Page 63 - Shabad bood july
P. 63

ੰ
                                          ਵਲੂਧਿਰਆ ਿਹਰਦਾ
                                                                                       ੰ
                                                                               ਬਲਬੀਰ ਿਸਘ ‘ਬੇਲੀ’
                                                                            ੰ
                                       ੰ
                                                              ੂ
                                   ਹਰਬਸ  ਕਰ  ਜਦ        ਨ ਮਨਜ਼ਰ ਨਹ  ਸੀ...., ਿਲਗ ਟੈਸਟ ਕਰਵਾਉਣ ਤ
                                             ੌ
                                                        ੂ
                                                        ੰ
                                                                                   ੂ


                                                                                   ੰ
                               ਿਬਸ਼ਨ ਕਰ ਦੇ ਘਰ ਆਈ        ਬਾਅਦ,  ਇਨ   ਨ  ਮੇਰੇ  ਘਰਵਾਲ  ਨ  ਮਜ਼ਬੂਰ  ਕਰ
                                                                                 ੇ
                                       ੌ
                                                         ੱ
                                                                                 ੱ
                                                  ੂ
                               ਤ  ਲਾਗੇ ਬੈਠੀ ਆਪਣੀ ਨਹ    ਿਦਤਾ,.....  ਤੇ  ਿਫਰ  ਮੇਰੇ  ਲਖ  ਤਰਲ-ਵਾਸਤੇ
                                                                                         ੇ
                                                 ੰ

                               ਸਤਵਤ  ਕਰ  ਨ  ਉਸ  ਨ      ਪਾ ਿਦਆਂ.... ਿਬਨ  ਪਰਵਾਹ ਕੀਤੇ.... ਮੇਰਾ ਗਰਭਪਾਤ
                                   ੰ
                                            ੂ
                                           ੰ
                                        ੌ
                                                                     ੱ
                                                              ੱ
                               ਆਿਖਆ,  “ਧੀਏ  ਜਾਹ  ਦੋ    ਕਰਵਾ ਿਦਤਾ.... ਬਸ ਉਦ  ਦਾ ਹੀ ਕੋਈ ਨਕਸ ਪੈ ਿਗਆ
                                                                                     ੁ
                               ਕਪ  ਚਾਹ  ਦੇ  ਬਣਾ  ਕੇ    ਏ.... ਿਜਸ ਕਰਕੇ ਹੁਣ ਮ  ਕਦੇ ਵੀ ਮ  ਨਹ  ਬਣ ਸਕਦੀ,
                                ੱ
                                                                        ੱ
                                                                ੱ
                               ਿਲਆ।”                   ਹੁਣ ਤੁਸ  ਦਸੋ ਇਸ ਿਵਚ ਰਬ ਦਾ ਕਸੂਰ ਏ.... ਮੇਰਾ
                                                                            ੱ
                                                                           ੱ
                                           ੰ
                                       ਸਤਵਤ      ਕਰ    ਕਸੂਰ ਏ... ਜ  ਮੇਰੀ ਇਸ ਸਸ ਦਾ (ਰ ਿਦਆਂ ਹੋਇਆਂ)....
                                                  ੌ
                                                             ੱ
                                                                 ੌ
                                                        ੱ
           ਰਸੋਈ ਵਲ ਤੁਰ ਪਈ ਅਤੇ ਦੋਵ  ਗੁਆਂਢਣ  ਆਪਸ ਿਵਚ     ਦਸੋ... ਦਸੋ ਕਣ ਹੈ ਕਸੂਰਵਾਰ...?”
                  ੱ
                                                                                             ੰ
           ਇਧਰ  ਧਰ ਦੀਆਂ ਗਲ  ਕਰਨ ਲਗ ਪਈਆਂ। ਇਸ                ਸਤਵਤ ਕਰ ਦਾ ਦੁਖ ਅਤੇ ਸਵਾਲ ਸੁਣ ਕੇ ਹਰਬਸ
                             ੱ
                                                                        ੱ
             ੱ
                                                                   ੌ
                                      ੱ
                                                               ੰ

                                                        ੌ
           ਦੌਰਾਨ ਹਰਬਸ ਕਰ ਨ ਸਲਾਹ ਦ ਿਦਆਂ ਿਕਹਾ, “ਭੈਣ      ਕਰ  ਨ ਿਬਸ਼ਨ ਕਰ ਵਲ ਵੇਿਖਆ ਤ  ਉਹ ਚੁਨੀ ਨਾਲ
                     ੰ
                                                                     ੌ
                                                                                        ੰ
                         ੌ

                                                                        ੱ
                                ੂ
                                                              ੰ
                                                          ੇ

