Page 210 - Untitled-1
P. 210
ु
ां
ा
े
े
े
होत कशान बनल हे शीख, काय होती त्याची ददयॎय इछॎछाशक्ती
े
ां
े
ूां
े
े
े
ां
होत झपावत पतगाप्रमाण ते चहुबाजछॎया पटलल्या अवग्नज्वालावर
ां
ा
न करता ववलब क्षणाचा असत सज्ज लढण्यास ते कतव्यासाठी
ां
ा
ां
ां
ां
मरण ही भीत होत त्याना आवण वसहासम गजना त्याछॎया
े
ू
ू
ां
रोखताच नजर जात अस शत्र सपन
ु
ां
े
े
ू
करण्यास दोन हात हे शरवीर योध्द घत खशाल उडया रणागणात
े
े
ू
बवहरी ससाण्यापरी झडप घालत वगान प्राणघातक शत्रवर
ू
ां
ू
जण काही वनमीर्ात झडप घालन पकडी बवहरी ससाणा भयकर ववर्ारी
सापाला
ां
े
ू
ां
ां
टाकीत पजामध्य त्याना नखवशखात दाबन.
ू
े
े
होतच शीख मोजक अन शत्र अगवणत
े
े
ां
े
ां
े
े
े
ां
ां
े
वढल होत साखळदडानी अन ठवल होत त्याना रागत
े
ां
े
े
माखल वहॎथॎर रक्तान, सवागावर अनक जखमा
होत होती आतडी पोटात गोळा पण होती श्रध्दा अन आत्मववश्र्वास ठाम
े
ां
ां
ू
ु
े
झाला होता शत्र त्रस्त तजस्वी योध्दा बदा वसगाछॎया पढ.
े
ां
ां
ां
े
ां
े
ु
प्रवतकार कला मघलानी, बवदस्त कल त्यासी वसहासम वपजऱ्यात.
ूां
े
े
े
े
ां
ा
े
ां
घरल त्यासी सव बाजनी अन कल वजवलग साथीदारासही जरबद.
े
ां
े
े
त्यास घवोनी वनघाल वाजत गाजत वदल्लीकड
े
े
े
ु
ै
जाहल रवाना मघलसऩॎय वदल्लीछॎया वदशन.
ां
ां
े
े
नस दयामाया त्यासी, न थाबता वनघाल ते वादळासम
े
ां
े
ां
जाहले सातश शीख जरबद साखळदडात.
े
े
े
े
दृश्य ते वकळसवाण, टोकावर प्रत्यक भाल्याछॎया वशर एकका वशखाच
े
े
ू
वठबकती ओघळ रक्ताच टाकत हृदय हलावनी
ां
ां
ां
ै
होता आक्रोश करीत ध्वनी शीख कदयाछॎया साखळदडाचा.
ा
ओ! सन्मान आपला करणारच रक्षणकता,
ु
े
ां
े
यईल लाज आपल्या पथाला अस काही कऱू नका
ें
ां
ां
जमली होती गदी बघ्याची वदल्लीछॎया कद्रस्थानी चादनी चौकात.
ां
ां
ताडा हा बणजारा वशखाचा होता अगदी अशक्त आवण धक्क्ात.
े
े
े
े
े
े
े
ां
ू
वदसत असल बाहऱून ते थकल भागलल तरी झाल होत आतन रोमावचत
ु
े
ु
ा
े
करत जयजयकार गरुचा, समवपत जाहले त्याछॎया इछॎछपढ
ां
े
े
ु
ु
ु
बघ्याछॎया गदीन घतला एका यगपरुर्ाछॎया स्वप्नवत गोष्टीचा ववलक्षण अनभव
े
े
े
कोणालाही श्रध्दत आपल्या नव्हत कमी पडायच
ू
े
ै
ा
घाल लागल सवच कदी वाद आपापसात
े
ा
लागली चढाओढ, प्रत्यकास इछॎछा सव प्रथम बवलदानाची
ा
ू
ु
े
े
ां
प्राणवप्रय गोववदछॎया भटीसाठी सव वीर झाल आतर, मक्त होण्या जीवन मरण
ू
चक्रातन
े
े
ू
ु
ृ
े
ां
जाहले सरु चक्र मत्यच, होत लावल जात मारणाऱ्याना बोल
े
ां
ु
चक तलवारीचा वार, होई टाळ्याचा कडकडाट आसमतात
े
ु
े
ां
बवलदानासव जाहली कत्तल पढ सरसावणाऱ्या वशखाची
ु
े
ां
सप्त वदन सात शतक महानायकाछॎया खळ कत्तलीचा जाहला सरु
187
