Page 182 - Untitled-1
P. 182
ं
ं
े
स्वत: ाठी त च त्याच्या घोडयाकररता अन्नपाण्ाची ोय करण्ाच्या
े
े
े
े
ं
उद्देशान ४० ते ५० जणाच्या गटा गटान शीख गढी बाहर यत अ त.
ं
ू
ु
ं
ु
ं
ै
मघल सनक त्याना थाबसवण्ाचा प्रयत्न करीत अ त परत गढीच्या आतन
ु
ं
ं
े
े
ं
ै
झाडल्ा जाणाऱ्या बदुका आसण बाणानी मोठया ख्यन मघल सनक
े
ै
ं
ु
मारल जात. जे मघल सनक सशखाजवळ पोहोचण्ात यशस्वी होत ते
े
े
े
े
ं
ु
त्याच्या तलवारीन कापल जायच.” मोहम्मद कास म पढ सलसहतो की
ं
ु
ै
ि
मघल सनक प्राथना करत अ त की : “ हे अल्लाह! क ही कऱून
े
े
ं
ू
े
े
े
ू
ं
बदास गला यथन पळन जाण्ात यश यवो जण कऱून आमच प्राण
वाचतील.” १२
े
ु
े
ै
खाफी खान दखील मघल सऩॎयाछॎया मनात बसलली दहशत आवण
ु
े
े
े
ं
ं
े
े
वभतीबददल वलवहतो : “जव्हा एखाद कत् सकवा माजर गढी बाहर यायच,
े
े
ं
ै
ं
े
ं
तव्हा शाही ऩॎय त्या बदुकीन सकवा बाणान माऱून टाकत कारण
ं
ू
त्याना सभती होती की तो काहीतरी जाद ू टोण्ाचा प्रकार अ शकतो.”
े
ां
ु
ां
ू
ां
(मघलाना वभती वाटत होती की बदावसगाला जाद मावहती आह आवण तो
ू
े
ां
ू
ां
ु
स्वत:ला कत्रा वकवा माजर बनवन गढी बाहर पळन जाऊ शकतो).
े
ां
ां
े
े
जव्हा लाबलल्या वढयाची बातमी वदल्लीत बादशहापयत पोहोचली
े
ां
े
े
ु
ू
तव्हा तो सतापला आवण त्यान वचडन अब्दस समद खानाला पत्र वलवहल की
े
े
े
े
वढा दऊन दोन मवहऩॎयापक्षा जास्त कालावधी होऊन दखील अजूनही
ां
ां
े
े
ां
े
बदावसगला अटक का करता आल नाही; त्यान कामर-उद-वदन यास तातडीन
ु
ू
े
ां
े
े
े
े
गरुदास नागलछॎया वदशन कच करण्याच आदश वदल. काहीच वदवसात तो
े
े
े
े
ू
ा
(कामर-उद-वदन) तथ पोहोचला आवण त्यान गढीछॎया पव वदशला त्याची
छावणी लावली.
ां
े
ां
े
आता शीख मोठयाच अडचणीत सापडल. एवढया प्रचड सख्यछॎया
ां
े
े
े
े
े
े
े
े
े
सनन वढल गल्यान ते असाहाय आवण वनराश दखील झाल; त्याना स्वत:कररता
ां
े
े
अन्नपाण्याची व्यवस्था करण्याकररता तसच घोड्ाछॎया चाऱ्याकररता दखील गढी
े
े
े
े
े
े
े
बाहर जाता यत नव्हत. जव्हा जव्हा ते गढी बाहर यण्याचा प्रयत्न करीत
ु
ां
ां
ां
ु
े
े
असत ते मघलाछॎया बदकीांछॎया तसच बाणाछॎया हल्ल्याछॎया टप्प्यात यत असत.
े
े
े
े
ु
त्यातील बरचस ठार होत तर बाकीच सरक्षकररता गढीत परतत असत. शे-
े
ां
ां
े
े
े
े
दोनश शीख तर या प्रयत्नामध्यच मारल गल. आता गढीतील वशखाची सख्या
े
े
पाचश पक्षा जास्त नव्हती.
ु
ू
े
१७१५ सालमधील जनछॎया पवहल्या आठवडयामध्य अब्दस समद
े
े
े
े
े
खानान घोर्णा कली की जो कोणी वशखाच वशर घऊन यईल त्याला दहा
े
ै
े
े
े
े
े
े
रुपय इनाम दण्यात यईल. (दहा रुपय यॎहणज सवनकाच अडीच मवहऩॎयाच
ु
े
ु
े
ै
े
ां
ां
वतन). यामळ काही मघल सवनकाना त्याच नवशब आजमाववण्याकररता
े
ां
ु
े
े
प्रोत्साहन वमळाल. त्यानी जोखीम घण्यास सरुवात कली आवण त्यातील काहीांना
ु
े
े
े
यश आल तर बाकीच प्राणाला मकल.
ां
१३
े
ै
ां
ु
३ जल रोजी बादशहाला सागण्यात आल की बहुताशी बणजारा हे
े
ू
ू
१४
नानक पजक (यॎहणजच शीख) असन ते राजा दया धम्माछॎया आवण राजा
ु
े
ां
े
े
१५
ां
े
ू
वहर चदछॎया (यॎहणज काग्रा आवण नरपर क्षत्र) सीमत राहत आहत. ते
ां
े
ां
ू
ां
ु
ां
बदावसगाकररता गप्तहर यॎहणन काम करतात. ते बडखोराना अन्नधाऩॎय, बाण
159
