Page 211 - Untitled-1
P. 211
ु
े
े
ै
ां
ां
अडकल होत प्रमख बदावसग दवाछॎया वा नवशबाछॎया फ े-यात
ां
ां
े
ु
ु
पढयात त्याछॎया आणण्यात आल मारण्यास त्याचा लहानग्या महान पत्रास
ां
े
ां
काझीन बदा वसगाछॎया हातात तलवार वदली अन
े
े
े
े
ु
े
त्याला आदश वदल की आपल्याच पत्राच शीर धडावगळ कर, होता शाही
े
आदश तसाच!
े
ां
े
ां
सामावजक जीवनात सतती ही सासाररक औपचारीकतच प्रवतकच असतात
ां
ु
े
े
कोणी का त्यास काही दोर् वदला तर लागलीच त्याच कस उपटन शासन
े
े
े
करावस वाटत.
े
ु
काय ही जीवनाची कसोटी, स्वत:छॎयाच उमलत्या मलाला मारायच,
कोणी ववचारही कऱू शकत नाही अशी गोष्ट प्रत्यक्षात समक्ष घडत होती.
े
े
े
ू
े
े
ां
े
े
ु
ां
ु
बदान प्रथम आपल्या मलाला उचलन कवत घतल, त्यास प्रमान करवाळल
ू
ां
ू
ै
ां
अन मग सावगतली त्यास शीखाची भवमका आवण ववशष्टये समजावन;
ु
े
ु
े
े
ां
ां
ां
त्यानी सावगतल की राजपुत्र फतह आवण जझर वसग दखील तझ्यासारखीच
ां
ु
मल होती
ां
े
ां
काळाछॎया कसोटीत त्यानी जे साध्य कल ते तू ही आज कऱू शकतोस
ां
ु
ववजयी जयघोर् करीत, लहानग यात ववदयत सचार झाला.
े
ां
े
ां
शीखाची वशकवणच अशी की सत्यासाठी जीवन सपत असल तर त्याच बवलदान
े
होऊ दत.
ै
ां
सत्य धारण करणाऱ्याछॎया दवात अवतम ववजय असतोच.
ा
े
े
े
ा
े
ा
त्याच प्रम, श्रध्दा व्यथ होत नाही तो त्या सवश्रष्ठ जग वनमात्यास सत्वर भटतो
े
े
ां
ही लहानग्याची तजस्तस्वता सहन न झाल्यान काझी सतापतो
जल्लाद त्या लहानग्यावर हल्ला करतो अन तो तडफडायला लागतो
े
ु
े
त्यावळी वनयतीची ही वववचत्र यक्ती दखील यशस्वी होत नाही
गोड गोांडस आतडया तडफडत होत्या अन धरणी अगदी झाली लालोलाल,
ां
े
े
इवतहास साक्षीला आह की अशाही स्तस्थतीत बदा अगदी वनिल होत
ु
े
ां
ु
त्याछॎया तोडात बाळाच ते लसलशीत हृदय कोांबण्याचा प्रयत्न झाला
े
ां
ां
ां
या अगदी अत्यत कठीण पररस्तस्थतीतही बदा स्तस्थर शात रावहल.
ां
अगदी स्वत:चाच अभ्यास करताना इवतहासाछॎयाही डोळ्याला धारा लागतील
े
ां
े
हे दृष्यच इतक ववदारक होत की बघ्याछॎयाही नजरा खाली वळल्या
े
े
ां
ू
ां
े
े
वचमटयानी खचन त्यानी प्रथम त्याच दोन्ही डोळ काढल
े
ां
े
लोखडाछॎया वशळा लाललाल तप्त करण्यात आल्या, त्याच हात पाय
तोडण्याकररता,
े
े
ां
े
वशखानी जयघोर् कला आवण आत्म्ान शरीर सोडल
ां
ु
ु
ां
ू
े
आकाश सुध्दा ढोल ताशानी दमदमवन सोडल, पतगासारखा फलक
फडकववला
ु
े
े
ा
ां
एकदा का नायकान लढाई वजकली की तो त्याच सामर्थ् दाखववण्यास उत्सक असतो
ां
दीन दुबळ्याकररता लढणाराच खरा योध्दा असतो,
े
ु
े
े
े
ु
ां
ां
े
कदावचत त्याच तकड तकड करता यतील, पण तो रणागण सोडण शक्च
नाही.
188