Page 71 - final may 2022 sb 26.05.22.cdr
P. 71
ੱ
ੋ
ੱ
ੰ
ਕਲ ਲਕ ਸੌ ਤਰ ਦੇ ਟੂਣੇ-ਟਮਾਣ ਕਰਦੇ ਆ।" ਗੁਰਮੀਤ ਫਟਾਫਟ ਹਸਪਤਾਲ ਪਹੁਚਾ ਿਦਤਾ ਸੀ।
ਨ ਆਿਖਆ ਸੀ। ਦੀਪਾ ਕਈ ਿਦਨ ਹਸਪਤਾਲ ਿਪਆ ਿਰਹਾ। ਉਹ
ਦੀਪਾ, ਬਲਜੀਤ ਦੇ ਘਰ ਮਹੀਨਾ ਕੁ ਿਰਹਾ ਸੀ। ਵਾਰ-ਵਾਰ ਮ ਨ ਿਮਲਣ ਲਈ ਆਖਦਾ ਪਰ ਬਲਜੀਤ
ੂ
ੰ
ਮਹੀਨ ਿਵਚ ਹੀ ਉਹ ਅਧਾ ਰਿਹ ਿਗਆ ਸੀ। ਕਮ ਤ ਉਹ ਟਾਲ-ਮਟੋਲ ਕਰੀ ਜ ਦੀ। ਬਲਜੀਤ, ਦੀਪੇ ਦੇ ਹਥ ਦੇ
ੰ
ੱ
ੱ
ੱ
ਇਥੇ ਵੀ ਪਿਹਲ ਵਾਲ ਹੀ ਕਰਦਾ ਸੀ। ਉਹ ਕਮ ਨਾਲ ਰਾਜ਼ੀ ਹੋਣ ਦੀ ਉਡੀਕ ਕਰ ਰਹੀ ਸੀ। ਆਪਣੇ ਹਥ ਤ ਵਧ
ੰ
ੱ
ੱ
ੱ
ੇ
ੱ
ੰ
ਨਹ , ਉਦਰੇਵ ਨਾਲ ਮਾੜਾ ਹੋ ਿਗਆ ਸੀ। ਉਸਦਾ ਿਧਆਨ ਉਸਨ ਦੀਪੇ ਦੇ ਹਥ ਦਾ ਿਫ਼ਕਰ ਪੈ ਿਗਆ ਸੀ। "ਿਪਛੇ ਿਪਡ
ੱ
ੰ
ੂ
ੇ
ੱ
ੈ
ੰ
ੂ
ੰ
ੰ
ੰ
ੂ
ਹਰ ਵੇਲ ਿਪਛੇ ਰਿਹਦਾ ਸੀ। ਉਸਨ ਆਪਣੀ ਮ ਦੀ ਬਹੁਤ ਿਕਹੜਾ ਮੂਹ ਲ ਕੇ ਜਾਵ ਗੀ।" ਬਲਜੀਤ ਨ ਵਾਰ-ਵਾਰ
ੰ
ੂ
ਯਾਦ ਆ ਦੀ ਸੀ। ਉਹ ਮ ਨ ਿਮਲਣ ਲਈ ਤਰਸ ਿਗਆ ਿਖ਼ਆਲ ਆ ਦਾ।
ੱ
ਸੀ। ਥੇ ਤੇ ਮ ਗੋਹਾ ਸੁਟਣ ਆ ਦੀ ਹੋਈ ਿਮਲ ਦੀਪਾ ਕਈ ਿਦਨ ਬਾਅਦ ਹਸਪਤਾਲ ਘਰ
ੱ
ਜ ਦੀ ਸੀ। ਆਇਆ। ਉਸਦਾ ਹਥ ਕੁਝ ਠੀਕ ਹੋ ਿਗਆ ਸੀ ਪਰ ਅਜੇ
ੰ
ੰ
