Page 84 - final may 2022 sb 26.05.22.cdr
P. 84

ਸ਼ੇਰਨੀ

                                                                               ਜਗਦੀ  ਕਰ ਮਾਨ
                                                                                         ੌ
                                                                         ੱ
                                                                     ੂ
                                                                                            ੱ
                                                                                        ੱ

                                               ੰ
                                                ੂ
                                                                     ੰ
                                                                 ੰ
                                                             ੰ
                   ਘਰ ਵੜਿਦਆਂ ਸਾਰ ਹੀ ਉਸ ਨ ਪਤਨੀ ਨ ਪਾੜ    ਦਾਨ ਮਦ ਬਦੇ ਨ ਬੇਇਜ਼ਤ ਕਰਕੇ ਘਰ  ਕਢ ਿਦਤਾ,
                                                                     ੰ

                                                                      ੂ
            ਖਾਣੀਆਂ ਨਜ਼ਰ  ਨਾਲ ਵੇਿਖਆ। ਡੌਰ-ਭੌਰ ਹੋਈ ਉਹ ਪਤੀ    ਰਮ ਨਾ ਆਈ ਤੈਨ।” ਇਹੋ ਿਜਹੇ ਤਾਹਨ ਿਮਹਣੇ ਤੇ ਬੋਲ-
            ਦੇ ਚੜ ੇ ਹੋਏ ਤੇਵਰ ਤਕ ਰਹੀ ਸੀ। ਿਫਰ ਵੀ ਆਪਣਾ ਫ਼ਰਜ਼   ਕੁਬੋਲ ਸੁਣਨ ਉਹਦੇ ਵਾਸਤੇ ਕੋਈ ਨਵ  ਗਲ ਨਹ  ਸੀ।

                          ੱ
                                                                                      ੱ
                                                                         ੱ
            ਪਛਾਣਦੀ ਹੋਈ ਉਹ ਪਾਣੀ ਦਾ ਿਗਲਾਸ ਟਰੇਅ ਿਵਚ ਰਖ    ਉਸ ਨਾਲ ਇਹੋ ਿਜਹੀ ਕੁਤੇ-ਖਾਣੀ ਹੋਣੀ ਤ  ਰੋਜ਼ ਦਾ ਹੀ
                                                  ੱ
            ਕੇ ਉਸ ਦੇ ਸਾਹਮਣੇ ਆ ਖੜ ੀ ਤੇ ਬੜੀ ਹੀ ਿਨਮਰਤਾ ਨਾਲ   ਕਮ ਸੀ।
                                                        ੰ

                                                                              ੰ

            ਬੋਲੀ,  "ਲਓ  ਪਾਣੀ  ਪੀਉ।"  ਪਰ  ਉਹ  ਉਸੇ  ਤਰ    ਹੀ      ਮ -ਪੁਤਰ ਨ ਵਾਰੀ ਬਨੀ ਹੋਈ ਸੀ। ਿਜਸ ਿਦਨ
                                                                  ੱ
                                     ੰ
                                              ੱ
                                                                                               ੰ
            ਆਕੜ ਕੇ ਬੈਠਾ ਿਰਹਾ, ਨਾ ਹ  ਨਾ ਹੂ । ਪਤਨੀ ਵਲ ਦੂਜੀ   ਪਤੀ ਦਾ ਮੂਡ ਜ਼ਰਾ ਮਾਸਾ ਠੀਕ ਹੁਦਾ ਉਸ ਿਦਨ ਉਸ ਨ  ੂ
                                                                                ੰ

                                                                          ੱ
            ਵਾਰ ਬੇਨਤੀ ਕਰਨ ਤੇ ਉਹ ਕੜਕ ਕੇ ਬੋਿਲਆ, "ਮੈਨ ਨੀ   ਤਗ-ਪ ੇ ਾਨ ਕਰਨ ਲਈ ਸਸ ਕੋਈ ਨਾ ਕੋਈ ਬਹਾਨਾ ਲਭ
                                                                                              ੱ
                                                 ੂ
                                                        ੰ
                                                ੰ

                                                                                             ੱ
            ਲੜ ਤੇਰੇ ਪਾਣੀ ਪੂਣੀ ਦੀ, ਦੂਰ ਹੋ ਜਾ ਮੇਰੀਆਂ ਨਜ਼ਰ  ਤ ,   ਕੇ ਆਢਾ ਲਾ ਲਦੀ। ਨਹ  ਤ  ਲੜਾਈ ਵਾਸਤੇ ਪਤੀ ਇਕਲਾ
             ੋ
            ਬਦਤਮੀਜ਼  ਿਕਸੇ  ਥ   ਦੀ,  ਏਨ  ਸਾਲ  ਿਕਸੇ  ਤਿਹਜ਼ੀਬ   ਹੀ ਬਥੇਰਾ ਤਕੜਾ ਸੀ। ਸੁਖਬੀਰ ਚਗੇ ਘਰਾਣੇ ਿਟਕਾਣੇ ਦੀ
                                                                                ੰ