                         ੰ
                  ੌ
           ਿਬਸ਼ਨ ਕਰੇ! ਸਤਵਤ ਕਰ ਨ ਿਕਸੇ ਿਸਆਣੇ, ਡਾਕਟਰ ਜ     ਗਲਡੂ ਪੂਝ ਰਹੀ ਸੀ। ਉਸ ਨ ਕਬਦੀ ਆਵਾਜ਼ ਨਾਲ
                                                                                ੰ
                            ੌ
                               ੰ
                                               ੱ
                                           ੱ
                  ੂ
                 ੰ
           ਨਰਸ ਨ ਿਵਖਾ ਕੇ ਵੇਖ ਲਣਾ ਸੀ, ..... ਅਜ ਕਲ  ਤ    ਿਕਹਾ,.... ਫੜ ੋ.... ਭੈਣ ਜੀ, ਚਾਹ ਪੀਓ...।”
                               ੈ

           ਸੁਿਣਆ ਏ, ਬਹੁਤ ਇਲਾਜ ਚਲ ਹੋਏ ਨ, ...... ਸ਼ਾਇਦ        ਚਾਹ ਵਾਲਾ ਕਪ ਫੜ ਿਦਆਂ ਹਰਬਸ ਕਰ ਨ ਿਕਹਾ,
                                   ੇ

                                                                                      ੌ
                                                                     ੱ
                                                                                   ੰ
           ਉਸ ਦੀ ਗੋਦ ਹਰੀ ਹੋ ਜਾਏ।”                      “ਦੇਖ  ਧੀਏ  ਸਤਵਤ  ਕਰੇ....।”  ਿਬਸ਼ਨ  ਕਰ  ਦੀਆਂ
                                                                     ੰ
                                                                         ੌ
                                                                                        ੌ
                ੰ
                                                               ੱ
                                                         ੱ
                                     ੌ
               ਠਡਾ ਹਉਕਾ ਭਰਕੇ ਿਬ ਨ ਕਰ ਨ ਜੁਆਬ ਿਦਤਾ,      ਿਗਲੀਆਂ ਅਖ  ਦਸਦੀਆਂ ਹਨ ਿਕ ਉਹ ਆਪਣੇ ਆਪ ਨ    ੂ
                                                                                              ੰ

                                                                   ੱ
                                                ੱ
                                                  ੰ
                                                   ੂ
           ਭੈਣ ਬਸੋ! ਸਾਨ ਤ  ਦਸ ਸਾਲ ਹੋ ਗਏ ਨ ਧਕੇ ਖ ਿਦਆਂ ਨ,    ਕਸੂਰਵਾਰ ਸਮਝ ਕੇ ਪਛਤਾ ਰਹੀ ਹੈ...।”
                     ੰ
                                         ੱ

                ੰ
                      ੂ
           ਕੋਈ ਡਾਕਟਰ, ਕੋਈ ਨਰਸ, ਕੋਈ ਿਸਆਣਾ ਤੇ ਕੋਈ ਥ          “ਪਰ... ਹੁਣ ਇਸ ਪਛਤਾਵੇ ਦਾ ਕੀ ਲਾਭ ਹੈ...?
                     ੱ

                 ੱ
           ਨਹ  ਛਡੀ ਿਜਥੇ ਨਾ ਗਏ ਹੋਈਏ, ਪਰ ਸਾਿਰਆਂ ਨ ਇਹੋ    ਇਸ ਪਛਤਾਵੇ ਨਾਲ ਮੇਰਾ ਉਹ ਸਤਾਪ ਤ  ਦੂਰ ਨਹ
                                                                                ੰ
           ਆਿਖਆ ਏ.... ਸਤਵਤ ਹੁਣ ਮ  ਨਹ  ਬਣ ਸਕਦੀ।         ਹੋਣਾ... ਜੋ ਮ  ਬ ਝਪੁਣੇ ਦਾ ਹਢਾ ਰਹੀ ਹ ...।” ਇਹ ਗਲ
                          ੰ
                                                                           ੰ
                                                                                             ੱ
                                             ੰ
                                      ੰ

                                              ੂ
               ਦੋਵ  ਦੀਆਂ ਗਲ -ਬਾਤ  ਸਤਵਤ ਕਰ ਨ ਰਸੋਈ       ਕਿਹ ਕੇ ਹਉਕੇ ਲਦੀ ਹੋਈ ਸਤਵਤ ਕਰ, ਆਪਣੇ ਕਮਰੇ
                          ੱ
                                                                              ੰ
                                          ੌ
                                                                                  ੌ
                                                         ੱ
                                                                    ੰ
             ੱ
                                                                       ੇ
           ਿਵਚ ਸੁਣਾਈ ਦੇ ਰਹੀਆਂ ਸਨ। ਜਦ  ਉਹ ਚਾਹ ਵਾਲੀ      ਿਵਚ ਜਾ ਕੇ ਮੂਧੇ ਮੂਹ ਲਟ ਗਈ।