"ਕੋਈ ਨਾ ਕੋਈ ਨਾ। ਿਚਤਾ ਨਾ ਕਰ। ਤੂ ਹੁਣੇ ਉਹ ਕੋਈ ਕਮ ਨਹ ਕਰ ਸਕਦਾ ਸੀ। ਿਦਨ ਵੇਲ ਤੇ ਹਥ
ੇ
ੰ
ੱ
ੱ
ੰ
ੱ
ੰ
ੰ
ਪਹੁਚ ਜਾਵ ਗਾ ਆਪਣੀ ਮ ਕੋਲ।" ਇਹ ਗਲ ਦੀਪਾ 'ਤੇ ਪਟੀ ਬਨ ਕੇ ਉਹ ਤੁਿਰਆ ਿਫਰਦਾ ਸੀ। ਪਰ ਰਾਤ ਨ ੂ
ੂ
ੱ
ੱ
ਆਖਦਾ ਤ ਕਟਰੂਆਂ ਨ ਸੀ ਪਰ ਧਰਵਾਸਾ ਉਹ ਆਪਣੇ ਹਥ ਬੇਹਦ ਦਰਦ ਕਰਦਾ ਸੀ। ਬਲਜੀਤ ਰੋਜ਼ਾਨਾ ਦੀਪੇ ਨ
ੰ
ੰ
ੱ
ੂ
ੰ
ੂ
ੰ
ਆਪ ਨ ਿਦਦਾ ਸੀ। ਉਸਦਾ ਘਰ ਜਾਣ ਨ ਤੇ ਮ ਦੀ ਗੋਦ ਦਰਦ ਿਨਵਾਰਕ ਗੋਲ਼ੀ ਿਦਦੀ ਸੀ। ਦੀਪਾ ਗੋਲ਼ੀ ਖਾ ਕੇ ਸ
ੰ
ੰ
ੂ
ੂ
ੱ
ਿਵਚ ਬਿਹਣ ਨ ਬੇਹਦ ਿਦਲ ਕਰਦਾ ਸੀ। ਤ ਜ ਦਾ ਪਰ ਗੋਲ਼ੀ ਦਾ ਮਾੜਾ ਿਜਹਾ ਵੀ ਨ ਾ ਘਟਣ 'ਤੇ
ੰ
ੱ
ੰ
ਮ ਜੀਤੋ ਭਾਵ ਉਸਨ ਿਦਨ ਿਵਚ ਕਈ-ਕਈ ਉਹ ਿਫਰ ਚੀਕਣ ਲਗ ਜ ਦਾ।
ੂ
ਵਾਰ ਥਾਪੜਦੀ ਹੁਦੀ ਸੀ, ਿਫਰ ਵੀ ਉਹ ਿਦਨ ਿਵਚ ਇਕ ਿਫਰ ਇਕ ਿਦਨ ਬਲਜੀਤ ਦਾ ਸਹੁਰਾ ਦੀਪੇ ਨ ੂ
ੰ
ੰ
ੱ
ਵਾਰ ਜ਼ਰੂਰ ਮ ਦੀ ਗੋਦ ਿਵਚ ਬਿਹਦਾ ਸੀ ਤੇ ਮ ਦੀਆਂ ਵਾਪਸ ਛਡਣ ਤੁਰ ਿਪਆ। “ਰਵਾਏ ਦਾ ਨ ਹੋ ਜ ਦਾ,
ੰ
ਮੌਰ ਨਾਲ ਲਮਕਦਾ ਹੁਦਾ ਸੀ। ਿਖਡਾਏ ਦਾ ਨਹ ਹੁਦਾ।” ਇਹ ਆਖਿਦਆਂ ਬਲਜੀਤ ਨ
ੰ
ੰ
ੂ
ਬਲਜੀਤ ਦਾ ਹਥ ਅਜੇ ਰਾਜ਼ੀ ਨਹ ਸੀ ਆਪਣੇ ਸਹੁਰੇ ਨਾਲ ਦੀਪੇ ਨ ਵਾਪਸ ਤੋਰ ਿਦਤਾ ਸੀ।
ੰ
ੱ
ੱ
ੂ
ੰ
ੱ
ੱ
ਹੋਇਆ। ਇਕ ਿਦਨ ਦੀਪੇ ਨ ਆਪਣਾ ਹਥ ਟੋਕੇ ਿਵਚ ਦੇ "ਇਹਨ ਕੁਝ ਪੈਸੇ ਦੇ ਦਈਏੇ।" ਤੁਰਨ ਲਗੇ
