾ ਖੋਿਲ ਆ ਿਜਵ  ਉਨ  ਨ ਸਕੈਨ   ਸਮਝਦਾਰ ਹੋ ਚੁਕੀ ਸੀ। ਨਾਲ ਸੁਰਪ ੀਤ ਨ ਸੋਿਚਆ ਵੀ
                                              ੂ
                                     ੱ
           ਕਰ ਰਹੇ ਹੋਣ...। ਆਖਣ ਲਗੇ, “ਇਕਲੀ ਕੁੜੀ ਰਿਹਦੀ ਹੈ   ਨਹ  ਸੀ ਿਕ ਕਦੀ ਅਿਜਹਾ ਵੀ ਕੁਝ ਹੋਵੇਗਾ। ਹੁਣ ਉਹ
                              ੱ
                                               ੰ
                   ੱ
               ੱ
             ੰ
                       ੂ
                                 ੱ
                      ੰ
           ਤੂ ਇਥੇ! ਕਲ  ਨ ਜੇਕਰ ਕੁਝ ਘਟ-ਵਧ ਹੋ ਿਗਆ ਤ  ਅਸ    ਪਰੇ ਾਨ ਸੀ।
                                    ੱ
                                                                    ੰ
                                                                     ੂ
                                                            ੱ
                      ੰ
           ਕੀ ਕਰ ਗੇ? ਤੂ ਆਪਣੇ ਦੋਸਤ  ਨ ਇਥੇ ਨਾ ਸਿਦਆ ਕਰ        ਅਠ ਅਪ ੈਲ ਨ ਸੁਰਪ ੀਤ ਮਕਾਨ ਦਾ ਿਕਰਾਇਆ ਦੇਣ
                                           ੱ
                                   ੂ
                                     ੱ
                                   ੰ
                                                                      ੰ
                         ੱ
           ਅਤੇ...” ਘੂਰੀਆਂ ਵਟ ਕੇ ਿਜਸ ਲਿਹਜ਼ੇ ਨਾਲ ਗਲ ਕਹੀ   ਹੇਠ  ਗਈ ਸੀ ਤ  ਅਕਲ-ਆਂਟੀ ਅਰਾਮ ਨਾਲ ਬਿਹ ਕੇ
                                             ੱ


           ਗਈ ਸੀ, ਸੁਰਪ ੀਤ ਤ   ਰਮ ਨਾਲ ਿਜਵ  ਪਾਣੀ-ਪਾਣੀ ਹੋ   ਰਾਤ ਦਾ ਭੋਜਨ ਕਰ ਰਹੇ ਸਨ। ਉਨ  ਨ ਇਕ ਵਾਰੀ ਵੀ
           ਗਈ ਸੀ। ਰਮਨਦੀਪ ਵੀ ਘਬਰਾ ਕੇ ਉਸੇ ਵੇਲ ਚਿਲਆ       ਨਹ  ਪੁਿਛਆ ਿਕ ਉਹ ਿਕਹੋ ਿਜਹੀ ਹੈ। ਲਾੱਕਡਾਊਨ ਤ
                                             ੇ
                                                            ੱ
           ਿਗਆ ਸੀ।                                     ਕੋਈ ਪਰੇ ਾਨੀ ਤ  ਨਹ । ਉਸ ਨ ਕੁਝ ਚਾਹੀਦਾ ਤ  ਨਹ ।
                                                                              ੂ
                                                                             ੰ
                ੱ
                                                                     ੱ
                                                                         ੈ
               ਰਬ ਜਾਣੇ ਉਨ  ਨ ਰਾਤੀ ਨ ਦਰ ਵੀ ਆਈ ਸੀ ਜ      ਸੁਰਪ ੀਤ ਭਰੀਆਂ ਅਖ  ਲ ਕੇ  ਤੇ ਆਪਣੇ ਘਰ ਆ ਗਈ।

                            ੰ
                             ੂ
                                                        ੰ

                                              ੰ
           ਨਹ ,  ਿਕ ਿਕ  ਅਗਲ  ਿਦਨ  ਆਂਟੀ  ਨ  ਉਸ  ਨ  ਹੇਠ    ਪਦਰ  ਹਜ਼ਾਰ ਦੇਣ ਮਗਰ  ਹੁਣ ਸਾਢੇ ਅਠਾਰ  ਹਜ਼ਾਰ
                                               ੂ
                            ੇ
                                      ੱ
             ੱ
                      ੱ
           ਸਿਦਆ ਸੀ। ਇਧਰ- ਧਰ ਦੀ ਕੋਈ ਗਲ ਬਾਤ ਨਾ ਕਰਕੇ      ਬਚੇ ਹਨ ਅਤੇ ਅਗਲ ਮਹੀਨ ਦਾ ਕੋਈ ਭਰੋਸਾ ਵੀ ਨਹ
                                                                       ੇ

           ਉਹ ਿਸਧਾ ਮੁਦੇ  ਤੇ ਆ ਗਈ। ਕਿਹਣ ਲਗੀ, “ਬੇਟਾ, ਕੀ   ਿਕ ਸੈਲਰੀ ਿਮਲਣੀ ਵੀ ਹੈਗੀ ਏ ਜ  ਨਹ । ਅਜ ਸੁਰਪ ੀਤ
                                                                                      ੱ
                                        ੱ
                     ੱ
                 ੱ
           ਤੂ ਉਸ ਲੜਕੇ ਨਾਲ ਿਵਆਹ ਕਰਨ ਵਾਲੀ ਹ ? ਤੇਰੇ ਮਮੀ-  ਨ ਜਾਪ ਿਰਹਾ ਸੀ ਿਕ ਮਮੀ-ਪਾਪਾ ਕੁਝ ਗਲਤ ਨਹ
                                                ੰ
             ੰ
                                                                          ੰ
                                                        ੂ
                                                        ੰ
                                                                                             ੰ
                                ੂ
                               ੰ
           ਪਾਪਾ ਜਾਣਦੇ ਹਨ ਕੀ ਉਸ ਨ?”                     ਆਖਦੇ  ਿਕ  ਥੋੜ ੀ-ਥੋੜ ੀ  ਬਚਤ  ਕਿਰਆ  ਕਰ।  ਪਰਤੂ
                                                              ੰ
                                                               ੂ
                 ੰ
                                                                          ੱ
                                                                                    ੂ
               “ਤੂ ਪੜ ੀ-ਿਲਖੀ ਸੋਹਣੀ ਅਤੇ ਿਪਆਰੀ ਕੁੜੀ ਹੈ ਅਤੇ   ਸੁਰਪ ੀਤ ਨ ਉਦ  ਤ  ਇਹ ਗਲ  ਦਿਕਆਨਸੀ ਅਤੇ ਪੁਰਾਣੇ
           ਸਾਡੇ ਲਈ ਧੀ ਵਰਗੀ, ਇਸ ਲਈ ਸਮਝਾ ਦੀ ਹ  ਿਕ        ਫ਼ੈ ਨ ਦੀਆਂ ਜਾਪਦੀਆਂ ਸਨ। ਹਰ ਵੀਕ ਡ ਦਾ ਮਤਲਬ
                                                ਦਸਬਰ - 2022                                  59
                                                  ੰ
   56   57   58   59   60   61   62   63   64   65   66