Page 77 - Untitled-1
P. 77
े
े
े
ु
तलवारी सकट उजवा हात कापला गला आवण दसऱ्या फटक्ामध्य त्याच
े
े
े
ु
े
े
े
े
े
शीरही धडावगळ कल गल. ’दस्तर-उल-इन्शा’ मध्य यार मोहम्मद
े
े
े
वलवहतात, “वझीर खानाच शीर भाल्याछॎया टोकाला होत आवण त्याच धड
े
े
े
ां
गाडीछॎया माग फरफटत सरवहद मध्य आणण्यात आल”.
ं
े
े
हताहत झालल्ाची आकडवारी
े
ा
ु
सवसामाऩॎय समज असा आह की या युध्दात ५० हजार मस्तिम
ै
े
े
े
आवण ३० हजार शीख सवनक मारल गल. पण हे अशक् आवण अवास्तव
ु
े
े
वाटत. पाच हजार मस्तिम आवण तीन हजार शीख, अशी आकडवारी
ां
े
े
े
वास्तवाछॎया अवधक जवळची वाटत. जखमीांची सख्या याऺून वगळी आह.
ां
े
ां
े
ू
वशखाछॎया बाजन ज्याना हौतात्म् प्राप्त झाल त्यामधे सन्माननीय भाई बज्जर
ां
े
ु
ां
ां
ां
े
ां
ां
े
वसग (यानीच गरु गोववद वसग याना लष्करी डावपच वशकववल होत) याचा
े
े
ां
समावश होता. या लढाईमध्य वशखानी ४५ लहानमोठया तोफा, डझन एक
ां
े
े
ां
ू
े
ां
े
हत्ती, शकडो घोड आवण प्रचड सख्यन तलवारी आवण बदका इत्यादी हस्तगत
क ेल्या.
ां
ां
ृ
े
ां
ै
े
ां
े
लढाई सपल्यावर वशखानी मत सवनकाच अांत्यसस्कार कल आवण
े
ां
े
े
े
े
ु
जखीमीांची मलम पट्टी कली. त्याछॎयाकड परशा पट्टया नव्हत्या, तव्हा जे आह
्
ां
े
े
े
े
े
ु
े
ू
ा
त्यावर त्याना समाधान मानाव लागल. हा पण वळ जत शीख दवाची स्तती
े
ा
ां
े
ू
े
ां
े
गाणारी भजन यॎहणत होत. अत्यसस्कार पण झाल्यावर रक्षची ववळॎहवाट
े
े
े
ां
े
ू
े
े
े
लावण्याकररता काहीांना तथच ठवन बाकीच शीख सरवहदछॎया वदशन वनघाल.
े
ै
ां
वीस वकलोमीटरच अतर कापल्यावर बणजारा शीख व इतर सऩॎय
े
े
े
े
ू
ां
ां
े
े
े
सरवहदमध्य पोहोचले. अजन उजाडल नव्हत. तटबदीन वढलल्या शहराच
े
े
े
े
ां
ु
दरवाज अजूनही आतून बद होत, त्यामळ ते आत जाऊ शकत नव्हत.
ां
ां
ां
त्याना दरवाजा तोडण्याकररता दरवाजावरील सरवहदछॎया वशबदीशी लढाई करावी
े
ां
े
े
ां
ां
ु
े
लागली. वशखाकड वझीर खानाच शव होत, ते घऊन त्यानी सरवहदछॎया मख्य
ू
े
े
े
रस्त्यावऱून फरी मारली, अखर त्याच शीर आवण धड झाडाला लटकावन
े
े
े
ां
ां
ू
े
ां
े
वदल. जण कऱून तथील लोकानी त्याछॎया स्वत:छॎया डोळ्यानी पाहाव की क्रर
ां
ां
ै
ु
े
े
शासकाचा अत दखील ददवी, भयानक असतो. तव्हा अत्यत उष्मा होत
े
े
ां
ू
े
े
ृ
ु
होता. अखर वझीर खानाछॎया मतदहातन दगधी यऊ लागली, अन वगधाड
े
े
ां
ू
े
जमा झाली आवण त्याछॎया दहाच लचक तोड लागली. हे दृष्य पाऺून सरवहदचे
े
े
ां
ां
े
ां
े
रवहवासी अत्यत भयभीत झाल आवण त्यानी वशखाकड दयची याचना कली.
ां
ां
े
ां
ां
े
ां
े
बदा वसगानी त्याना सदश पाठववला की वनष्पाप जनतला शीख त्रास दणार
ां
ु
ां
ां
ु
े
नाहीत. परत जलमी अवधकाऱ्याची मात्र गय कली जाणार नाही, त्याना वशक्षा
े
करण्यात यईल.
ां
ां
ु
ां
े
े
े
आता वशखानी त्याच लक्ष वकल्ल्याकड वळववल; परत आतील
े
ु
ां
ां
ै
े
तोफानी वशखावर मारा सरु कला. जवळ पास ५०० शीख सवनक मारल
ां
े
ां
े
े
े
ां
गल. नतर वशखाना जाणवल की अनक वदवसापयत ते वकल्ल्याछॎया आत वशरु
ू
ां
शकणार नाहीत. वशखानी एक तोफ वीटभटटीवर चढवली आवण वतथन
ां
े
ू
े
ु
ू
े
वकल्ल्याछॎया आतन वजथन तोफाचा मारा होत होता तथ मारा सरु कला आवण
े
ां
े
ां
े
े
ां
थोडयाच वळात तोफाच चालक मारल गेल्याने तोफाचा मारा थाबला. तसच
54
