Page 87 - final may 2022 sb 26.05.22.cdr
P. 87

ੰ
                          ੱ

                                                                ੂ

                   "ਸਰ!  ਗਲ  ਫੇਰ  ਿਕਵ   ਿਨਬੜਣੀ  ਸੀ,  ਮ    ਇਹ ਕਾਹਨ ਸੂਤ ਆ ਦੇ ਨ!" ਉਸਦੇ ਮਨ ਨ ਗਵਾਹੀ
                    ੂ
                   ੰ
                                                                      ੰ
                                             ੰ
                                                ੱ
                                ੱ
                                              ੂ
                         ੰ
            ਹਸਬ ਡ ਨ ਵਾਰਿਨਗ ਦੇ ਿਦਤੀ ਿਕ ਭਾਵ  ਮੈਨ ਵਢ ਕੇ   ਭਰੀ ਿਫਰ ਉਸਦੇ ਮੂਹ  ਸੁਭਾਿਵਕ ਹੀ ਿਨਕਿਲਆ,"ਵਾਹ!
                                                              ਂ
            ਟੋਟੇ-ਟੋਟੇ ਕਰ ਦੇਵੋ, ਕੋਈ ਪ ਵਾਹ ਨਹ  ਪਰ ਿਕਸੇ ਦਾ    ੇਰਨੀਏ,  ਾਬਾ !"
                  ੱ
            ਬਣਦਾ ਹਕ ਮਾਰ ਕੇ ਐਵਾਰਡ ਪ ਾਪਤ ਕਰਨ ਲਈ ਮ  ਕਦੇ
            ਵੀ ਨਹ  ਮਨ ਗੀ।”                                ਸਰਕਾਰੀ ਸੀਨੀਅਰ ਸੈਕਡਰੀ ਸਕੂਲ, (ਲੜਕੀਆਂ)
                   ੰ
                                                                            ੰ
                                                                                  ੰ
                   ਸਕੂਲ ਮੁਖੀ ਡਰਪੋਕ ਤ  ਿਨ ਡਰ ਬਣੀ ਸੁਖਬੀਰ                  ਜਗਰਾ ,  (ਪਜਾਬ)-142026
                 ੇ
            ਦੀ ਦਲਰੀ ਤੇ ਿਦ ੜਤਾ ਦੇਖ ਕੇ ਦਗ ਰਿਹ ਿਗਆ ਸੀ।                                7814698117
                                     ੰ
                     ੰ

                      ੂ
                                       ੱ
               ੱ
            "ਕੁਪਿਤਆਂ ਨ ਿਜਨ  ਿਚਰ ਕਰਾਰੇ ਹਥ ਨਾ ਿਦਖਾਈਏ
                                                  ਮਜ਼ਦੂਰ
                                                                             ੰ
                                                                            ਕਵਲਜੀਤ ਕਰ ਜੁਨਜਾ

                                                                                       ੌ
                   ਮ   ਇਕ  '  ਮਜ਼ਦੂਰ  '  ਹ ,  ਮੇਰੀ  ਲੜ  ਖੇਤ ,   ਨਾਲ ਚਾਰ ਬਿਦਆਂ ਦੀ ਿਜ਼ਦਗੀ ਿਜ਼ਆਦਾ ਕੀਮਤੀ ਹੈ,
                       ੱ
                                                                 ੰ
                                                                           ੰ
                                             ੋ

                                                        ੱ
                                                                                           ੱ
                                                                ੰ

            ਇਮਾਰਤ , ਕਾਰਖਾਿਨਆਂ, ਿਮਲ  ਿਵਚ ਹੈ, ਇਹ ਸਭ ਮੇਰੇ   ਕਢ ਲਓ ਿਜਨਾ ਿਨਕਲਦੈ ਪਰ ਉਹਨ ਨ ਹ ਕਰ ਿਦਤੀ। ਮ

