Page 17 - final may 2022 sb 26.05.22.cdr
P. 17

ੰ
            ਪਾਠਕ-ਦਰ ਕ ਿਟਵਾਣਾ ਦੀ ਇਸ ਨਾਟਕ ਮਡਲੀ ਦੇ        ਜਾ ਰਹੀ ਸੀ।
            ਸੋਹਜ-ਸਵਾਰੇ  ਉਪਰਾਿਲਆਂ,  ਨਾਟਕੀ  ਪੇ ਕਾਰੀਆਂ  ਤ        ਮ  ਆਪਣੀ ਿਨ ਕੜੀ ਸੋਚ ਅਨਸਾਰ ਅਨਮਾਨ
                                                                                     ੁ
                                                                                            ੁ
                                  ੱ
            ਪਿਹਲ  ਹੀ ਭਰਪੂਰ ਪ ੀਿਚਤ ਲਗ ਰਹੇ ਸਨ ਿਜਸ ਕਰਕੇ   ਲਗਾ ਿਰਹਾ ਸ  ਿਕ ਸਾਡਾ ਿ ਵ ਭਾਅ ਿਕਹੜਾ ਕਲਾਮ ਪੇ
                    ੱ
            ਉਹ ਐਨੀ ਵਡੀ ਿਗਣਤੀ ਿਵਚ ਹੁਮ-ਹੁਮਾ ਕੇ ਆਏ ਸਨ।    ਕਰਕੇ ਇਸ ਬਹੁਤ ਪੜ ੇ ਿਲਖੇ ਵਰਗ-ਸਰੋਤੇ ਿਵਚ ਆਪਣੀ
                                                                                ੱ
                   ਸਾਡੇ  ਵਾਚਿਦਆਂ-ਵਾਚਿਦਆਂ  ਿਜ   ਡਾ.     ਨਾਮਵਰਤਾ ਨ ਕਾਇਮ-ਦਾਇਮ ਰਖ ਸਕੇਗਾ। ਮੇਰੇ ਮਨ
                                                                  ੂ
                                                                 ੰ
                                                                         ੰ
                                                                                              ੱ
                                       ੱ
                      ੰ
                                                                                      ੇ
            ਹਰਚਰਨ  ਿਸਘ  ਹੋਰ   ਦਾ  ਕਲਮ-ਬਧ  ਕੀਤਾ  ਨਾਟਕ   ਿਵਚ ਉਸ ਤ  ਆਮ ਹੀ ਮਗ ਕੀਤੇ ਜਾਣ ਵਾਲ ਤੇ ਉਸ ਵਲ
                                                 ੇ
                 ੱ
                                                                       ੰ
             ੱ
            ਅਗੇ-ਅਗੇ ਵਧ ਿਰਹਾ ਸੀ, ਸਾਰੇ ਦਰ ਕ  ਦਾ ਕਲਜਾ     ਬੜੇ ਹੀ ਪਿਰਪੂਰਨ ਅਦਾਜ਼ ਿਵਚ ਅਦਾ ਕੀਤੇ ਜਾਣ ਵਾਲ  ੇ
            ਮੁਠੀ ਿਵਚ ਆ ਦਾ ਜਾ ਿਰਹਾ ਸੀ ਤੇ ਅਖੀਆਂ ਨਮ ਹੁਦੀਆਂ   ਕਾਿਵਕ ਨਗ਼ਿਮਆਂ ਦਾ ਆਉਣਾ ਬੜਾ ਹੀ ਸੁਭਾਵਕ ਸੀ
             ੱ
                                      ੱ
                                               ੰ
                                               ੂ
                                              ੰ
            ਜਾ ਰਹੀਆਂ ਸਨ।  ਥੇ ਉਸ ਵੇਲ ਮ  ਕੁਝ ਅਖੀਆਂ ਨ ਿਤ ਪ-  ਿਕ ਿਕ ਇਹਨ  ਕਾਿਵਕਾਰੀਆਂ ਨ ਹੀ ਉਸ ਨ ਅਜ ਵਾਲੀ
                                         ੱ