                                            ੂ
                                           ੰ
                          ੱ
            ਯਾਫ਼ਤਾ ਪਿਰਵਾਰ ਿਵਚ ਰਿਹ ਕੇ ਤ  ਗਿਧਆਂ ਨ ਵੀ ਅਕਲ   ਧੀ  ਸੀ  ।  ਪੜ ੀ-ਿਲਖੀ  ਸੁਘੜ-ਿਸਆਣੀ  ਕੁੜੀ  ਸੀ।
            ਆ ਜ ਦੀ ਐ, ਤੂ ਅਜੇ ਹੋਰ ਿਕਨਾ ਕੁ ਿਚਰ ਬੇਵਕੂਫ਼ ਬਣੀ   ਸਰਕਾਰੀ ਸਕੂਲ ਿਵਚ ਅਿਧਆਪਕਾ ਸੀ। ਸੋਹਣੀ ਤਨਖ਼ਾਹ
                       ੰ
                                 ੰ
                                                         ੈ
                                                                        ੂ
                        ੰ
                                                                                     ੰ
                    ੱ
            ਰਿਹਣੈ! ਿਕਥ    ਡਗਰ ਮੇਰੇ ਕਰਮ  'ਚ ਧਰੀ ਪਈ ਸੀ,    ਲ ਰਹੀ ਇਕ ਕਮਾਊ ਨਹ ਸੀ ਉਹ ਜ਼ਰਾ ਿਜਨੀ ਵੀ ਫ਼ਜ਼ਲ-
                                                                       ੰ
                                                                                             ੂ
            ਪ ੂ ਿਕਸੇ ਥ  ਦੀ, ਨਾ ਅਕਲ ਨਾ ਮੌਤ।”            ਖ਼ਰਚੀ ਨਾ ਕਰਦੀ। ਕੋਈ ਵੀ ਕਮ ਘਰ ਵਾਲ ਤੇ ਸਸ ਦੀ
                                                                             ੰ
                                                                                       ੇ
                                                                                           ੱ
                                                                                       ੁ
                   "ਜੀ! ਮ  ਤ  ਤੁਹਾਨ ਕੁਝ ਵੀ ਨਹ  ਬੋਲੀ, ਤੁਸ    ਸਲਾਹ ਤ  ਿਬਨ  ਨਾ ਕਰਦੀ। ਬਸ ਇਕੋ ਹੀ ਨਕਸ ਸੀ ਿਕ
                                ੰ
                                                                                 ੱ
                                 ੂ
                         ੱ
            ਮੇਰਾ ਕਸੂਰ ਤ  ਦਸੋ? ਮੈਨ ਤ  ਿਕਸੇ ਗਲ ਦਾ ਵੀ ਨਹ    ਉਹ ਸਾਊ ਬਾਹਲ਼ੀ ਸੀ, ਐਵ  ਦਬਕਾ ਮਾਰੇ ਤ  ਡਰ ਜ ਦੀ।
                                        ੱ
                               ੰ
                               ੂ
                                                                                     ੱ
                                                  ੱ
                                                         ੰ
                                                                           ੇ
                                          ੂ
                                         ੰ
            ਪਤਾ।" ਸਵੇਰ ਵਾਲੀ ਘਟਨਾ ਦਾ ਤ  ਉਸ ਨ ਚੇਤਾ ਹੀ ਭੁਲ   ਿਜਨਾ  ਉਹ  ਡਰਦੀ  ਅਗਲ  ਓਨਾ  ਹੀ  ਵਧ  ਦਬਾਅ  ਕੇ
                                                        ੱ
            ਿਗਆ ਸੀ।                                    ਰਖਦੇ। ਘਰ ਦੇ ਨਕਰ  ਸਾਹਮਣੇ ਵੀ ਉਸਦੀ ਲਾਹ-ਪਾਹ
                                                                    ੌ
                                       ੰ
                        ੰ
                                   ੱ
                                                   ਂ
                   "ਨਾ ਤੂ ਤ  ਜਮਾ ਈ ਦੁਧ ਚੁਘਦੀ ਬਾਲੜੀ ਏ,   ਕਰਨ ਤ  ਗੁਰੇਜ਼ ਨਾ ਕਰਦੇ। ਸਹੁਰੇ ਪਿਰਵਾਰ ਿਵਚ  ਇਕ
             ੱ
                     ੂ
                                                                                ੰ
                          ੂ
                         ੰ
            ਗਲ ਦਾ ਤੈਨ ਕਾਹਨ ਪਤਾ, ਪਰੇ ਹੋ ਜਾਹ ਮੇਰੀਆਂ ਨਜ਼ਰ    ਨਜ਼ਦੀਕੀ ਿਰ ਤੇਦਾਰ ਕੈਬਿਨਟ ਮਤਰੀ ਸੀ। ਬਸ ਉਸੇ ਦੇ
                    ੰ
                              ੱ
            ਤ , ਹੋਰ ਨਾ ਿਕਤੇ ਮੈਥ  ਹਡੀਆਂ ਤੁੜਵਾ ਕੇ ਬਿਹ ਜਾਈ,   ਰੁਤਬੇ ਦੀ ਧ ਸ ਿਦਖਾ ਦਾ ਸਾਰਾ ਟਬਰ ਮ ਹ ਦੀ ਦਾਲ
                                                                                 ੱ
                                                                       ੰ