            ਿਸਰ ’ਤੇ ਚਲਦੀਆਂ ਨ, ਡਾਕਟਰ, ਇਜਨੀਅਰ, ਪ ੋਫੈਸਰ   ਆਪਣੇ ਹਥ  ਬਾਹ  ਦਾ ਮਾਸ ਦੇਖਣ ਲਗਾ, ਸ਼ਾਮ ਹੋਣ ਨ  ੂ
                                                                                               ੰ
                                                                                  ੱ
                                                              ੱ
                                      ੰ
                  ੰ

                      ੰ
            ਆਿਦ ਮਗ  ਮਨਵਾਉਣ ਲਈ ਹੜਤਾਲ ਕਰ ਸਕਦੇ ਨ,         ਆ ਗਈ, ਕਸਾਈ ਬਕਰੇ ਤੇ ਬਕਰੇ ਵਢੀ ਜਾ ਿਰਹਾ ਸੀ,
                                                                                  ੱ
                                                                                     ੰ
                                                ੱ
                                        ੱ
                                                                                     ੂ
            ਪਰ ਸਾਨ ਇਹ ਹਕ ਨਹ , ਹਕ ਦੀ ਵੀ ਗਲ ਨਹ , ਸਜਰੀ    ਮੈਨ  ਕਸਾਈ  ’ਤੇ  ਗਸਾ  ਆਇਆ,  ਉਹਨ  ਮ   ਨਹ   ਸ
                                                          ੂ
                        ੱ
                  ੰ
                  ੂ
                                                                      ੱ
                                                                      ੁ
                                                         ੰ
                               ੱ
            ਿਦਹਾੜੀ ਕਰਕੇ ਬਿਚਆਂ ਦੇ ਮੂਹ ਿਵਚ ਰੋਟੀ ਪਾ ਦੇ ਹ ,   ਿਦਸਦਾ।
                                 ੰ
                        ੱ
                                                  ੱ

                                 ੰ
                                   ੱ
            ਸਾਡੀਆਂ ਮਜਬੂਰੀਆਂ ਤ  ਸਾਨ ਇਕ ਿਦਨ ਵੀ ਨਾ ਇਕਠ                 ਮੇਰੀ ਉਮੀਦ ’ਤੇ ਉਦ  ਪਾਣੀ  ਿਫਰ ਿਗਆ
                                 ੂ
                                                                                           ੱ
            ਹੋਣ ਦੇਣ, ਫੇਰ ਕਸੂਰ ਕੀ ਹੈ ਸਾਡਾ?              ਜਦ ਿਜਸ ਸ਼ਾਹੂਕਾਰ ਦੇ ਘਰ ਸ਼ਾਦੀ ਲਈ ਬਕਰੇ ਵਢੇ ਜਾ
                    ੱ
                   ਅਜ ਮੇਰਾ ਮਨ ਬਹੁਤ ਦੁਖੀ ਹੈ, ਮੇਰੀ ਜੇਬ ਿਵਚ   ਰਹੇ ਸੀ, ਕਿਹਣ ਲਗਾ, ‘ਇਹ ਬੁਢਾ ਬਕਰਾ ਜੋ ਵਢਣ
                                                                                            ੱ
                                                                     ੱ
                                                                                ੱ
                                                  ੱ
                                                             ਂ
                                                                     ੰ
                                                                      ੂ
                                                               ੱ
                                                                ੁ
             ੱ
                                   ੱ
            ਇਕ ਪੈਸਾ ਨਹ , ਕਮਜ਼ੋਰ ਤੇ ਬੁਢਾ ਹੋ ਿਗਆਂ, ਨਹ  ਤ    ਲਿਗਐ,  ਕਿਤਆਂ ਨ ਪਾਉਣੈ? '
                                                                              ੂ
                                               ੱ
                                                                              ੰ
            ਇਸ ਤ  ਪਿਹਲ  ਇਕ ਜਗ ਾ ’ਤੇ ਅਸ  ਮਜ਼ਦੂਰ ਇਕਠ ਹੁਦੇ               ਕਸਾਈ ਨ ਬਕਰੇ ਨ ਪਰ   ਬਨ ਿਦਤਾ। ਮ  ਵੀ