                                                                                         ੱ
                                                                                       ੂ
                                 ੇ
                                                                                      ੰ
            ਿਤ ਪ ਵਰ ਿਦਆਂ ਵੀ ਵੇਿਖਆ ਸੀ। ਨਾਟਕ ਆਪਣੀ ਚਰਮ    ਸਰੋਦੀ-ਿਸਖਰ ’ਤੇ ਪਹੁਚਾਇਆ ਸੀ ਅਤੇ ਇਹਨ  ਿਵਚ
                                                                        ੰ
                              ੰ
                               ੰ
                     ੰ
            ਸੀਮਾ ਨ ਪਹੁਿਚਆ ਤੇ ਸਪਨ ਵੀ ਹੋ ਿਗਆ ਪਰ ਰੌਣਕ     ‘ਿ ਕਰਾ’, ‘ਕਿਡਆਲੀ ਥ ੋਰ’, ‘ਗੀਤ  ਿਵਚ ਪੈ-ਪੈ ਜ ਦੀ
                                                                 ੰ
                 ੰ
                  ੂ
               ੇ
                                ੰ
            ਵਾਲ ਸਥਲ ਿਵਚ ਹੌਕੇ ਤੇ ਹਝੂ ਹੀ ਏਧਰ-ਓਧਰ ਿਵਚਰ    ਿਬਰਹ  ਦੀ ਰੜਕ’ ਹੀ ਉਸ ਸੁਣੇ ਜਾਣ ਦੀਆਂ ਫ਼ਰਮਾਇ
                                                                                               ੰ
            ਰਹੇ ਸਨ।                                    ਬਾਰ-ਬਾਰ ਆ ਦੀਆਂ ਰਿਹਦੀਆਂ ਸਨ ਤੇ ਉਹ ਇਹਨ  ਨ  ੂ
                                                                           ੰ
                                                               ੰ
                                                                                          ੇ
                                      ੰ
                                  ੰ
                        ੰ
                   ਜਦ ਮਚ ਤ  ਇਕ ਮਚ-ਸਯੋਜਕ ਦੀ ਆਵਾਜ਼        ਬੜੀ ਿਨਪੁਨਤਾ ਨਾਲ ਅਦਾ ਕਰਕੇ ਨਵ -ਨਵੇਲ ਦਰਦ
                                                                                         ੱ
                                                                                ੱ
            ਆਈ ਿਕ ਹੁਣ ਤੁਸ  ਇਸ ਨਾਟਕ ਦੇ ਕਰਤਾ ਦੇ ਦੋ  ਬਦ   ਿਵਚ ਿਭ -ਿਭ  ਕੇ ਪੇ  ਕਰਕੇ ਅਗੇ ਅਗੇਰੇ ਵਧਦਾ ਆ
            ਵੀ ਜ਼ਰੂਰ ਸੁਣਨਾ ਚਾਹੋਗੇ ਤ  ਇਸ ਸਦੇ  ਤੇ ਜਦ ਡਾ.   ਿਰਹਾ ਸੀ ।
                                       ੱ
                     ੰ
                                            ੱ
                                                 ੱ
                                                                   ੱ
            ਹਰਚਰਨ ਿਸਘ ਹੋਰ  ਹੌਲੀ-ਹੌਲੀ ਕਦਮ ਪੁਟਦੇ ਅਖ             ਪਰ ਅਜ ਮੇਰੇ  ਥੇ ਿਵਚਰਿਦਆਂ ਇਹ ਵੇਖਣ
            ਪੂਝਦੇ ਮਚ ’ਤੇ ਗਏ ਸਨ ਤ  ਅਥਰੂ ਭਰੀਆਂ ਅਖੀਆਂ ਤੇ   ਿਵਚ  ਆ  ਿਰਹਾ  ਸੀ  ਿਕ  ਉਹ  ਦਰਦ-ਰਞਾਣਾ  ਦਰਦ-
             ੰ
                  ੰ
                                             ੱ
                                  ੱ
                                                                ੱ
                                                          ੱ
                               ੰ
                        ੇ
                                                                       ੱ
            ਹੌਿਕਆਂ-ਰੁਧੇ ਗਲ ਨਾਲ ਮਚ ’ਤੇ ਪਹੁਚਿਦਆਂ ਉਹ ਕੁਝ   ਗਵਈਆ ਅਜ ਇਹ ਸਭੋ ਹੀ  ਠ ਰਹੀਆਂ ਇਛਾਵ -ਉਧ
                                      ੰ
                   ੱ
                                                                   ੰ
                                                                                   ੱ
                                                                         ੰ
                                                                          ੂ
                                          ੱ
            ਵੀ ਿਵ ੇ  ਨਹ  ਬੋਲ ਸਕੇ ਸਨ, ਿਸਰਫ਼ ਅਥਰੂ ਹੀ ਪੂਝੇ   ਫ਼ਰਮਾਇ ੀ-ਬੁਲਦੀਆਂ ਨ ਇਕ ਪਾਸੇ ਰਖਿਦਆਂ ਆਪਣੀ
                                                  ੰ
            ਸਨ। ਰੁਮਾਲ ਨਾਲ ਮੂਹ ਹੀ ਮਾੜਾ ਮੋਟਾ ਸਾਫ਼ ਕੀਤਾ ਸੀ।   ਇਕ   ਿਵਚਾਰਮਈ   ਸਮ -ਸਜੁਗਤ     ਭਾਵਨਾਮਈ
                           ੰ
                                                                               ੰ
                                                                 ੈ
            ‘ਮ  ਇਥੇ ਹੋਰ ਹੁਣ ਕੁਝ ਨਹ  ਕਿਹ ਸਕਦਾ ਤੁਸ  ਨਾਟਕ   ਕਾਿਵਕਾਰੀ ਲ ਕੇ ਪੇ  ਹੋ ਿਰਹਾ ਸੀ। ਉਹ ਉਸ ਜੁਆਨੀਆਂ
                ੱ
                                       ੰ
            ਵੇਖ ਹੀ ਿਲਆ ਹੈ’ਤੇ ਸਿਹਜੇ-ਸਿਹਜੇ ਮਚ ਤ  ਹੇਠ  ਉਤਰ   ਦੇ ਜ ਨ ਿਵਚ ਦੋਸਤੀ ਨ ਉਸ ਦੇ ਬੜੇ ਿਵਚਾਰੀ ਅਰਥ
                                                                          ੂ
                                                                         ੰ