                                                                                     ੰ
                                                                                      ੂ
            ਤੈਨ ਐਨਾ ਵੀ ਨ  ਚਜ ਬਈ ਵਿਡਆਂ ਨਾਲ ਿਕਵ  ਗਲ      ਵ ਗ ਆਕਿੜਆ ਰਿਹਦਾ। ਘਰ ਦੀ ਬਹੂ ਨ ਤ  ਉਹ ਨਾ
              ੂ
              ੰ
                           ੱ
                                                  ੱ
                                   ੱ
                                                         ੰ
                                          ੰ
                   ਂ
            ਕਰਨੀ ਏ, ਐਡੇ ਵਡੇ ਿਸਆਣੇ-ਿਬਆਣੇ ਬਦੇ ਨ ਤੂ ਕਖ    ਿਤਨ  ਿਵਚ ਿਗਣਦੇ ਨਾ ਤੇਰ  ਿਵਚ। ਕਦੇ ਤਲਾਕ ਦੀਆਂ
                                              ੂ
                                             ੰ
                         ੱ
                                                  ੱ
                                                ੰ
            ਹੌਲਾ ਕਰਕੇ ਤੋਰ ਤਾ ਤੇਰਾ ਉਹ ਮਾੜਾ ਕਰਨ ਆਇਆ ਸੀ!   ਧਮਕੀਆਂ ਿਦਦੇ, ਕਦੇ ਸੋਹਣੀ ਨਾ ਹੋਣ ਦੇ ਿਮਹਣੇ ਿਦਦੇ।
                                                                 ੰ
                                                                                             ੰ
             ੋ
            ਲਕ ਇਹੋ ਿਜਹੇ ਮੌਿਕਆਂ ਨ ਤਰਸਦੇ ਨ, ਸੌ-ਸੌ ਿਸਫ਼ਾਰ     ਉਸ ਿਵਚਾਰੀ ਿਵਚ ਘਰੇ ਤ  ਿਕਸੇ ਦੇ ਮੂਹਰੇ ਬੋਲਣ ਦੀ
                              ੰ
                              ੂ

            ਪਵਾ ਦੇ ਨ, ਨਟ  ਦੇ ਥਬੇ ਚੁਕੀ ਲੀਡਰ  ਦੇ ਮਗਰ-ਮਗਰ   ਜੁਰਅਤ ਨਹ  ਸੀ। ਆਪਣੇ ਮਨ ਦਾ ਸਾਰਾ ਗੁਭ-ਗ਼ੁਬਾਰ
                                                                                        ੱ
                               ੱ

                            ੱ

                                                                                   ੱ
                 ੱ

            ਹਾੜੇ ਕਢਦੇ ਿਫਰਦੇ ਨ ਤ  ਵੀ ਇਹੋ ਿਜਹਾ ਮੌਕਾ ਨਹ    ਉਹ ਸਕੂਲ ਦੇ ਹੈ ਡਮਾਸਟਰ ਕੋਲ ਕਢਦੀ। ਸਕੂਲ ਦਾ
                                                                     ੰ
                        ੱ
                                                                                    ੱ
                                                                      ੂ
            ਿਮਲਦਾ, ਤੈਥ  ਵਡੀ ਪਟਰਾਣੀ ਤ  ਥਾਲ਼ੀ ’ਚ ਪਰੋਸ ਕੇ   ਹੈ ਡਮਾਸਟਰ ਉਸਨ ਆਪਣੇ ਿਵਛੜ ਚੁਕੇ ਿਪਓ ਵਰਗਾ
                                                                       ੱ
            ਮੂਹਰੇ  ਰਖੀ  ਹੋਈ  ਖੀਰ  ਨਾ  ਖਾ  ਹੋਈ,  ਉਲਟਾ  ਇਕ   ਲਗਦਾ।  ਉਸ  ਦਾ  ਦੁਖ-ਸੁਖ  ਆਪਣੀ  ਬੇਟੀ  ਸਮਝ  ਕੇ
                  ੱ
                                                ਮਈ - 2022                                   82
   79   80   81   82   83   84   85   86   87   88   89