                                                                                        ੱ
                                                                                    ੰ
                        ੱ
                                                  ੰ
                            ੰ
                                        ੈ
                             ੂ
            ਸ , ਕੋਈ ਨਾ ਕੋਈ ਸਾਨ ਮਜ਼ਦੂਰੀ ’ਤੇ ਲ ਜ ਦਾ, ਜੇ ਰੋਜ਼   ਬਕਰੇ ਦੇ ਨਾਲ ਬਿਹ ਿਗਆ। ਸ਼ਾਇਦ ਬਕਰਾ ਸੋਚ ਿਰਹਾ
                                                                                   ੱ
                                                        ੱ
                                                                          ੰ
                                                                                               ੰ
                             ੱ
            ਿਦਹਾੜੀ ਨਾ ਿਮਲ ਤ  ਇਕ ਦੋ ਿਦਨ ਬਾਅਦ ਵਾਰੀ ਆ ਹੀ   ਸੀ, ਵਿਢਆ ਜ ਦਾ ਤ  ਚਗਾ ਹੀ ਸੀ, ਹੁਣ ਕਣ ਉਹਨ  ੂ
                                                            ੱ
                        ੇ
                                                                                         ੌ
                                                                                          ੰ
                                                                                      ੰ
                                            ੈ
                                   ੂ
                                                                                       ੂ
                                                                               ੋ
            ਜ ਦੀ ਸੀ, ਪਰ ਹੁਣ ਕਮ’ ਤੇ ਮੈਨ ਕੋਈ ਨਹ  ਲ ਕੇ ਜ ਦਾ,   ਖੁਰਾਕ ਪਾਊ, ਿਕਹਨ ਉਹਦੀ ਲੜ ਹੈ। ਮੈਨ ਇਜ ਲਗ
                                                                                             ੱ
                                                                       ੂ
                                  ੰ
                           ੰ
                                                                      ੰ
                                           ੁ
                                           ੱ
                                                                                 ੱ
            ਘਰ ਿਨ ਕੇ-ਿਨ ਕੇ ਜੁਆਕ, ਬੂਹੇ ਵੜਦ  ਤ  ਬਲ  ’ਤੇ ਜੀਭ   ਿਰਹਾ ਸੀ ਿਜਵ  ਅਸ  ' ਮਜ਼ਦੂਰ  ਵੀ ਬਕਰੇ ਹ ।
                         ਂ
                                     ੈ
            ਫੇਰਣ ਲਗ ਜ ਦੇ ਐ ਿਕ ਬਾਪੂ ਕੁਝ ਲ ਕੇ ਆਇਆ ਹੋਊ।
                 ੱ
                   ਚਾਰ ਿਦਨ ਮ  ਆਪਣਾ ਖ਼ਨ ਵੇਚਦਾ ਿਰਹਾ, ਅਜ                          ਮ.ਨ.370. ਸੈਕਟਰ-2,
                                    ੂ
                                                                                ੰ
                                                  ੱ
            ਡਾਕਟਰ ਨ ਉਹ ਵੀ ਨਹ  ਿਲਆ, ਕਿਹਣ ਲਗਾ, ‘ਹੋਰ                       ਰੋਹਤਕ(ਹਿਰਆਣਾ)-124001
                                            ੱ

            ਿਲਆ ਤ  ਮਰ ਜਾ ।’                                                        9812032868
                   ਮ  ਿਕਹਾ, ‘ਡਾਕਟਰ ਸਾਿਹਬ! ਮੇਰੀ ਿਜ਼ਦਗੀ
                                                ੰ
                                                ਮਈ - 2022                                   85
   82   83   84   85   86   87   88   89   90   91   92