            ਕੇ ਆਪਣੀ ਥ  ’ਤੇ ਜਾ ਕੇ ਬੈਠ ਗਏ ਸਨ।            ਨਾਲ ਰਗ ਬਨਣ ਦਾ ਮਨ-ਉਪਰਾਲਾ ਕਰ ਿਰਹਾ ਸੀ ਤੇ

                                                             ੰ
                                                                 ੰ

                                                                                      ੱ
                   ਹੁਣ  ਗਲ  ਕਰਨੀ  ਬਣਦੀ  ਹੈ  ਦੂਸਰੇ  ਸਬਬ   ਉਹ ਕਿਵਤਾ ਸੀ ਿਜਸ ਦਾ ਨਾਮਕਰਨ ਉਸ ਵਲ ‘ਮਸੀਹਾ’
                        ੱ
                                                  ੱ
                                                                                             ੰ
                                                                              ੰ
            ਕਰਕ  ਕਲਜਵ   ਿਖਚ  ਦੀ,  ਿਜਸ  ਦਾ  ਬਹੁਤ  ਸਾਰੇ   ਕੀਤਾ ਿਗਆ ਸੀ। ਇਸ ਦਾ ਆਰਭ ਹੀ ਇਸ ਪ ਕਾਰ ਹੁਦਾ
                ੇ
                    ੇ
                           ੱ
                              ੰ
            ਸਰੋਿਤਆਂ-ਦਰ ਕ  ਨ ਇਤਜ਼ਾਰ ਸੀ ਤੇ ਉਹ ਉਸ ਸਭਾ      ਵੇਿਖਆ ਿਗਆ :
                           ੰ
                            ੂ
                           ੱ
                       ੰ
            ਸਥਲ  ਤੇ ਪਹੁਚ ਚੁਕੇ ਸਰੋਦੀ-ਿਸਰਮੌਰ ਿ ਵ ਕੁਮਾਰ   ਮ  ਦੋਸਤੀ ਦੇ ਜ ਨ ਤੇ
                                        ੰ
            ਬਟਾਲਵੀ ਦੀ ਮੌਜੂਦਗੀ ਸੀ, ਿਜਸ ਦੀ ਮਚ  ਤੇ ਆਉਣ    ਇਹ ਗੀਤ ਜੋ ਅਜ ਪੜ  ਿਰਹ ।
                                                                  ੱ
               ੰ
            ਦੀ ਮਗ ਏਧਰ  ਉਧਰ   ਚੇ ਸੁਰ ਿਵਚ ਵੀ  ਠ ਰਹੀ ਵੇਖੀ
                                                       ਮ  ਦੋਸਤ  ਦੀ ਦੋਸਤੀ
                                                ਮਈ - 2022                                   15
   12   13   14   15   16   17   18   19   20   21   22