                  ੈ
           ਟਰੇਅ ਲ ਕੇ ਆ ਰਹੀ ਸੀ ਤ  ਉਸ ਸਮ  ਉਸ ਨ ਆਪਣੀ          ਹਰਬਸ ਕਰ ਨ ਿਬਸ਼ਨ ਕਰ ਨ ਸਮਝਾਇਆ, “ਚਲ
                                                                             ੌ
                                                               ੰ

                                                                  ੌ
                                                                                 ੂ
                                                                                             ੱ
                                                                                ੰ
           ਸਸ ਿਬਸ਼ਨ ਕਰ ਨ ਕਿਹਿਦਆਂ ਸੁਿਣਆ, “ਚਲ ਜੀ, ਜੋ      ਕੋਈ  ਨਹ ...  ਨਹ  ਦੇ  ਆਖੇ  ਦਾ  ਗੁਸਾ  ਨਾ  ਮਨਾਈ....
                              ੰ
                          ੂ
                      ੌ
                         ੰ
             ੱ
                                             ੋ
                                                                                             ਂ
                                                                   ੂ
                                                                  ੰ
                                                                                 ੱ
           ਰਬ ਨ ਮਨਜ਼ਰ,... ਉਹਦਾ ਭਾਣਾ....।”               ਵਾਿਕਆ ਹੀ ਉਹ ਿਵਚਾਰੀ ਅਦਰ  ਦੁਖੀ ਏ...., ਆਪ
                     ੂ
               ੰ
             ੱ
                ੂ
                                                                             ੰ
                                                                           ੇ
                                                             ੱ
                                                                         ੱ
                                       ੱ
                                                  ੰ
                                                                                  ੰ
                                                                                   ੂ
                                                        ੱ
                                                                                         ੱ
               ਚਾਹ ਵਾਲੀ ਟਰੇਅ ਮੇਜ਼  ਤੇ ਰਖਿਦਆਂ ਸਤਵਤ       ਗਲ -ਗਲ  ’ਚ ਉਸ ਦੇ ਅਲ ਜ਼ਖਮ  ਨ ਛੇੜ ਿਦਤਾ। ਹੁਣ
                                          ੱ
                                               ੂ

           ਕਰ ਨ ਰੋਸ ਭਰੇ ਲਿਹਜੇ ਿਵਚ ਿਕਹਾ, “ਰਬ ਨ ਤ ...    ਤ  ਉਸ ਦੇ ਦੁਖੀ ਿਦਲ ਦੇ ਜ਼ਖਮ ਿਪਆਰ ਦੇ ਮਲ ਮ ਨਾਲ
                                ੱ
                                                                                        ੱ
                                              ੰ
             ੌ
           ਸਾਡਾ ਭਲਾ ਹੀ ਮਨਜ਼ਰ ਸੀ,... ਉਸ ਨ ਤ  ਮੈਨ ਮ  ਬਣਨ   ਹੀ ਭਰ ਸਕਦੇ ਹਨ।” ਇਹ ਗਲ ਕਿਹ ਕੇ ਉਸ ਨ ਚਾਹ

                                                                             ੱ
                                           ੰ
                           ੂ

                                            ੂ
                                                                  ੂ
           ਦਾ ਸੁਭਾਗ ਬਖਿਸ਼ਆ ਸੀ... ਪਰ ...।”               ਪੀਤੀ ਤੇ ਘਰ ਨ ਮੁੜ ਗਈ।
                                                                 ੰ
                              ੰ
                                       ੱ

                                  ੌ
               “ਪਰ ਕੀ....?” ਹਰਬਸ ਕਰ ਨ ਪੁਿਛਆ।
                                                                             ਗਲੀ ਸਾਲਗ ਰਾਮ ਵਾਲੀ,
                                                                                          ੱ
                                                                                 ੱ
                                                  ੌ
                      ੌ
                                              ੰ
               ਿਬਸ਼ਨ ਕਰ ਵਲ ਇਸ਼ਾਰਾ ਕਰਿਦਆਂ ਸਤਵਤ ਕਰ                                 ਮਹਲਾ ਟ ਕ-ਕਸ਼ਤਰੀ,
                          ੱ
                                                                                         ੰ
                                                                               ਤਰਨਤਾਰਨ (ਪਜਾਬ)

                         ੱ
                             ੱ

                      ੱ
               ੱ

           ਨ ਦਿਸਆ, “ਰਬ ਵਲ ਿਦਤੀ ਜਾ ਰਹੀ ਧੀ ਦੀ ਦਾਤ ਇਨ                                62841-22703
                                                ਜੁਲਾਈ - 2022                                 61
   58   59   60   61   62   63   64   65   66   67   68