ਿਲਆ। ਉਹ ਟੋਕੇ 'ਤੇ ਰੁਗ ਲਾ ਿਰਹਾ ਸੀ। ਿਧਆਨ ਉਸਦਾ ਬਲਜੀਤ ਦੇ ਸਹੁਰੇ ਨ ਜੇਬ ਿਵਚ ਹਥ ਪਾ ਿਦਆਂ ਪੁਿਛਆ
ੱ
ੱ
ੱ
ੱ
ੰ
ੱ
ੂ
ੱ
ਟੋਕੇ ਵਲ ਨਹ , ਿਪਛੇ ਮ ਵਲ ਸੀ। ਉਸਨ ਪਤਾ ਹੀ ਨਾ ਸੀ। ਪਰ ਬਲਜੀਤ ਨ ਰੋਕ ਿਦਤਾ ਸੀ।
ੱ
ਲਗਾ ਿਕ ਿਕਹੜੇ ਵੇਲ ਗਰਾਰੀ ਨ ਹਥ ਿਖਚ ਿਲਆ। ਦੀਪੇ "ਭਾਪਾ! ਤੁਸ ਰਿਹਣ ਦੇਵੋ। ਮੇਰੇ ਮ -ਿਪਓ ਆਪੇ
ੇ
ੱ
ੱ
ਦੀ ਇਕੋ ਵਾਰ ਡਾਡ ਿਨਕਲ ਗਈ ਸੀ। ਘੂਕਰ ਹਥੀ ਘੁਮਾ ਜੋ ਦੇਣਾ ਹੋਇਆ ਦੇ ਦੇਣਗੇ। ਜ ਵੀ ਉਨ ਆਪਣੇ ਕੋਲ
ੱ
ੱ
ੱ
ੇ
ੈ
ਿਰਹਾ ਸੀ। ਘੂਕਰ ਨ ਉਸੇ ਵੇਲ ਟੋਕਾ ਰੋਕ ਿਦਤਾ ਸੀ। ਜੇ ਥੋੜ ਾ ਕੁਝ ਲਣਾ।”
ੰ
ਿਕਧਰੇ ਟੋਕਾ ਇਜਣ ਵਾਲਾ ਹੁਦਾ ਤੇ ਸ਼ਇਦ ਏਨੀ ਛੇਤੀ ਨਾ "ਸਾਡਾ ਵੀ ਕੀ ਕਸੂਰ ਆ! ਅਸ ਇਲਾਜ ਕਰਵਾ
ੰ
ੱ
ੱ
ੱ
ੱ
ਰੁਕਦਾ। ਦੀਪੇ ਦੀਆਂ ਡਾਡ ਸੁਣ ਕੇ ਆਂਢ-ਗੁਆਂਢ ਇਕਠਾ ਿਦਤਾ। ਹਥ ਹੁਣ ਅਜ ਨਹ ਕਲ ਰਾਜ਼ੀ ਹੋ ਹੀ ਜਾਣਾ।"
ੱ
ਹੋ ਿਗਆ ਸੀ। ਬਲਜੀਤ ਨ ਆਿਖਆ ਸੀ।
ੱ
“ਬਚਾਅ ਹੋ ਿਗਆ। ਬਚਾਅ ਹੋ ਿਗਆ।" ਉਦ ਜੀਤੋ, ਦੀਪੇ ਦਾ ਹਥ ਵੇਖ ਕੇ ਇਕ ਵਾਰ ਤੇ
ੱ
ਦੀਪੇ ਦਾ ਹਥ ਵੇਖ ਕੇ ਸਭ ਨ ਆਿਖਆ ਸੀ ਤੇ ਦੀਪੇ ਨ ੂ ਘਬਰਾ ਗਈ ਸੀ ਪਰ ਜਦ ਦੀਪੇ ਨ ਦਿਸਆ ਿਕ ਹਥ
ੱ
ੱ
ੰ
ਮਈ - 2022 69